Postautor: Witold Telus » 2010-04-08, 22:44
Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej
z dnia 15 maja 1996 r.
w sprawie sposobu usprawiedliwiania nieobecności w pracy oraz udzielania pracownikom zwolnień od pracy.
[Dz.U. 1996 Nr 60, poz. 281 ]
§ 1. Przyczynami usprawiedliwiającymi nieobecność pracownika w pracy są zdarzenia i okoliczności określone przepisami prawa pracy, które uniemożliwiają stawienie się pracownika do pracy i jej świadczenie, a także inne przypadki niemożności wykonywania pracy wskazane przez pracownika i uznane przez pracodawcę za usprawiedliwiające nieobecność w pracy.
§ 2. 1. Pracownik powinien uprzedzić pracodawcę o przyczynie i przewidywanym okresie nieobecności w pracy, jeżeli przyczyna tej nieobecności jest z góry wiadoma lub możliwa do przewidzenia.
2. W razie zaistnienia przyczyn uniemożliwiających stawienie się do pracy, pracownik jest obowiązany niezwłocznie zawiadomić pracodawcę o przyczynie swojej nieobecności i przewidywanym okresie jej trwania, nie później jednak niż w drugim dniu nieobecności w pracy. Jeżeli przepisy prawa pracy obowiązujące u danego pracodawcy nie określają sposobu zawiadomienia pracodawcy o przyczynie nieobecności pracownika w pracy, zawiadomienia tego pracownik dokonuje osobiście lub przez inną osobę, telefonicznie lub za pośrednictwem innego środka łączności albo drogą pocztową, przy czym za datę zawiadomienia uważa się wtedy datę stempla pocztowego.
------------------------------------------------------------------------------------
(opinie prawników):
W razie zaistnienia okoliczności niezależnych od pracownika, uniemożliwiających mu przybycie do pracy, pracodawca powinien uznać tę nieobecność za usprawiedliwioną. Mogą to być problemy komunikacyjne, np. problemy w dotarciu do pracy w związku ze strajkiem kolei.
Jak zatem wynika pracodawca zawsze może uznać nieobecność pracownika w pracy za usprawiedliwioną. Tym samy w okresie usprawiedliwionej nieobecności nie jest wykorzystywane prawo do urlopu. Okres usprawiedliwionej nieobecności ma również ten wpływ na wynagrodzenie pracownika, ze zachowuje on prawo do niego w tym właśnie czasie. Przy ustalaniu wynagrodzenia za czas niewykonywania pracy, stosuje się zasady obowiązujące przy ustalaniu wynagrodzenia za urlop, z tym że składniki wynagrodzenia ustalane w wysokości przeciętnej oblicza się z miesiąca, w którym przypadł okres niewykonywania pracy. Pracodawca może ustalić oczywiście wynagrodzenia w wysokości odpowiadającej przypadkowi jak pracownik by świadczył pracę.
Pracownik powinien uprzedzić pracodawcę o przyczynie i przewidywanym okresie nieobecności w pracy, jeżeli przyczyna tej nieobecności jest z góry wiadoma lub możliwa do przewidzenia