kryzys wiary

[Burakowa]

No ja już nie mam wątpliwości, a pewność, że fatalny zawód sobie wybrałam (głównie przez biurokrację, której tez nie cierpię). A to, o czym piszesz nie jest dla mnie żadną nowością. Im dalej, tym gorzej. Mam wrażenie, że te dzieciaki coraz mniej umieją, coraz mniej im się chce, są coraz bardziej nieusłuchane. Ale tu zaraz pewnie dostanę po nosie i jakiś "bohaterski" nauczyciel stwierdzi, że widać się "nie nadaję", "nie umiem motywować uczniów" i "powinnam zmienić pracę", bo "krzywdzę dzieci".

[qjaf]

Na Twoim miejscu bardziej bym wyluzował i wykonał prosty rachunek nauczycielskiego sumienia. Jeżeli sobie nie masz za dużo do zarzucenia to już jest dobrze Weź pod uwagę z kim, gdzie i w jakich warunkach pracujesz, a wtedy zupełnie inaczej spojrzysz na edukację:)
Od lat gubię pojedyncze papiery, ale na szczęście po jakimś czasie je znajduję:) Nie przejmuj się:)

[oramge]

Spojrzysta, od jak dawna pracujesz w zawodzie i od jakich cyfr zaczyna się Twój pesel? wspomniałaś coś o innej pracy przed szkołą. Jeżeli wybrałaś szkołę bo to mniejsze zło niż w biurze to ... może być ciężko, ale na szczęście nie musi. W każdej pracy dobrze mieć to "coś" co sprawia, że praca nie jest ciężarem, ale pracą. Po miesiącu jednak trudno o jakąkolwiek ocenę.

[linczerka]

Trzeba popatrzeć optymistycznie.
Jeszcze nie musimy pisać sprawozdań z korzystania z toalety.
A i drożdżówki będą w sklepikach, może kawa w perspektywie?
Priorytety!