mam do Was pytanie
czy można dawać z siebie 100% na lekcjach, być dobrym, efektywnym nauczycielem, który ma ok. półtora etatu plus KNki plus często zastępstwa (bo ma okienka), same lekcje kończy praktycznie codziennie po 9 lekcjach, i częściej ma i tak na "rano" niż na "później" plus reszta wiadomych Wam rzeczy (dyżury, testy, szkolenia, konkursy, gazetki, spotkania zespołów, rady, rodzice....) ?
czy da się przy takim trybie być stuprocentowym nauczycielem i mieć również zadbane swoje życie prywatne, zdrowie, rozwój, rodzinę, spać 8 godzin dziennie?
A czy jak się to nie udaje, to:
-czy to problem osobowości każdego człowieka, jego ogólnych predyspozycji i podejścia (np. zbyt duże wymagania nauczyciela wobec siebie, perfekcjonizm),
-czy to praca w szkole (sama w sobie) przy tylu godzinach (dodatkowo) jest tak energochłonna i wyczerpująca
-czy tak po prostu wygląda praca/życie w dzisiejszych czasach (wszyscy dużo pracują i są zmęczeni)?
przy okazji, czy myślicie, że warunki pracy nauczyciela są obiektywnie cięższe od tych w innych zawodach czy nauczyciel nie ma prawa mówić, że ma ciężej od innych, bo wszyscy mają na swój sposób ciężki zawód?
Dzięki za opinie
Praca pracy nierowna, tez mi nowosc, no ale taka jest prawda. Sa ludzie, ktorzy we dwojke zarabiaja ponad 4 tys., maja wlasne mieszkanie i dziecko, ale wciaz mowia, ze "maja ciezko i pod gore". No co zrobic. Hasaja po ziemskim padole roszczeniowcy, wieczni malkontenci, ale rowniez po prostu przyzwoici ludzie;) Czasem ma sie wrazenie, ze tych ostatnich jest wybitnie niewiele.
