Uczeń z orzeczeniem w szkole ponadgimnazjalnej

[Basiek70]

Szukam kontaktu z nauczycielami, którzy zetknęli się z takim uczniem w LO lub technikum, oraz rodzicami, których dziecko ma orzeczenie i chodzi do takiego typu szkoły.

[majowa]

Z jakiego powodu wydano orzeczenie?

[Basiek70]

UU w stopniu lekkim

[majowa]

Uczeń jest w liceum czy technikum?

[majowa]

Uczeń upośledzony w stopniu lekkim powinien kontynuować naukę w specjalnej szkole zawodowej ewentualnie w zasadniczej szkole zawodowej. Chociaż zdobycie kwalifikacji na poziomie masowej ZSZ też dla niektórych jest nieosiągalne. Nauka w technikum czy też liceum to tylko strata czasu. Uczeń nie jest bowiem w stanie sprostać wymaganiom programowym, zdobyć tytuł technika czy zdać maturę. Poza tym należy pamiętać , że niepełnosprawność intelektualna jest przeciwwskazaniem w wykonywaniu wielu zawodów. Dlatego warto odpowiedzieć sobie na pytanie czy chcemy przygotować ucznia do pracy zawodowej czy też dajemy nadzieję bez pokrycia.

[Basiek70]

Nie zgadzam się z Tobą.
Uczeń ma przede wszystkim wskazanie do przebywania w przyjaznym środowisku, jak najbardziej to możliwe wolnym od złych przykładów i patologicznych zachowań, gdzie będzie zaakceptowany zarówno przez rówieśników, jak i dorosłych. Ma też być to szkoła w okolicy miejsca zamieszkania. To są wskazania specjalistów, psychologów, pedagogów, nauczycieli z gimnazjum. Ponadto uczeń nie posiada żadnych kierunkowych zainteresowań na tym etapie życia. Wszelkie badania doradców zawodowych wskazały na największe preferencje do pójścia ucznia właśnie do LO. Nie stawia się przed nim celu w postaci zdania matury i pójścia na studia. Drogę zawodową uczeń będzie miał szansę obrać za trzy lata, kiedy jest większa szansa, ze przejawi jakieś kierunkowe zainteresowania czy też predyspozycje. Naukę zawodu w stopniu dużo lepszym niż zawodówka, bo niestety o taką w miarę dobrą obecnie bardzo trudno, zapewni uczniowi szkołą policealna, a tych jest sporo, na dobrym poziomie i kształcących w zawodach, na pracowników których jest zapotrzebowanie.

[Art.3.9.UoSO]

Dostosowując wymagania do możliwości i głęboki ukończy LO, bo czy nie pokoloruje układu nerwowego, albo nie ułoży modelu atomu tlenu z kolorowych kulek? A tak poważnie, to niep. int. z czegoś wynika i nakłada ograniczenia na samo dziecko. Nie róbcie ludziska jaj, że podstawa programowa jest dostępna dla luu. A jeśli jest, to skąd to orzeczenie?

[Basiek70]

Osoby z lekkim UU nie są niepełnosprawne w rozumieniu przepisów - jeśli mają co najmniej 16 lat, nie otrzymają orzeczenia o niepełnosprawności
dostają natomiast orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego, realizowanego w dowolnym typie szkoły.
należy też pamiętać, że lekkie UU ma określony zakres II, a i to mało znaczy, bo ważniejsze zdają się funkcje szkolne: pamięć, czytanie, pisanie, liczenie.
A dostosowaniem nie jest pokolorowanie układu nerwowego, zdaje się, ze przedmówca nie wie, na czym ono polega. Przypomnę więc, ze dostosowuje się formy i metody pracy, natomiast opanowanie podstawy programowej (nie programu!) obowiązuje.

[majowa]

Uczeń upośledzony umysłowo w stopniu lekkim nie poradzi sobie z opanowaniem treści programowych liceum czy też technikum, nawet po dostosowaniu metod i form pracy. Poza tym może zdobyć zawód pobierając naukę u rzemieślnika. Szkoła średnia nie jet obowiązkowa. Natomiast obowiązek nauki do 18r.ż można realizować w formach poza szkolnych.
W świetle prawa oświatowe osoby upośledzone umysłowo w stopniu lekkim są niepełnosprawne, nawet stosuje się określenie ,,niepełnosprwany intelektualnie w stopniu lekkim." Sadzę, że czas spędzony przez takie osoby w technikum czy liceum jest czasem straconym. Zamiast klepać teorie w sposób mechaniczny na zasadzie 3 Z . lepiej przyswajać praktyczne umiejętności na miarę własnych możliwości.

[Basiek70]

W świetle prawa oświatowe osoby upośledzone umysłowo w stopniu lekkim są niepełnosprawne, nawet stosuje się określenie ,,niepełnosprwany intelektualnie w stopniu lekkim."

W świetle prawa niepełnosprawną osobą jest ta, która posiada orzeczenie o niepełnosprawności. A nie są one wydawane ze względu na niepełnosprawność intelektualną w stopniu lekkim po 16 roku życia.

[Basiek70]

Poza tym może zdobyć zawód pobierając naukę u rzemieślnika.

Znajdź rzemieślnika, który przyjmie taką osobę do terminu...
Ponadto taka osoba nie musi mieć predyspozycji do rzemiosła.

[Basiek70]

Sadzę, że czas spędzony przez takie osoby w technikum czy liceum jest czasem straconym. Zamiast klepać teorie w sposób mechaniczny na zasadzie 3 Z . lepiej przyswajać praktyczne umiejętności na miarę własnych możliwości.

A wiesz, że na uczelni, gdzie studiowałam, dziewczyna z zespołem Downa zrobiła licencjat (wcześniej musiała zdać maturę)?

Nie, nie uważam, że to dobra droga. Ale obecnie szkoły policealne dają dużo więcej możliwości - i umiejętności praktycznych - niż zawodówki. No i podstawowe kryterium, środowiskowe, absolutnie wyklucza zawodówki, przynajmniej zdecydowaną większość. A także wyklucza je zupełny brak zainteresowania oferowanymi przez nie kierunkami ze strony ucznia.

[majowa]

Moje doświadczenia pokazują , że rzemieślnicy przyjmują osoby upośledzone w stopniu lekkim do nauki zawodu. Poza tym uważam, że uczniowie niepełnosprawni powinni w klasie 3 gimnazjum skorzystać z pomocy doradcy zawodowego, który udzieli profesjonalnej porady oraz wsparcia w wyborze dalszej drogi kształcenia.

[haLayla]

Dostosowując wymagania do możliwości i głęboki ukończy LO, bo czy nie pokoloruje układu nerwowego, albo nie ułoży modelu atomu tlenu z kolorowych kulek? A tak poważnie, to niep. int. z czegoś wynika i nakłada ograniczenia na samo dziecko. Nie róbcie ludziska jaj, że podstawa programowa jest dostępna dla luu. A jeśli jest, to skąd to orzeczenie?

Ale z ciebie dupek.

Poza tym może zdobyć zawód pobierając naukę u rzemieślnika.

Znajdź rzemieślnika, który przyjmie taką osobę do terminu...
Ponadto taka osoba nie musi mieć predyspozycji do rzemiosła.

Coraz częściej spotykam się z sytuacjami, gdy osoba niepełnosprawna intelektualnie w stopniu lekkim jest zatrudniana na stanowiska takie jak archiwista czy do wspierania innych osobach w innych czynnościach np. jako pomoc w ośrodkach dla osób bardziej niepełnosprawnych.

A wiesz, że na uczelni, gdzie studiowałam, dziewczyna z zespołem Downa zrobiła licencjat (wcześniej musiała zdać maturę)?

Nie, nie uważam, że to dobra droga.

A ja uważam, że to dobra droga. Jeżeli daje sobie radę, to niech nawet i magisterkę zrobi. Czym zawstydzi swoich sprawnych rówieśników.

[Basiek70]

Poza tym uważam, że uczniowie niepełnosprawni powinni w klasie 3 gimnazjum skorzystać z pomocy doradcy zawodowego, który udzieli profesjonalnej porady oraz wsparcia w wyborze dalszej drogi kształcenia.

Jak pisałam wyżej, doradcy zawodowi wskazali, ze najlepszą dla ucznia dalszą drogą jest kontynuowanie nauki w najbliższym liceum.