Zaburzenia osobowości - Osobowość psychopatyczna

Temat: Zaburzenia osobowości. Osobowość psychopatyczna.

Pojęcie PSYCHOPATIA oznacza względnie trwałe odchylenia charakterologiczne (anormalność osobowości), których etiopatogeneza nie jest dotychczas znana.
Jest strukturą psychiczną zintegrowaną na niskim poziomie, strukturą usztywnioną, rozwiązującą się jednostronnie w kierunku realizacji wąskich, egoistycznych celów jednostki. Jest strukturą, w której inteligencja jest podporządkowana prymitywnym popędom i znajduje się na ich usługach.1
Do ich powstania przyczyniają się zarówno czynniki biologiczne jak i społeczne.
Duże znaczenie w powstawaniu psychopatii przypisywał wpływom środowiska Korsakov.
J. Babiński i K. Schneider pojmowali psychopatię jako anomalię charakteru, z powodu, której bardziej cierpi otoczenie, społeczeństwo niż sam dotknięty nią osobnik, który przeważnie nie zdaje sobie sprawy ze swej nienormalności.2
I kultura, i biologia mają swój udział w etiologii psychopatii. Czynników natury społecznej mogą być setki, również na wiele sposobów mózg potrafi „knuć spiski”.
O ile hormony kształtują ogólne wzorce zachowania, o tyle neuroprzekaźniki – substancje chemiczne kontrolujące przepływ impulsów elektrycznych sieci komórek nerwowych – odpowiadają za mobilizowanie do konkretnych działań.
Mózg jest organem niezwykle złożonym, ale możemy podzielić go na trzy części.
Warstwa numer jeden to półkule mózgowe, pokrywa je kora mózgowa (sieć komórek nerwowych). Tutaj mieszczą się funkcje myślenia, świadomości i mowy. Kora mózgowa stanowi ośrodek kontrolujący nasze reakcje na świat zewnętrzny.
Warstwa numer dwa to układ limniczny. Mają go również ssaki. Jest to ośrodek takich uczuć jak: gniew, wściekłość, smutek i miłość. Kontroluje strach, odruch ucieczki, funkcje odżywiania oraz popęd seksualny. Wciela w życie zarówno najsubtelniejsze, jak i najbardziej gwałtowne reakcje, do jakich zdolny jest człowiek. Odpowiada za reakcje fizyczne towarzyszące silnym emocjom, takim jak drżenie kolan, czy suchość w ustach pod wpływem strachu.
Tutaj znajduje się ciało migdałowate. To właśnie w tym obszarze rodzi się agresja.

____________________________
1. K. Dąbrowski, Zdrowie psychiczne, Warszawa 1979.
2. M. Jarosz, Psychologia lekarska, Warszawa 1978.

Trzecią z głównych części jest pień mózgu, od którego zależą nasze reakcje na otoczenie, działa on także jako system filtrujący.
Właśnie w układzie limnicznym i w pniu mózgu znajdują się drogi, jakimi krążą neuroprzekaźniki, od których z kolei w dużym stopniu zależy kontrola naszego emocjonalnego i motywowanego zachowania.
Wyróżniamy cztery główne neuroprzekaźniki: dopamina, noradrenalina i adrenalina, które uaktywniają połączenia między neuronami i serotonina, która działa jak hamulec.
Serotonina należy do głównych substancji przekaźnikowych kontrolujących emocje i popędy. Ma wpływ na powstawanie głodu, niepokoju, na depresję, wrażliwość na ból, na agresywność i impulsywność. Sprzyja zapadaniu w sen.
Serotonina trzyma na wodzy nasze prymitywne instynkty, zapewniając łączność między impulsami, impulsami rozumem, więc ...