Czas na opanowanie mnożenia

[haLayla]

Też mogę ułożyć piłki. Po prostu jest wiele możliwości ich ułożenia

[malgala]

haLayla, 3x4=4x3, ale nie jest to jednak to samo, a jedynie oba iloczyny mają tę samą wartość.
Operujesz pojęciem liczby jako abstraktu i dlatego masz wrażenie, że to wszystko jedno w jakiej kolejności podamy czynniki.
Dla dziecka na etapie wczesnoszkolnym liczba zawsze kojarzy się z konkretem i dlatego istotne jest czy ma ono policzyć ile kwiatków jest w 3 wazonach, jeżeli w każdym są po 4 kwiatki, a ile w 4, jeżeli w każdym są po 3.
Dzieci w ten sposób zauważają, że kwiatków w obu przypadkach jest tyle samo, ale za każdym razem rozwiązywały jednak inne zadanie.
Dzieci uczą się poprzez działanie oraz oddziaływanie na wyobraźnie.
Muszą wykonać konkretne czynności lub sobie konkretną sytuację wyobrazić i dlatego, gdy poznają mnożenie nie powinny otrzymywać poleceń "oblicz 3x4 lub 4x3" w oderwaniu od konkretów, ani też nie powinno się im zadać "słupka" tabliczki mnożenia do nauczenia się na pamięć. Zapamiętanie, jeżeli nie będzie poprzedzone zrozumieniem, da taki efekt, że gimnazjalista będzie miał problemy z tabliczkę mnożenia.

[nauczycielka12345]

Jak wprowadzić tabliczkę mnożenia od czego zacząć?

[hanamat]

Od dodawania takich samych składników oraz na przykładzie prostokąta ( na wzór tabliczki czekolady).

[majowa]

Zastanawiam się kiedy zadania matematyczne w nauczaniu zintegrowanym zostaną dostosowane do wieku rozwojowego dzieci.

[linczerka]

Nie wprowadzam tabliczki mnożenia na prostokącie/czekoladzie. Używam tego do wprowadzenia przemienności mnożenia.

Myślę, że problem leży w doborze odpowiednich zadań i w sposobach ich rozwiązania.
Bo jakoś ostatnio wszędzie słyszę: kserówki! Im więcej kserówek tym ... wątpię czy lepiej.
I żadnych działań, czynności dzieci.
A podstawą matematyki jest zrozumienie i dojście do rozwiązania wieloma drogami.
W jednym z projektów zmian podstawy jest przywrócenie treści, które obecnie przerzucono do klasy czwartej, np. algorytmy działań pisemnych, porównywanie różnicowe.

[majowa]

Zadania muszą być odpowiednie dla wieku rozwojowego dziecka. To, że jest w klasie drugiej wcale nie oznacza , że treści matematyczne przewidziane w programie będą z łatwością przyswajalne.

[linczerka]

Zadania muszą być odpowiednie dla wieku rozwojowego dziecka. To, że jest w klasie drugiej wcale nie oznacza , że treści matematyczne przewidziane w programie będą z łatwością przyswajalne.

Podstawa programowa bardzo okroiła treści programowe w EW. Bardzo dużo przerzucono na kolejny etap edukacyjny.
I w sumie się zastanawiam, jakie to treści matematyczne są trudne?
Zgadzam się, że są w różnym stopniu przyswajane. Tak jak na innych edukacjach czy też przedmiotach.
Jeśli zadania są rozwiązywane na różnych poziomach i w różnych reprezentacjach zgodnie z kolejnością, to właśnie są rozwiązywane stosownie do wieku rozwojowego (prof. Gustaw Treliński).

[malgala]

Podstawa programowa bardzo okroiła treści programowe w EW. Bardzo dużo przerzucono na kolejny etap edukacyjny.
I w sumie się zastanawiam, jakie to treści matematyczne są trudne?

I to tak dużo, że dopiero wtedy robią się one trudne.
4 godziny matematyki, materiału dużo, dzieci mają dodatkowo problem bo i więcej nauczycieli, i oceny, i bardzo różne tempo pracy.
W czasach ośmioklasowej szkoły podstawowej uczyłam matematyki od klasy drugiej. Program obejmował szeroki zakres zagadnień, bo z matematyki był to już program planowanej dziesięciolatki.
Jakoś nie zauważyłam, żeby zagadnienia matematyczne sprawiały uczniom poważne trudności.
Przeciwnie, dzieci bawiły się matematyką.
O kserówkach nikt wtedy nie słyszał. Z zeszytów ćwiczeń zrezygnowałam po pierwszym roku pracy.
Zamiast tego była zabawa w sklep (ważenie, mierzenie, płacenie i wydawanie reszty).
Kasztany, żołędzie, guziki służyły nam do tworzenia różnych zbiorów, klasyfikacji, porządkowania, porównywania.
Nawet zwykłe drewniane klocki miały różnorodne zastosowanie.
Mierzenie długości i odległości - ile było z tym zabawy. A jak dzieci zmierzyły coś za pomocą 10-centymetrowej linijki i dowiedziały się dodatkowo, że ta linijka ma 1 dm długości i okazało się, że 10 takich linijek trzeba odłożyć, aby zmierzyć przyniesiony przeze mnie na lekcję kawałek sznurka, a potem okazało się, że ma on taką samą długość jak duża linia do tablicy, to każdy zapamiętał, że 1m=10dm.
I jakoś nie było większych problemów z właściwym posługiwaniem się przyrządami, a dziś odkryłam z przerażeniem, że narysowanie odcinka o podanej długości jest dla czwartoklasistów problemem, że o narysowaniu kąta prostego przy pomocy ekierki już nie wspomnę.

[majowa]

Zadania muszą być odpowiednie dla wieku rozwojowego dziecka. To, że jest w klasie drugiej wcale nie oznacza , że treści matematyczne przewidziane w programie będą z łatwością przyswajalne.

Podstawa programowa bardzo okroiła treści programowe w EW. Bardzo dużo przerzucono na kolejny etap edukacyjny.
I w sumie się zastanawiam, jakie to treści matematyczne są trudne?
Zgadzam się, że są w różnym stopniu przyswajane. Tak jak na innych edukacjach czy też przedmiotach.
Jeśli zadania są rozwiązywane na różnych poziomach i w różnych reprezentacjach zgodnie z kolejnością, to właśnie są rozwiązywane stosownie do wieku rozwojowego (prof. Gustaw Treliński).

Moje doświadczenia pokazują, że do klasy pierwszej trafia spora grupa dzieci , które nie osiągnęły dojrzałości do uczenia się matematyki. Tacy uczniowie mają kłopoty z opanowaniem treści programowych. Szybko poznają smak słowa ,,niepowodzenie".

[linczerka]

Moje doświadczenia pokazują, że do klasy pierwszej trafia spora grupa dzieci , które nie osiągnęły dojrzałości do uczenia się matematyki. Tacy uczniowie mają kłopoty z opanowaniem treści programowych. Szybko poznają smak słowa ,,niepowodzenie".

To już inny problem. Może lepiej odroczyć te dzieci? Uchronić przed niepowodzeniami?

[majowa]

Za odroczeniem muszą iść konkretne działania stymulujące rozwój tych dzieci, a z tym bywa różnie. Odroczenie dla samego odroczenia nie ma sensu.