Dysleksja a nauka języków obcych.

Pracując 19 lat w szkole jako nauczyciel języków obcych (język niemiecki i język rosyjski ) zarówno w szkole podstawowej, gimnazjum i w szkole średniej, bez przerwy spotykam się z problemem dysleksji w nauczaniu języków obcych. Uczniowie i ich rodzice mówią, że pomimo tego, iż nauczyciele wiedzą o ich trudnościach , często nie respektują zasad pracy z uczniem dyslektycznym. Sama będąc mamą teraz już dorosłej córki, wiem jak trudna jest praca z takim dzieckiem w domu i jak niektórzy nauczyciele ignorują trudności dziecka w szkole. W swojej publikacji chciałabym przybliżyć Państwu choć odrobinę specyfikę pracy z dzieckiem dyslektycznym zarówno w szkole , w szczególności na lekcjach języka obcego jak i w domu - jako rodzic.

Dysleksja a nauka jêzyków obcych

Specyficzne trudnoœci w uczeniu siê a dysleksja

Specyficzne trudnoœci w uczeniu siê s¹ rozpoznawane przypadkach, gdy trudnoœci w nauce np. czytania, pisania, liczenia, pos³ugiwania siê nutami i innymi symbolami, wystêpuj¹ nieoczekiwanie i s¹ nieadekwatne do wieku dziecka a przede wszystkim do jego mo¿liwoœci intelektualnych, wk³adu pracy i postêpów w uczeniu siê innych umiejêtnoœci.

Dysleksja, a w³aœciwie „dysleksja rozwojowa” to termin u¿ywany do okreœlenia specyficznych trudnoœci w uczeniu siê czytania i pisania. Okreœlenie „rozwojowa” oznacza, i¿ opisane trudnoœci wystêpuj¹ od pocz¹tku nauki szkolnej. Mog¹ one wystêpowaæ w trzech formach – w postaci izolowanej (gdy wystêpuje tylko jedna dysfunkcja) b¹dŸ jako zespó³ dwóch, lub nawet trzech form ni¿ej wymienionych zaburzeñ:
Dysleksja – specyficzne trudnoœci (zaburzenia) w nauce czytania, którym czêsto towarzysz¹
trudnoœci w pisaniu;
Dysortografia – specyficzne trudnoœci (zaburzenia) w komunikowaniu siê za pomoc¹ pisma, zw³aszcza w opanowaniu poprawnej pisowni (nie tylko b³êdy ortograficzne);
Dysgrafia – trudnoœci (zaburzenia) w opanowaniu po¿¹danego poziomu graficznego pisma.

Przyczyny dysleksji rozwojowej
,Nieprawid³owoœci w rozwoju funkcji s³uchowo-jêzykowych objawiaj¹ce siê jako zaburzenia uwagi, pamiêci i percepcji s³uchowej;
Zaburzenia funkcji wzrokowych (uwagi i spostrzegania wzrokowego, pamiêci wzrokowej);
Deficyty rozwoju funkcji ruchowych, a zw³aszcza motoryki r¹k;
Zak³ócenia lateralizacji( wspó³pracy obydwu pó³kul mózgowych);
Zaburzenia orientacji przestrzennej.

Symptomy pozwalaj¹ce rozpoznaæ dysleksjê rozwojow¹
Prawid³owy rozwój umys³owy;
Obecnoœæ istotnych opóŸnieñ rozwoju i integracji podstawowych funkcji: s³uchowo-jêzykowych, ruchowych, wzrokowo-przestrzennych, które stanowi¹ podstawê do wykszta³cenia siê umiejêtnoœci czytania i pisania;
Wczesne wystêpowanie trudnoœci w czytaniu i pisaniu widoczne ju¿ w klasach I-III SP;
Trudnoœci w czytaniu lub pisaniu wystêpuj¹ d³ugotrwa³e oraz nie ustêpuj¹ zaraz po podjêciu pomocy.

Cechy ucznia dyslektycznego
Myœli niewerbalnie - obrazami - myœlenie takie jest szybsze od "normalnego" werbalnego, dodatkowo jest g³êbsze, ca³oœciowe i bardziej wyraziste.
Jest b³yskotliwy, bardzo inteligentny, elokwentny.
Jest bardzo ciekawy œwiata i wnikliwy.
Ma bardzo dobr¹ intuicjê, umie "czytaæ ludzi".
Ma wysokie poziom IQ.
Posiada bujn¹ wyobraŸni¹.
Utalentowany w takich dziedzinach, jak: sztuka, teatr, muzyka, mechanika, opowiadanie (np. bajek), sprzeda¿, biznes, projektowanie, budowanie lub in¿ynieria.
£atwiej przychodzi mu rozwi¹zywanie problemów.
Potrafi znaleŸæ punkt wspólny pomiêdzy wieloma, ró¿nymi konceptami.

Dysleksji rozwojowej nie rozpoznaje siê, gdy trudnoœci:
s¹ jedynie wynikiem z³ego funkcjonowania narz¹dów zmys³u (niedos³uch, wada wzroku);
nale¿¹ do zespo³u symptomów inteligencji ni¿szej ni¿ przeciêtna, upoœledzenia umys³owego;
s¹ skutkiem schorzenia neurologicznego;
s¹ wy³¹cznie wynikiem zaniedbania œrodowiskowego i dydaktycznego (tego typu trudnoœci najczêœciej pojawiaj¹ siê i konsekwentnie nasilaj¹ w starszych klasach szko³y podstawowej)

Dlaczego dzieci z dysleksj¹ maj¹ trudnoœci w nauce jêzyków obcych?

Dzieci z ...