Ideały a rzeczywistość ( Język polski )

[Basiek70]

Trudno mi się na razie w ogóle oderwać choćby na chwilkę od szkolnej rzeczywistości, moi uczniowie to moje ostatnie myśli przed zaśnięciem i pierwsze po przebudzeniu.

hehe, ja mam tak od ponad dwudziestu lat
i ani przez chwilę nie żałowałam

[iluka]

A ja mam ciekawą lekturę na niedzielę - chłopiec z piątej klasy mnie obdarzył zaufaniem i brudnopisem książki, którą pisze!

[silije]

I co iluka, odkryłaś talent?

W czwartek mama chłopca z 4 klasy, którą uczę, powiedziała mi, że jej synowi tak się podoba język polski, że codziennie w domu opowiada o lekcjach. Myślałam, że zaraz usiądę i się popłaczę z radości Jeden zadowolony uczeń - bezcenne.

[iluka]

Nie wiem czy ma talent, ale za to chęci ogromne. Dzisiaj jego wiersz o jesieni zawisnął na gazetce klasowej, a praca literacka poleciała na konkurs - Moja ulubiona postać bajkowa http://www.stolica-bajek.pl/kokurs-moja ... -ak827.php

Miło mi się zaczął ten tydzień i Tobie tego życzę, silije

[silije]

Dla mnie ten tydzień jest wyjątkowo trudny.
Widzę jak niewiele trzeba, aby zdekoncentrować dzieci i rozbić całą pracę na kawałki. Chodzi o to, że we wtorek w połowie lekcji mieliśmy próbny alarm pożarowy, a w środę z kolei wróciliśmy w połowie apelu z okazji Dnia Muzyki. To nieprawdopodobne, jak ciężko dzieci wracają do równowagi po takich "uatrakcyjniaczach" czasu.
A tydzień ważny, bo jutro piszemy sprawdzian z pierwszego działu (głównie elementy świata przedstawionego). Mój pierwszy sprawdzian w życiu. Każdy z uczniów denerwuje się tylko za siebie. A ja za nich wszystkich naraz.
Dotarła do mnie uwaga, że mam poprawić dyscyplinę w klasie
Miałam dziś załamanie pod hasłem: "Powinnam okna myć zawodowo, a nie uczyć". Potem sobie uprzytomniłam, że ja nawet okien dobrze nie myję, bo zawsze smugi zostają.

Jednak zaraz po studiach człowiekowi o wiele łatwiej startować, jak jeszcze jest dość niefrasobliwy i bardziej w siebie wierzy.

[malgala]

silije, to tylko chwilowe zniechęcenie.
Więcej wiary w siebie.
Będzie dobrze.

[haLayla]

Potem sobie uprzytomniłam, że ja nawet okien dobrze nie myję, bo zawsze smugi zostają.

Polecam myć gazetą. A jutro na spacer marsz i załapać resztki jesiennego słońca i naładować akumulatory A potem dobra kawa/herbata/czekolada i do przodu

[ms.elephant]

Polecam myć gazetą.

Pamiętam, że w mojej podstawówce, do której chodziłam jako uczennica, okna myto gazetą
A perfekcyjna pani domu poleca jednorazowe ręczniki kuchenne

[linczerka]

[iluka]

Gdzie nie spojrzę, linczerka się szczerzy.... To w ramach dnia uśmiechu??

[silije]

I po sprawdzianie.
Przejrzałam sprawdziany 4b i już się cieszyłam. Tylko jedna dziewczynka nie poradziła, ale średnia wyszła całkiem dobra. Wzięłam sprawdziany 4d i włosy mi dosłownie dęba stanęły. Tam wychodzi siedem jedynek i dwie dopuszczające! A uczyłam ich przecież tak samo. Jestem skonfundowana. To znany w szkole fakt, że 4b jest zdolniejsza od 4d, ale taka porażająca różnica?
Więc ja chyba dziś bez uśmiechu.

[malgala]

A uczyłam ich przecież tak samo.

silije, każda klasa jest inna. Nie da się osiągnąć jednakowych efektów ucząc tak samo.
Spróbuj w tej d zastosować inne metody pracy. Rób z nimi to samo, co robisz z b, ale trochę inaczej.
Myślę, że przez ten miesiąc poznałaś już ich możliwości, zauważyłaś kiedy są bardziej zaangażowani, sprawdziłaś z czym sobie nie radzą.
I uśmiechnij się.
Masz jeszcze prawie 9 miesięcy, aby i im pokazać, że potrafią, że sobie poradzą.

[iluka]

Więc ja chyba dziś bez uśmiechu.

Nie codziennie przeżywamy fajerwerki, to normalne, ale nie ma co aż tak się zasmucać.
Wnioski jak malgala napisała.
Będziesz mieć tylko trochę trudniej, bo przekonałaś się, że nie da się tak samo uczyć w obu klasach.
Miałam tak kiedyś. Dwie równoległe kompletnie różne równoległe klasy. W A musiałam mieć zawsze coś ma zapas, gdy zrealizuję temat, a w B często dwie godziny na to samo zagadnienie.

[silije]

W tym roku byliśmy na szarym końcu, jeśli chodzi o termin zakończenia semestru i ferie. Dopiero od 2 marca trwa u nas nowy semestr Odpoczęłam i jestem baaardzo zadowolona. Początki wcale nie były łatwe (i nadal piętrzą się różne trudności np. ten ból serca przy wystawianiu ocen), ale nie wyobrażam sobie już życia bez uczenia. Jedna klasa była bardzo rozbrykana, ale już się nieco wyciszyli. Teraz idę z przyjemnością na lekcje do obu klas. Drobne rzeczy sprawiają mi radość na przykład to, że wszystkich, nawet tych najsłabszych, udało mi się nauczyć pisać zaproszenie i ogłoszenie. Pozdrawiam.

[dzownica]

Matko!:-) same skargi na życie..