Postautor: zmzm99 » 2015-07-21, 15:35
Celem edukacji szkolnej jest zapewnienie każdemu uczniowi możliwie najpełniejszego rozwoju, umożliwiającego znalezienie odpowiedniej roli w życiu społecznym, zawodowym i rodzinnym. Uczeń powinien kończyć szkołę pełen pewności siebie i wiary w swoje umiejętności. Szkoła ma obowiązek kształtowania osobowości uczniów jako osób przedsiębiorczych, posiadających umiejętność wykorzystywania szans, sytuacji i wydarzeń, które mogą prowadzić do osiągnięcia sukcesu, pracowitych, kreatywnych, pełnych inwencji i odwagi w podejmowaniu wyzwań i zdeterminowanych w dążeniu d obranego celu. Uczyć samodzielności w rozwiązywaniu problemów i radzenia sobie w trudnych sytuacjach. Uczyć umiejętności życia społecznego i pracy zespołowej, zdolności mówienia i słuchania oraz przyjmowanie postaw asertywnych. Kształtować u uczniów postawy krytyczne, innowacyjne i twórcze. Kreować postawy patriotyczne i dumę z bycia Polakiem. Kształtować osobowości tolerancyjne z poszanowaniem poglądów, zachowań i cech innych ludzi, a także ich samych. Obowiązkiem szkoły jest zapienienie uczniom zdobycia wiedzy i umiejętności umożliwiających kontynuację nauki na studiach wyższych zarówno w Polsce, jak i za granicą. Szkoła to miejsce, w którym każdy młody człowiek, także dotknięty określonymi dysfunkcjami, powinien otrzymać szansę możliwie najlepszego rozwoju. W którym uczniowie powinni wspólnie mężnieć w grupie rówieśniczej i wspólnie nabywać umiejętności radzenia sobie w życiu. Wspólne dorastanie uczniów bez dysfunkcji z osobami, którym jest trudniej, powinno prowadzić do lepszego rozumienia siebie i innych, a przez to do wzbogacenia swojej osobowości i pełniejszego rozwoju. Uczniowie z dysfunkcjami powinni znajdować z szkole przyjaciół na całe życie, którzy zawsze pomogą im znaleźć godne miejsce w społeczeństwie i będą udzielali im wsparcia. Uczniowie z dysfunkcjami powinni chodzić do szkół powszechnych, chyba że specjaliści orzekną, iż w danym przypadku jest to niemożliwe. Trzeba jednak uwzględniać, że osobie, która nie doświadczy za młodu życia w społeczności, będzie w przyszłości trudniej znaleźć sobie w niej miejsce, nawet jeśli w szkole specjalnej nauczy się więcej. Państwo powinno zapewniać rozpoznanie dysfunkcji danego młodego człowieka, a specjaliści powinni określać optymalną drogę jego rozwoju. Powinni określać program rozwoju danego ucznia z dostosowaniem programów nauczania i wymagań edukacyjnych do jego potrzeb rozwojowych. Powinien o zapewniać rozwój jego specyficznych zdolności i umiejętności potrzebnych dla nabycia zdolności samodzielnego funkcjonowania w społeczeństwie, odrębny od wymagań stawianych przez podstawy programowe innym uczniom. Rzeczą Państwa jest zapewnienie środków finansowych koniecznych dla właściwego rozwoju młodego człowieka z dysfunkcjami, które powinny być do niego przywiązane i wykorzystywane przez szkołę oraz jego rodziców. W szczególności niektórym uczniom z dysfunkcjami w tym osobom z nasiloną dysleksją trzeba zapewnić asystenta ucznia, bez którego nie jest możliwe funkcjonowanie w klasie. Rzeczą Państwa jest też zapewnienie wsparcia rodzicom w pokonywaniu trudności w zapewnieniu dziecku z dysfunkcjami właściwego rozwoju. Szkoła jest wspólnym dobrem uczniów i ich rodziców. Jest przez nich współzarządzana i kontrolowana zwłaszcza za pomocą strony internetowej szkoły. Uczniowie i ich rodzice uzyskują kod dostępu do strony szkoły, umożliwiający im anonimowe zalogowanie się i wypowiadanie pod obranym Nickiem. Mają prawo wypowiadania się w każdej sprawie szkoły, w tym prawo do krytyki. Niedopuszczalne jest jednak podawanie informacji nieprawdziwych oraz zamieszczanie komentarzy naruszających godność innej osoby. Niedopuszczalne jest, zarówno na stronie internetowej, jak i w szkole szerzenie idei sprzecznych z zasadą tolerancji i poszanowania poglądów, zachowań i cech innych ludzi, a także ich samych. Mobbing jest zjawiskiem szkodliwym. Przeciwdziałanie mu i zwalczanie go jest podstawowym obowiązkiem nauczyciela i dyrektora szkoły. Prawo powinno przewidywać, że w uczeń stosujący mobbing lub w inny sposób naruszający prawo, może być przeniesiony do innej szkoły, z zawieszaniem prawa do współzarządzania szkołą obejmującym także jego rodziców. W głosowaniach każdemu uczniowi służy jeden głos, natomiast rodzice mają jeden głos przypadający na każde dziecko będące uczniem w danej szkole. Dla uczniów i ich rodziców w szkole najważniejszy jest nauczyciel. Powinien osobą publiczną prowadzącą nauczanie samodzielnie. Powinien pełnić rolą Mistrza i doradcy ucznia oraz jego rodziców. Powinien być autorytetem i wzorem do naśladowania. Jest związany obowiązkiem prowadzenia nauki zgodnie z obowiązującymi standardami celów nauczania i wymagań edukacyjnych. Powinien posiadać prawo samodzielnego wyboru programu nauczania, metod nauczania i pomocy dydaktycznych, w tym lektur, które uzna za obowiązkowe. Nauczyciel powinien być zobowiązany do prowadzenia strony internetowej, na której przedstawia swój wizerunek w tym swoje credo zawodowe, osiągnięcia zawodowe, a także skrótowo programy nauczania oraz stosowane metody. Strona internetowa nauczyciela powinna być m.in. podpinana do strony szkoły, w której uczy lub zamierza uczyć. Powinna podlegać komentarzom. Nauczycieli uczących w danej klasie powinien wybierać ogół uczniów danej klasy i ich rodziców. Wybór powinien być dokonywany spośród kandydatów przedstawionych przez dyrektora szkoły. Uczniowie danej klasy oraz ich rodzice powinni mieć także prawo przeprowadzenia głosowania w sprawie zmiany osoby nauczyciele uczącego w tej klasie. Dyrektora szkoły, spośród kandydatów, którzy zgłosili zamiar objęcia tego stanowiska, powinien wybierać w głosowaniu na stronie szkoły ogół rodziców i uczniów. W podobnym trybie powinno być obsadzane stanowisko pedagoga szkolnego i psychologa szkolnego.
W ramach systemu oświaty funkcjonują : Przedszkola, Ośmioklasowa Szkoła Powszechna. Czteroletnie liceum ogólnokształcące. Umożliwiającą przygotowanie do studiów wyższych, w tym uzyskanie matury dającej prawo studiowania oraz matury międzynarodowej dającej prawo studiowania za granicą. Pięcioletnie technikum zawodowe. Umożliwia przygotowanie do studiów wyższych, w tym uzyskanie matury dającej prawo studiowania oraz matury międzynarodowej dającej prawo studiowania za granicą. Zapewnia zdobycie zawodu i doświadczenia zawodowego. Uczniowie klasy III – V połowę czasu pracują ( pół etatu ), a drugą połowę uczą się. Trzyletnia szkoła zawodowa. Umożliwia zdobycie zawodu i praktyki zawodowej. Uczniowie klasy II – III połowę czasu pracują ( pół etatu ), a drugą połowę uczą się. Funkcjonuje także z formule szkoły wieczorowej dającej możliwość zatrudnienia pełnoetatowego. Trzyletnie technikum uzupełniające dla absolwentów szkół zawodowych. Umożliwia uzyskanie matury dającej prawo studiowania oraz matury międzynarodowej dającej prawo studiowania za granicą. Uczniowie połowę czasu pracują ( pół etatu ), a drugą połowę uczą się. Funkcjonuje także z formule szkoły wieczorowej dającej możliwość zatrudnienia pełnoetatowego. Dwuletnia zawodowa szkoła policealna.
Szkolnictwo zawodowe jest prowadzone przez Rejonowe Zespoły Szkół Zawodowych. Zapewniają one możliwość kontynuowania nauki wszystkim zainteresowanym mieszkańcom danego rejonu. Zapewnia możliwość uzyskania zatrudnienia każdemu uczniowi Przy szkole powinna funkcjonować ekspozytura Rejonowego Urzędu Pracy oraz Konwent Przedsiębiorców. W szkole powinien znajdować się tzw. inkubator przedsiębiorczości, umożliwiający grupom uczniowskim zakładanie małych przedsiębiorstw jeszcze w trakcie nauki.
Edukację prowadzą nauczyciele. Państwo określa ustawą jedynie ogólne ramy jej prowadzenia. Kontrolę jakości nauczania zapewniają rodzice i uczniowie, bo oni, a nie urzędnicy najlepiej wiedzą, jaki jest przebieg lekcji. Obowiązkiem Państwa jest zapewnienie każdemu młodemu Polakowi możliwości pobierania nauki. W tym celu Państwo ustala ustawowe zasady funkcjonowania systemu szkół w Polsce, standardy celów i wymagań edukacyjnych, zapewnia finansowanie szkół oraz prowadzi system egzaminów umożliwiających certyfikowanie umiejętności szkolnych. Państwo ustala też ustawowe standardy jakie muszą spełniać budynki szkolne i ich wyposażenie w związku z koniecznością zapewnienia prawidłowego i bezpiecznego nauczania. Szkoły dzielą się na rejonowe i międzyrejonowe. Nauka w szkole rejonowej jest bezpłatna. Szkoły międzyrejonowe mogą pobierać czesne. Szkoły mogą być publiczne i niepubliczne. Szkoła niepubliczna może być szkołą rejonową. Państwo jest zobowiązane zapewnić każdemu uczniowi miejsce w rejonowej szkole powszechnej, oraz według jego swobodnego wyboru w rejonowym liceum ogólnokształcącym, rejonowym technikum zawodowym, rejonowej szkole zawodowej, rejonowym technikum uzupełniającym oraz rejonowych szkołach artystycznych. Szkoły międzyrejonowe mogą wymagać od kandydatów na uczniów zdania egzaminów wstępnych. Szkoły są tworzone i znoszone przez samorządy lokalne, według zasad ustalonych ustawą. Samorządy mogą tworzyć wspólne szkoły rejonowe oraz zawierać umowy nadające szkole niepublicznej charakter szkoły rejonowej. Obowiązek zapewnienia przestrzegania prawa w danej szkole ciąży na Prezydencie miasta, burmistrzu lub wójcie. Może on być przeniesiony na pełnomocnika, dyrektora wydziału oświaty. Osoba odpowiedzialna za przestrzeganie prawa w szkołach może wydawać decyzje administracyjne zobowiązujące dyrektora szkoły do określonego zachowania. Dyrektor szkoły kieruje samodzielnie jej działalnością i na nim ciąży zapewnienia przestrzegania prawa w szkole spoczywa. W szkołach nie funkcjonują rady pedagogiczne oraz rady rodziców. Dyrektor szkoły może wydać decyzję administracyjną zobowiązująca nauczyciela do określonego zachowania. Osoby odpowiedzialne z zapewnienie przestrzegania prawa w szkołach odpowiadają karnie z ewentualne naruszenia prawa zaniechanie na zasadach dotyczących funkcjonariuszy publicznych. Zaniechanie wykonania prawomocnych decyzji jest karalne. Ocenianie uczniów ma na celu motywowanie ich do odpowiednich postępów w nauce i zachowaniu oraz powinno prowadzić do możliwie najpełniejszego rozwoju intelektualnego, kulturowego i społecznego każdego z nich, z uwzględnieniem ich indywidualnych możliwości psychofizycznych i predyspozycji.
Nauczyciel wystawia oceny poprzez rozpoznawanie osiągnięć ucznia w stosunku do ustalonych dla niego wymagań edukacyjnych. Niedopuszczalne jest wystawianie ocen z uwzględnieniem porównania osiągnięć danego ucznia z osiągnięciami innych uczniów.
Nauczyciel ustala odrębnie dla każdego ucznia stawiane mu wymagania edukacyjne, odpowiednio dostosowane do jego potrzeb rozwojowych i możliwości psychofizycznych. Indywidualne wymagania dla każdego ucznia należy ustalić na takim poziomie, żeby uczeń potrafił im sprostać i żeby skłaniały go do maksymalnego wysiłku, umożliwiając każdemu uczniowi otrzymywanie ocen według pełnej skali.
Wymagania edukacyjne powinny zapewnić realizację celów wskazanych w podstawie programowej, przy czym obowiązek ten nie dotyczy uczniów z niepełnosprawnością, z niedostosowaniem społecznym, zagrożonym niedostosowaniem społecznym, ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się, z zaburzeniami komunikacji językowej, z chorobami przewlekłymi, dotkniętych z sytuacjami kryzysowymi lub traumatycznymi, z niepowodzeniami edukacyjnymi, dotkniętych zaniedbaniami środowiskowymi związanymi z sytuacją bytową ucznia i jego rodziny, sposobem spędzania czasu wolnego i kontaktami środowiskowymi oraz z trudnościami adaptacyjnymi związanymi z różnicami kulturowymi lub ze zmianą środowiska edukacyjnego, w tym związanych z wcześniejszym kształceniem za granicą, o ile konieczność pominięcia części celów podstawy programowej lub niektórych przedmiotów zostanie potwierdzona przez Poradnię Psychologiczno-Pedagogiczną lub Pedagoga szkolnego.
Zakres pominięcia niektórych celów standardów ogólnych ustala nauczyciel na podstawie wskazań Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej, Pedagoga szkolnego oraz samodzielnie rozpoznanych trudności ucznia w spełnieniu wymagań podstawy programowej.
Wymagania edukacyjne obowiązujące w określonym semestrze wskazują treści i ogólne cele kształcenia przewidziane na dany semestr. Cztery razy w semestrze nauczyciel dodatkowo formułuje wymagania w postaci operacyjnych celów kształcenia, w których określa szczegółowo, co uczeń powinien umieć, z uwzględnieniem zasad taksonomii celów edukacyjnych i podaje liczbę punktów sumujących się do stu, możliwych do uzyskania w związku z zademonstrowaniem przez ucznia poszczególnych elementów wiedzy i umiejętności składających się na stan pełnego spełnienia wymagań dotyczących danego zagadnienia.
Nauczyciel każdorazowo informuje ucznia i jego rodziców o ustalonych wymaganiach edukacyjnych. Za poinformowanie o ustalonych wymaganiach uważa się także opublikowanie wymagań na stronie internetowej dostępnej dla ucznia i jego rodziców albo przesłanie ich pocztą elektroniczną.
Uczeń przechodzi do następnej klasy, o ile uczęszczał do danej klasy, a brak obecności na lekcjach z każdego przedmiotu nie przekraczał 30% godzin przewidzianych planem lekcji chyba, że nauczyciel wystawi mu z danego przedmiotu ocenę pozytywną.
Ocena szkolna nie może wywoływać skutków prawnych.
Każdy absolwent szkoły powszechnej ma prawo przystępowania do egzaminów państwowych w celu uzyskania certyfikatu potwierdzającego posiadanie umiejętności szkolnych niezbędnych do podjęcia studiów wyższych. Ma także prawo do przystąpienia do egzaminów potwierdzających zdobycie matury międzynarodowej. Egzaminy są prowadzone z przedmiotów ustalonych ustawą. Egzamin z danego przedmiotu jest zdawany w czterech turach, z których każda obejmuje określoną cześć materiału. Części te są tak dobierane, żeby uczeń liceum ogólnokształcącego mógł co roku zdawać egzamin, obejmujący materiał przerabiany w danym roku. Nie wprowadza się żadnych ograniczeń dotyczących prawa przystępowania do egzaminu i ilości przystąpień poprawkowych, w tym zwłaszcza ograniczeń wiekowych. O przyjęciu na dany kierunek studiów decyduje suma punktów uzyskanych z przedmiotów, z których certyfikaty są wymagane przez daną uczelnię. Uczeń ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, potwierdzonymi orzeczeniem Poradni Pedagogioczno-Psychologicznej zdaje egzaminy na zasadach ustalanych dla niego indywidualnie przez zespół specjalistów zajmujących się w szkole jego rozwojem. Osoby te mogą zdawać egzaminy uzupełniające obejmujące tylko tą część materiału, z którego dotychczas uzyskały wynik negatywny Uczelnie wyższe są zobowiązane do oferowania 20 % miejsc na studiach osobom o specjalnych potrzebach edukacyjnych. ( patrz:http://naprawmy-edukacje.pl/2015/06/09/dyslektyk-w-cambridge/orazhttp://naprawmy-edukacje.pl/2015/06/09/dyslektyk-na-harvardzie/) . Egzaminów zawodowych nie prowadzi się, pozostawiając pracodawcy weryfikację przydatności danej osoby do wykonywana określonej pracy. Uprawnienia wymagane do wykonywania niektórych zawodów, na przykład zawodu kierowcy, są uzyskiwane poza systemem edukacji.