Problem z Mamami które pokłóciły się na terenie przedszkola.

[kaaarolka]

Witam, jestem młodą nauczycielką i chciała bym podzielić się z Wami pewną sytuacją. Pracuję w przedszkolu integracyjnym do którego uszęszcza 21 dzieci. Pewnego ranka kiedy byłam sama z małą grupą dzieci, pewna mama przyprowadziła swoją córkę i kiedy ją wprowadzała do sali w mojej obecności nakrzyczała na jednego z chłopców bawiących się pod moją opieką. Byłam tak zaskoczona, że zaniemówiłam (dodam, że problem dotyczył tego, iż chłopiec pocałował w policzek córkę owej Pani). Chłopiec znieruchomiał, a ta spokojnie pożegnała się i wyszła. Doszłam do wniosku, że powinnam powiadomić o tej sytuacji rodziców chłopca. Powiedziałam więc o zaistniałej sytuacji mamie i przeprosiłam, że nie potrafiłam "bronić" chłopca. Nie chcę tu zajmować stanowiska czy owo całowanie było złe czy dobre, ale chodziło mi o to, że na chłopca pod moją obecność i odpowiedzialność ktoś nakrzyczał. Kilka dni później mamusie się spotkały i rozpętała się wojna oczywiście w obecności dzieci. Teraz nie wiem, czy to że poinformowałam o tym matkę chłopca było dobrym pomysłem, może gdybym nie powiedziała o tym to nie pokłuciły by się, jednak wiem ze chłopiec powiedział w domu, że mama dziewczynki zwróciła mu uwagę. Proszę powieddzie co o tym myślicie, czy popełniłm błąd?

[Jolly Roger]

bardzo dobrze, ze poinformowałaś drugą matkę o zajściu. Gorzej, że nie zareagowałaś w pierwszej sytuacji, ale rozumiem zaskoczenie i brak doświadczenia.

[malgala]

Poprawiłam tytuł.
Mamusie się pokłóciły, a dzieci pewnie już się zgodnie bawią.
Postąpiłaś słusznie informując matkę chłopca o zdarzeniu.
Błędem był natomiast brak natychmiastowej reakcji na zachowanie pierwszej pani. Rozumiem jednak zaskoczenie. Takie sytuacje mogą się powtarzać. Nie możesz do nich dopuścić. Należy natychmiast poprosić spokojnie taką panią, aby wyjaśniła Ci o co chodzi i to nie w obecności dzieci.

[kaaarolka]

Bardzo wam dziękuję za odpowiedzi. Jak widać sytuacja zaskoczyła mnie tak bardzo, że w efekcie jestem tak zdenerwowana, iż nie dostrzegam błędów wiem, że powinnam była zareagować, ale poprostu zesztywniałam. Dlatego też przeprosiłam za to Matkę chłopca. Pracuję już 3 lata, miałam już do czynienia z naprawdę różnymi sytuacjami ale tym razem poprostu zawaliłam, a teraz mam w szatni jakąś głupią wojnę.