Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.
Program adaptacyjny dla sześciolatków
[pic]„Będę uczniem”
MIEJSKIE PRZEDSZKOLE NR 18
W PUŁAWACH
Program opracowała:
mgr Małgorzata Karkut – nauczyciel mianowany
Program opracowano zgodnie z Podstawą programową wychowania przedszkolnego stanowiącą załącznik nr 1 do rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 26 lutego 2002 r.
wrzesień 2006r.
[pic]Spis treści:
1. Wstęp
- diagnoza
- zgodność z podstawą programową
2. Cele ogólne programu
3. Cele szczegółowe
4. Treści programu
5. Metody, formy pracy
6. Przewidywane osiągnięcia dzieci
7. Warunki skuteczności programu adaptacyjnego
8. Ewaluacja
9. Przykładowe scenariusze spotkań adaptacyjnych
10. Bibliografia
[pic]Wstęp
Rozpoczęcie nauki szkolnej jest bardzo ważnym momentem i niezapomnianym przeżyciem dla dziecka opuszczającego mury przedszkola. Zadaniem nauczyciela przedszkola jest przygotowanie dziecka do podjęcia nauki w szkole.
Współczesne przemiany cywilizacyjne sprawiają, że ludzie coraz częściej realizują swoje cele życiowe w kilku środowiskach jednocześnie. Wymaga to od nich ciągłego używania i rozwijania mechanizmów adaptacyjnych. Adaptacja rozumiana jest jako przystosowanie, a uściślając jako proces uzyskania równowagi między potrzebami jednostki, a warunkami otoczenia społecznego. Problemy związane z adaptacją nie są przypisane tylko ludziom dorosłym, coraz częściej dotykają także dzieci. Wiąże się to z faktem intensywnego rozwoju systemów edukacyjnych włączających coraz więcej małych dzieci w różne zinstytucjonalizowane formy wychowania, rozwijają się przedszkola i rośnie ich prestiż edukacyjny. Jednocześnie obserwuje się poważne problemy niezaradności wychowawczej rodziny i fakt obniżenia się możliwości adaptacyjnych dzieci.
Na obraz szkoły w wyobrażeniach dziecka mającego podjąć obowiązek szkolny silny wpływ wywierają wcześniejsze nastawienia. Są one przeważnie kształtowane pod wpływem dodatnich lub ujemnych mniemań wytworzonych przez opinie osób z jego najbliższego środowiska. Nastawiać – to „usposabiać kogoś w określony sposób, wzbudzać w nim określone uczucia, emocje w stosunku do kogoś, czegoś”. W tym przypadku chodzi o świadome lub nieświadome nastawianie dziecka do szkoły, czyli o wyrabianie określonego stosunku uczuciowego do tej instytucji. Od charakteru tych nastawień, ich treści w dużej mierze zależy, czy obraz szkoły jest pogodny, czy ponury, czy dziecko z niecierpliwością czeka na pierwszy dzwonek, czy też odczuwa przed nim lęk.
Obraz szkoły i nastawienia wobec niej mają istotne znaczenie dla jakości startu szkolnego dziecka, dla dalszego powodzenia lub niepowodzenia w nauce, często warunkują sukces lub porażkę życiowej edukacji.
Przekroczenie progu szkoły stawia dziecko przed koniecznością rozwiązywania nowych zadań w nowej sytuacji – sytuacji szkolnej, co zapewne można ująć jako sytuację trudną. Pomyślne rozwiązanie trudności związanych ze zmianą środowiska, trybu życia, zależy w dużym stopniu od sposobu widzenia przez dziecko szkoły, przedmiotów i zjawisk z nią związanych.
Najczęściej jest tak, że przed rozpoczęciem ...
