Moderatorzy: Basiek70, służby porządkowe
AJAJ pisze:Jak opowiadacie o swoim dorobku? Po kolei punktami? Dyrektorka była na egzaminie u koleżanki tydzień temu mówiła żeby się nie stresować ,że komisja tylko czeka aż skończymy prezentację i zada pytania...że to formalność... a ja mam jeszcze tyle dni i już dzisiaj czuję stres
Nauczyciel musi mieć świadomość, że wiek nie zawsze współgra z poziomem rozwoju dzieci. Problemem jest dobór takich form i metod pracy, które pomimo indywidualnych różnic w grupie, które zapewniają każdemu dziecku optymalne warunki rozwoju. Każdy wychowanek wymaga od nauczyciela szczególnej uwagi, dlatego warto zastanowić się, w jaki sposób planować zajęcia z grupą, aby były interesujące i jednocześnie pozwoliły każdemu wychowankowi zrobić krok do przodu.
Planując działania indywidualne, należy uwzględnić wszystkie cechy dziecka, a nie tylko na tych , które wymagają wspomagania.
Jeżeli mocną stroną dziecka stanowi sprawność motoryczna, a dodatkowo jest ono tzw. Żywym srebrem, skonstruowane dla niego zadania powinny opierać się na ruchu. Dlatego planując zabawę matematyczną, doskonalącą umiejętność klasyfikacji, nie proponujemy segregowania obrazków przy stoliku. Bardziej efektywna i interesująca będzie zabawa w poszukiwanie określonych przedmiotów ukrytych w Sali (dodatkowo można podczas szukania ćwiczyć orientację przestrzenną np. poprzez szukanie pod dyktando).
Innym ćwiczeniem może być porządkowanie Sali przez odnoszenie odnalezionych rzeczy na właściwe miejsce (pudełka, pomocy do kącika plastycznego) z pewnością zaspokoi to potrzebę aktywności ruchowej dziecka, a cele dydaktyczne zrealizowane przez zabawę utrwalą doskonaloną umiejętność.
Przykładem indywidualizacji, może być wspólna gra na instrumentach, gdzie każde dziecko wydaje dźwięki z innego instrumentu, czy też układanie obrazka z części, gdzie nauczyciel różnicuje ilość elementów do złożenia. Jeszcze innym przykładem może być dzielenie tego samego słowa na sylaby, głoski, liczenie głosek, liczenie sylab, czy przeliczanie wyrazów w zdaniu przy czym każde dziecko dostaje inne zadanie. Dzieci nieśmiałe czy nadpobudliwe możemy angażować do pełnienia roli dyżurnych.
Sprawdzoną formą indywidualizacji w procesie nauczania jest łączenie dzieci w zespoły. Organizujemy zespoły złożone z dzieci o podobnym poziomie umysłowym i z podobnymi potrzebami edukacyjnymi. Można również łączyć dzieci w grupy mieszane, wykonują wtedy różne zadania w ramach zespołu, współpracują ze sobą, pomagając jedni drugim i uczą się wzajemnie od siebie. Ważne jest aby działania wszystkich zespołów prowadziły do osiągnięcia wspólnego celu, aby efekt pracy każdego dziecka był ważny i doceniany.
Aby prawidłowo zorganizować pracę indywidualną należy:
· Systematycznie realizować zadania wspierające,
· Stosować wyłącznie ćwiczenia o charakterze zabawowym,
· Planować wszechstronną aktywność dziecka, stosować częste zmiany form aktywności,
· Dbać o atrakcyjność zadań – im więcej pozytywnych emocji, tym lepsze efekty,
· Przygotowywać odpowiednie pomoce – różnorodne, atrakcyjne, kreatywne
· Elastycznie planować czas zajęć, dostosowując go do wydolności psychofizycznej dziecka (jeżeli zauważymy, że uwaga wychowanka jest rozproszona, lepiej zakończyć wcześniej ponieważ efektywność ćwiczeń prowadzonych na siłę jest bardzo niska)
· Odpowiednio dobierać porę zajęć. Nie może się to odbywać kosztem czasu przeznaczonego na zabawę, gdyż dziecko zaproszone do stolika gdy inni się bawią, czuję się ukarane i ma trudności ze skupieniem uwagi np. stale ogląda się na kolegów.
· Należy zmieniać lokalizację ćwiczeń – mogą to być kąciki zabaw, gdzie nauczyciel włącza się do zabawy, inspirując określone aktywności
Należy pamiętać również o:
· Docenianiu wysiłków dziecka, zauważeniu każdej próby rozwiązania zadania, nawet jeśli nie kończy się ono sukcesem np. poprzez „widzę, że bardzo się starasz”
· Zachęcaniu do podejmowania kolejnych prób: „spróbuj jeszcze raz”
· Motywowaniu do ponawiania prób: „wierzę, że Ci się uda”
· Chwaleniu – należy doceniać to co dziecko już umie i co udało mu się osiągnąć, nie należy wytykać błędów
· Kończeniu ćwiczeń łatwym zadaniem, zapewniającym sukces, dobre samopoczucie i motywację do następnych działań
· Nagradzaniu dziecka po zajęciach, na przykład lubianą przez nie zabawą
miśka82 pisze:Anitamta, napisałaś pytanie z twojego egzaminu : jakie dokładnie zapisy z karty nauczyciela wykorzystuję w pracy? chodziło o prace twoją czy z dziećmi jak możesz prosze podaj jak odpowiedziałaś na to pytanie