Pedagogizacja rodziców

PEDAGOGIZACJA RODZICÓW

Mówiąc o wychowaniu, na pewno wiemy, że kształtowanie dobrych cech u młodego człowieka wymaga nakładu pracy, a jednocześnie dobrej współpracy, zarówno ze strony szkoły, jak i domu rodzinnego.

Dlatego też w reformie edukacji przewidziano szeroko rozwiniętą współpracę szkoły z rodziną. Zadaniem, wręcz obowiązkiem rodziców powinno być włączenie się (w miarę możliwości) w system wychowawczy szkoły, który wspólnie wypracowany będzie prowadził do wszechstronnego rozwoju młodego człowieka. Aby tak było nauczyciele i rodzice powinni mówić „tym samym głosem”, tylko w takich warunkach można prawidłowo kształtować osobowość ucznia i wyposażać go w niezbędną wiedzę. Jesteśmy świadomi, szkoła ma rację bytu tylko we współpracy z rodzicami uczniów, tylko wtedy może prawdziwie wychowywać.

Często o współpracę szkoły z domem rodzinnym jest bardzo trudno. Wychowanie młodego człowieka nierzadko przerasta współczesnych rodziców. Zaganiani, zapracowani, pochłonięci wieloma problemami codziennego życia nie dostrzegają potrzeby współpracy z wychowawcą i nauczycielem.

Próby samodzielnego rozwiązywania problemów młodego pokolenia kończą się najczęściej fiaskiem, co powoduje z kolei frustrację i rezygnację rodziców. Nikt przecież nie uczy, jak być rodzicem.

Dlatego zadaniem szkoły jest poszukiwanie płaszczyzn i sposobów udzielania pomocy rodzicom w zakresie wychowania dzieci. Trud, jaki podejmie szkoła z pewnością przyniesie wymierne efekty wszystkim, choć wymaga cierpliwości i systematycznej pracy.

Aby cierpliwości nie zabrakło, a współpraca dawała wszystkim stronom satysfakcję, proponujemy oprzeć wszelkie działania na pięciu zasadach. Zostały one sformułowane z punktu widzenia nauczycieli. Oto one:

I. Planujemy wspólnie.

1. Tworzymy klasowe programy wychowawcze; ustalamy procedury oddziaływań wychowawczych i profilaktycznych.

2. Sporządzamy listę potrzeb szkoły w zakresie usprawniania jej działalności i wzbogacania bazy dydaktycznej.

3. Planujemy wycieczki klasowe z uwzględnianiem możliwości finansowych rodziców oraz zainteresowań uczniów.

4. Przygotowujemy uczniów do świadomego wyboru dalszego kierunku kształcenia.

II. Pomagamy sobie wzajemnie.

1. Pomagamy wychowawcy klasy w organizowaniu spotkań z przedstawicielami ciekawych zawodów, pracownikami różnych instytucji bądź z ludźmi, którzy mogą pomóc w rozwiązywaniu problemów trapiących młodzież.

2. Uczestniczymy w spotkaniach i konsultacjach z pracownikiem PPP.

3. Bierzemy udział w hospitacjach diagnozujących wiedzę i umiejętności uczniów.

4. Bierzemy udział w godzinach do dyspozycji wychowawcy w charakterze gościa bądź eksperta.

5. Pozyskujemy sponsorów oraz podejmujemy działania w celu zgromadzenia środków finansowych, które pozwolą unowocześnić bazę szkoły.

6. Pomoc w organizowaniu wycieczek klasowych, opieka i dowóz na konkursy, zawody, pomoc podczas balów karnawałowych, pomoc w naprawie sprzętu szkolnego

III. Mamy potrzebę bycia razem.

Jesteśmy obecni na zebraniach i wywiadówkach.

Systematycznie kontaktujemy się ze sobą, pełnimy cotygodniowe dyżury, w czasie, których rodzice mogą spotkać się z nauczycielami i ...