Zmiany w ustawie o systemie oświaty

[zmzm99]

Mnie to się kojarzy z pismami, które widziałem na praktykach. Facet pisał skargi na ZOZ w bardzo podobnym stylu, a na samym końcu litania do wszystkich świeckich, czyli do wiadomości dla Prezydenta, Marszałka Sejmu, Senatu, Prezesa Rady Ministrów, Rzecznika Praw Obywatelskich, tak ze 20 pozycji wliczając w to episkopat Najzabawniejsze było, gdy ktoś się zapytał autora tego pisma, czy on naprawdę wysyła to do tych wszystkich osób, to miał pretensje, że to my powinniśmy to wysyłać dalej

Moje wypowiedzi spowodowały wniesienie przez Senat poprawki do ustawy i przyjęcie jej przez Sejm. Jakie to ma znaczenie? Proszę przeczytać dostępne w internecie doniesienia o samobójstwach młodych ludzi. Warto też poczytać wspomnienia Jacka Kuronia. Może wtedy pojawią się u Pana jeszcze inne skojarzenia.

[iluka]

A u nas kto studentowi kierunek wybiera jak nie on sam?

[iluka]

Moje wypowiedzi spowodowały wniesienie przez Senat poprawki do ustawy i przyjęcie jej przez Sejm.

I proszę, jaki wspaniały mamy system, co dzięki jednemu człowiekowi prawo zmienia.

[zmzm99]

Moje wypowiedzi spowodowały wniesienie przez Senat poprawki do ustawy i przyjęcie jej przez Sejm.

I proszę, jaki wspaniały mamy system, co dzięki jednemu człowiekowi prawo zmienia.

Nie wiem czy sarkazm jest tu akurat na miejscu. O zmianie ustawy przesądziły racje merytoryczne, a nie wola jednej osoby. Budującym jest na pewno fakt, że nawet jedna osoba może dzisiaj wskazać na rację merytoryczną i słuszność w procesie legislacyjnym, i to wskazanie pochodzące od jednej tylko osoby dociera do Posłów i Senatorów, jest badane i analizowane, a jeśli racja merytoryczna się potwierdzi, jest uznawane i przeobraża się w uwzględnienie wniosku. Za przywróceniem obowiązku dostosowywania wymagań głosowali wszyscy obecni Senatorowie i wszyscy obecni Posłowie, za wyjątkiem Posła Wiplera, który się wstrzymał od głosu. Nauczyciele powinni być zadowoleni, bo chociaż będą przypadki, w których trzeba będzie przerabiać równolegle dwa programy w jednej klasie, to jednak w związku z dostosowywaniem wymagań maleje zagrożenie samobójstwami uczniów.

[malgala]

Nauczyciele powinni być zadowoleni, bo chociaż będą przypadki, w których trzeba będzie przerabiać równolegle dwa programy w jednej klasie, to jednak w związku z dostosowywaniem wymagań maleje zagrożenie samobójstwami uczniów.

Czyżby?
Przecież to psychopaci, którzy dręczą, dyskryminują, maltretują, znęcają się na wszelkie możliwe sposoby nad biednym dyslektykiem, doprowadzając go tym do samobójstwa.

[haLayla]

Proszę przeczytać dostępne w internecie doniesienia o samobójstwach młodych ludzi. Warto też poczytać wspomnienia Jacka Kuronia. Może wtedy pojawią się u Pana jeszcze inne skojarzenia.

Doniesienia w internecie i wspomnienia Jacka Kuronia nie są pracą naukową, więc jej wartość merytoryczna siłą rzeczy jest dość... ograniczona.

[linczerka]

Sporo tu różności takich jak to:

w związku z dostosowywaniem wymagań maleje zagrożenie samobójstwami uczniów.

art. 212 KK
art. 212 § 2 KK

[haLayla]

linczerka, zabawa w proces karny by tylko tego człowieka podnieciła i sprawiła mu przyjemność.

[linczerka]

Tak nisko nie upadłam
Tylko zapisałam informację na ten temat.
Bo jak się coś pisze, to trzeba mieć świadomość pewnych rzeczy.
Ot, dygresja

[koma]

bo chociaż będą przypadki, w których trzeba będzie przerabiać równolegle dwa programy w jednej klasie,

Bzdura.

w związku z dostosowywaniem wymagań maleje zagrożenie samobójstwami uczniów.

Druga bzdura.

[zmzm99]

Sporo tu różności takich jak to:

w związku z dostosowywaniem wymagań maleje zagrożenie samobójstwami uczniów.

art. 212 KK
art. 212 § 2 KK

Nie należę do zwolenników sugerowania, że dana osoba popełniła przestępstwo. Można ją tym obrazić. Nawet jeśli mi się coś podobnego wymsknie, zwykle przepraszam.
Osoby prowadzące działalność publiczną podlegają krytyce. Bez niej życie publiczne ulega wynaturzeniu. Należy więc wyrażać swoją dezaprobatę wobec określonego postępowania osoby publicznej, a nawet przypisywać jej winę moralną. Rzeczą każdej osoby publicznej, jest merytoryczne odparcie krytyki. Jeśli tego nie czyni, mamy prawo uważać, że nie zasługuje na szacunek, chociaż przez grzeczność tego nie powiemy.
Przestępstwa nikomu nie przypisujmy. Jeśli pojawiają u nas określone wątpliwości należy zgłosić je prokuratorowi.
Zapoczątkowałem debatę publiczną, która w niewielkim fragmencie toczy się także na tym forum. Pojawiła się w niej tragiczna informacja. KG Policji podaje, że w 2013 roku samobójstwo z powodu trudności szkolnych popełniło 27-dmiu uczniów. Według Pani prof. Jarosz prób samobójczych z tego powodu było 270. Informacją zatem dotyczy 300 -stu uczniów. Przyjmijmy, że w każdej szkole jest 40 nauczycieli. Zatem wydarzenia te dotknęły 12 000 osób, chociaż w przypadku próby samobójczej nauczyciele o niczym nie wiedzieli. W mojej szkole zdarzyło się samobójstwo. Do końca roku w czasie przerw pokój nauczycielski, który wcześniej tętnił gwarem, zalegała cisza. O czym w ciszy myśleli nauczyciele? Tego nie wiem, bo nikt w szkole nie rozmawiał o tamtym zdarzeniu. Być może każdy nauczyciel myślał, Boże drogi, może mogłem coś zauważyć, może mogłem pomóc. Może warto o tym wszystkim rozmawiać. Nie po to, żeby przypisywać komuś winę. Może rozmowa o tym bolesnym problemie podniesie naszą wrażliwość. Pozwoli zauważać coś, czego bez niej nie zauważaliśmy i nasze koleżanki i koledzy nie zauważali. Może uchroni to kogoś przed nieszczęściem.

[zmzm99]

A u nas kto studentowi kierunek wybiera jak nie on sam?

A uczeń szkoły podstawowej, gimnazjum czy liceum nie ma nic do powiedzenia w sprawie. Wymagania ustala nauczyciel.

[zmzm99]

Nie najlepszy to pomysł, i nie rozumiem rodziców, którzy mając inne możliwości (np. szkoły integracyjne) uparcie wysyłają dzieci do szkół masowych, a potem mają pretensje, że nie wszyscy pracują z dzieckiem jak trzeba. Nie każdy potrafi; jak mam problem z gardłem nie idę do okulisty, bo w końcu medycynę też kończył.

A nawet jak potrafi, to jest na lekcji sam, bez nauczyciela wspomagającego i ma jeszcze innych uczniów, również z różnymi dysfunkcjami oraz takich, którzy przejawiają szczególne zdolności.
Czy ten dyslektyk z ADHD łącznie ma być na szczególnych prawach?
Czy tylko nim ma nauczyciel się zajmować, bez zwracania uwagi na szczególne potrzeby pozostałych?
Klasa mojej uczennicy z uu w stopniu lekkim i ADHD, to dzieciaki o dużym potencjale, ale w szkole podstawowej nie udało się pracować z nimi na miarę ich wysokich możliwości, bo przez większą część lekcji nauczyciel musiał być skoncentrowany na tej jednej uczennicy. W gimnazjum jest to samo. Taka praca, to nic innego jak dyskryminacja pozostałych uczniów.
I nie dziwię się rodzicom wyrażającym swoje niezadowolenie z takiej sytuacji.
Przecież ich dzieci mają takie samo prawo do uwagi i czasu poświęconego im przez nauczyciela.

Pani Malgalo. Czy tą Pani wypowiedź należy rozumieć, jako sprzeciw wobec stosowania praktyki uwzględniania, że mogą być w klasie uczniowie, którzy nie nadążają za przerabianym programem i żeby umożliwić im uczestnictwo w lekcji, należy ją prowadzić równocześnie na kilku poziomach?

[linczerka]

iluka napisał/a:
A u nas kto studentowi kierunek wybiera jak nie on sam?

A uczeń szkoły podstawowej, gimnazjum czy liceum nie ma nic do powiedzenia w sprawie. Wymagania ustala nauczyciel.

Hmmm...

[iluka]

iluka napisał/a:
A u nas kto studentowi kierunek wybiera jak nie on sam?

A uczeń szkoły podstawowej, gimnazjum czy liceum nie ma nic do powiedzenia w sprawie. Wymagania ustala nauczyciel.

Ale informacje, które podawałeś dotyczyły dostosowań dla angielskich studentów i do tego się odniosłam.