Czy nauczyciel nie powinien palić papierosów itp. ?

[gorzkaczekolada]

Przyznam się , że zdarza mi się zapalić.
Gdy wracałam dzisiaj z pracy (ale nie pod szkołą tylko na ulicy - to mogło byc gdziekolwiek i kiedykolwiek)...zapaliłam sobie papierosa idac i.....podszedł do mnie mój uczeń, który tamtędy przechodził i powiedział "nieładnie taki przykład dawać" i poszedł.
Trochę mnie zatkało.
Nie palę ani na terenie szkoły ani w jej pobliżu, to było w mieście.
Czy są jakieś zasady które mówią o tym, że nauczyciele nie powinni palić w miejscu opublicznym, albo pić piwa. To trochę dołujące, bo ja po pracy jestem normalnym człowiekiem. Wiem, że powinnam zachowywać sie w godnością ale nie widzę powodu dla którego miałabym powtrzymywać się od rzeczy do któryhc każdy normalny człowiek ma prawo. Jak się znajdę w pubie a tam będą moi ucziowie to też powinnam piwo odstawić? Jak się zachowywać? Co o tym sądzicie?
Wiem, że zachowanie chłopaka było troszkę bezczelne, chyba się zapomniał trochę.

[konrad86]

Gdy wracałam dzisiaj z pracy (ale nie pod szkołą tylko na ulicy - to mogło byc gdziekolwiek i kiedykolwiek)...zapaliłam sobie papierosa idac

Miejsce nie ma tutaj większego znaczenia, paląc papierosy dajemy zły przykład innym.

Trochę mnie zatkało.

Normalne, nie lubimy gdy nasze błędy, słabości są wytykane

Jak się znajdę w pubie a tam będą moi ucziowie to też powinnam piwo odstawić?

Niekoniecznie.

Jak się zachowywać? Co o tym sądzicie?

Naturalnie, mając jednocześnie dystans do samej siebie.

[konrad86]

Nie uczeń jest od wychowywania nauczyciela

Pełna zgoda.

zwracanie nauczycielowi uwagi jest bezczelnością

Wszystko zależy od motywacji, okoliczności i stylu zwracania uwagi.

Przyznanie się przed samym sobą, przed innymi (szczególnie młodszymi), że coś źle robię, jeśli tak jest faktycznie, wymaga sporej odwagi i pokory.

[gorzkaczekolada]

Że źle robie?!

[edzia]

paląc papierosy dajemy zły przykład innym

Ja do tego trochę inaczej podchodzę.

Bo niby nauczyciel to z jakiejś innej gliny ulepiony jest, by nie mieć nałogów, czy ludzkich słabości, nie popełniać błędów, czy nie grzeszyć?

A poza tym palenie papierosów może być równie złym nałogiem, jak słodzenie herbaty cukrem. A - idąc dalej - używanie telefonów komórkowych szkodzi, jazda autem (zamiast spaceru) szkodzi, stres szkodzi, seks ponoć też, a jeśli nie, to abstynencja szkodzi. Niemal do każdego kroku człowieka przyczepić by się można. Ale nauczyciel ma być wzorem i przykładem świecącym! Noż nie da się być nieskazitelnym jak anieli w niebie!


Dalej - a jeśli już uczeń jest na tyle myślący, by stwierdzić, że palenie papierochów jest złe, to musi naśladować zły wzorzec nauczyciela? A jak sam wpadnie kiedyś w nałóg, to powie, że to przez tego nauczyciela, co mu się napatoczył kiedyś na ulicy z papierosem i po prostu wziął z niego przykład?

Przyznanie się przed samym sobą, przed innymi (szczególnie młodszymi), że coś źle robię, jeśli tak jest faktycznie, wymaga sporej odwagi.

Jednak to chyba nie te relacje, by nauczyciel napotkany z papierosem na ulicy miał się przed uczniem tłumaczyć. Tu nie o odwagę chodzi.

[vuem]

Nobody's perfect. Uzmysłowienie sobie, a potem i swoim uczniom, czy wychowankom tej niezaprzeczalnej prawdy może być elementem pracy wychowawczej

Nie wystarczy tego powiedzieć i się uśmiechnąć, zamiast robić z takiej sytuacji tragedię narodową?

[konrad86]

Nie wystarczy tego powiedzieć i się uśmiechnąć, zamiast robić z takiej sytuacji tragedię narodową?

Otóż to

[vuem]

Poza tym, któż będzie bardziej przekonujący w "obrzydzaniu" palenia i mówieniu o jego zgubnych skutkach i zniewoleniu jeśli nie palacz lub były palacz?

Po drugie, nie traktowałbym teą krytyki własnego postępowania jako az tak "obrazoburczej".

Skoro nasza prace wychowawczą opieramy na otwartości, szczerości, obiektywizmie, to czemu go traktować tak jednostronnie?

Każdy popełnia błędy. Myślę, że większy szacunek i mocniejsze więzy z uczniami nawiążemy, gdy będziemy potrafili się do takiego błędu szczerze przyznać, zamiast stawiania szlabanu w postaci "nie próbuj gówniarzu się wtrącać w moje prywatne życie, bo to ja Ciebie, a nie Ty mnie, wychowuję"

We wspomnianej sytuacji uczeń moim zdaniem nie przekroczył granicy kultury, a nawet dobrego smaku...a traktując sprawę zupełnie bez emocji, to po prostu stwierdził fakt.
I dobrze, że to tak skojarzył, bo pewnie wie, że nie zawsze należy z dorosłych przykład brać.

[iTulka]

podszedł do mnie mój uczeń, który tamtędy przechodził i powiedział "nieładnie taki przykład dawać" i poszedł

Wydawać by się mogło, że tylko czyhają na nasze potknięcia i słabości. Niestety, pamiętam, jak zawiedziona się czułam jako dziecko, gdy osoby, w których dopatrywałam się autorytetu, okazywali się mieć słabości
Wszyscy wiemy, jakie jest stanowisko szkoły wobec palenia papierosów i jaką wiedzę chcemy młodym przekazać. Dając się "przyłapać" uczniowi, stajemy się mniej wiarygodni jako wychowawcy...

Bo niby nauczyciel to z jakiejś innej gliny ulepiony jest, by nie mieć nałogów, czy ludzkich słabości, nie popełniać błędów, czy nie grzeszyć?

Niestety nie, a szkoda...
Nie palę, więc łatwiej mi to powiedzieć: nie wyobrażam sobie, aby moi uczniowie zobaczyli mnie z papierosem, piwem, usłyszeli jak przeklinam lub robię cokolwiek wbrew wygłaszanym przez siebie na zajęciach poglądom. Wymagam od nich i wymagam od siebie.
Może to staroświeckie, ale chciałabym aby nauczyciel kojarzył się uczniom jako wzór cnót.

[Majrzena]

Jestem także człowiekiem, nie tylko nauczycielem. Wzorem cnót raczej nie jestem Mam wady i zalety. Jak moi uczniowie - to dobra płaszczyzna porozumienia. Belfrzy są różni, mają najrozmaitsze słabostki i wady. Niech młodzi uczą "dogadywać się" z różnymi typami ludzkimi. To samo życie.
Niestety, sporo jest rodziców, którzy uważają, że nauczycielowi nie wypada np. piwa wypić, rozwieść się, zdenerwować się. Uzurpują sobie prawo do oceny życia nauczycieli

(Tak dla porządku: nie palę, bo mi papierochy śmierdzą Piwo lubię, nawet pardzo )

Zapomniałam: Nauczyciel nie powinien palić. Nikt nie powinien. Ale skoro pali, to pali. Do bunkra przecież chował się nie będzie Prawo tego nie zakazuje (palenia, znaczy się ).

[iTulka]

Nauczyciel nie powinien palić. Nikt nie powinien. Ale skoro pali, to pali. Do bunkra przecież chował się nie będzie Prawo tego nie zakazuje (palenia, znaczy się ).

A dlaczego nie miałby się z tym kryć? No może nie do bunkra, ale wiele osób nawet niebędących nauczycielami nie eksponuje się ze swoim nałogiem na ulicy. Nie dyskryminuję palaczy (ani Ciebie gorzkaczekolado), tylko uważam, że powinniśmy dbać o wizerunek nauczyciela, zwłaszcza dziś, w dobie przyjemności i konsumpcji. Pokazać, że wartości wcielamy w życie. Namawiam dzieci do zdrowej żywności, więc nie jem chipsów na drugie śniadanie, proszę, by szanowały zieleń, więc sama też nie idę skrótem przez trawę... itd.
Co z tego, że prawo nie zabrania? Etyka nie pozwala.

[haLayla]

Chowanie się do bunkra to przesada. Ale można palić tak, by nikomu nie przeszkadzało i by nikt specjalnie nie widział. Rozumiem, że czasem może zdarzyć się też tak, że natkniemy się na kogoś, przed kim chcielibyśmy zataić fakt palenia, ot chociażby ze względów wychowawczych. Można palić dyskretnie, z rzadka paląc na ulicy.

[Cytryn]

Palenie to głupota- bez obrazy. Wszyscy wiemy, czemu.
Jeśli nauczyciel pali, to trudno. Jego( zły) wybór. Prawo nie zabrania, więc po bunkrach nie ma co się chować. Ale niech nie bierze udziału w akcjach antynikotynowych, niech nie naucza o nałogach- że są złe i należy je zwalczać, skoro sam im ulega.
Uczeń powinien zwracać się do nauczyciela z szacunkiem- ale jak tu szanować kogoś, kto w szkole wygłasza mądre porady, a sam z nich nie korzysta- trąci obłudą.

Porównywanie słodzenia herbaty do palenia papierosów to jak porównywanie nałogu jedzenia słonecznika do nałogowego picia alkoholu. Nie bądźmy śmieszni.

Oczywiści nałogowi palacza znajdą inne sposoby na usprawiedliwienie swego nałogu( wszyscy jesteśmy "słabymi ludźmi"). No, cóż. Lubimy sobie pobłażać. Zatem- pobłażajmy też uczniom. Albo...zacznijmy pracę od siebie, zamiast szukać usprawiedliwienia dla swych błędów i słabości. Bo czym innym jest ulec słabości( to ludzkie), ale potem próbować z tym walczyć i szukać pomocy( uczciwie przed samym sobą przyznając się do błędu i zła), a czym innym jest uleganie słabościom i błędom( czy grzechom) i twierdzenie, że jest się O.K., no bo przecież "wszyscy są ludźmi...".

[malgala]

Jeśli nauczyciel pali, to trudno. Jego( zły) wybór. Prawo nie zabrania, więc po bunkrach nie ma co się chować. Ale niech nie bierze udziału w akcjach antynikotynowych, niech nie naucza o nałogach- że są złe i należy je zwalczać, skoro sam im ulega.

Palę, niestety.
Dużo rozmawiam z uczniami o szkodliwości palenia. Nie kryję tego, że sama palę.
Chyba obłudą byłoby ukrywanie tego faktu i jednocześnie dający się wyczuć papierosowy zapach.
Rozmawiamy nie tylko o szkodliwości, ale również o tym, jak łatwo można się uzależnić i jak trudno z tego potem wyjść. A nawet jak już się uda, to i tak nie można mieć pewności, że na zawsze.
Przy okazji wyjaśniam, że taki sam mechanizm rządzi każdym uzależnieniem.

Ale można palić tak, by nikomu nie przeszkadzało.

Z tym się całkowicie zgadzam.
Na ulicy nie palę.

[mr_pl]

Natomiast dzieciom (przynajmniej ja tak wychowuję swoje) nie wolno w żadnym razie zwracać uwagi nauczycielowi. Argument dla swoich dzieci ma jeden: Za smarkaty jesteś, żeby wychowywać kogokolwiek, tym bardziej swojego wychowawcę. Najpierw dobrze wychowaj się sam. Nie wtykaj nosa do cudzego prosa.

@miwues - poważnie, zaczynam się bać o Twoich wychowanków... O ile jestem zdania, że co w szkole to w szkole, a poza szkołą nauczyciel ma prawo do prywatnego życia i bycia człowiekiem, a nie maszyną, o tyle Twoje argumenty pokroju "Jestem starszy - jestem lepszy. Jesteś smarkacz - morda w kubeł" mogę porównać tylko do samozaparcia alkoholików w argumentowaniu ich 'niealkoholizmu'.
Trochę więcej szacunku do młodszych...

Jeśli uczeń mi zwróci na coś uwagę i się z tym zgodzę, to mu jeszcze podziękuję. Dziecko to nie zwierzę.