Dodaj publikację
Autor
Maria Łotocka-Kula
Data publikacji
2019-04-13
Średnia ocena
0,00
Pobrań
20

Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.

Niniejszy artykuł dotyczy roli zabaw logopedycznych. Różne formy zabaw nie zastąpią terapii logopedycznej dzieciom, które nie osiągnęły normy językowej, będą natomiast doskonale stymulowały językowe umiejętności, podnosiły sprawność narządów mowy i w znaczący sposób przyczynią się do rozwijania mowy dzieci.
 Pobierz (doc, 90,5 KB)

Podgląd treści


ZABAWY LOGOPEDYCZNE JAKO FORMA AKTYWNOŚCI DZIECKA W KOMUNIKACJI JĘZYKOWEJ

1. Charakterystyka zabaw

Zabawa znana jest człowiekowi od samego początku jako możliwość zaspokajania różnych potrzeb, w tym szczególnie potrzeby kontaktu z drugim człowiekiem.
Zabawa jest ,jedną z głównych form działalności człowieka, typową dla wieku dziecięcego. Dziecko rodzi się z silną potrzebą bawienia się, ale i z umiejętnością wyboru zabawy korzystnej dla etapu rozwojowego, na którym obecnie znajduje się dziecko.
Zabawa dziecka w wieku przedszkolnym jest bardzo często uważana za najważniejszy rodzaj działalności, który nie tylko dominuje nad wszystkimi innymi, ale powoduje, że czynności o charakterze nauki czy pracy stają się również zabawą. Jest ona dla najmłodszych dzieci najłatwiejszym i najbardziej przystępnym sposobem zdobywania nowych wiadomości i umiejętności. Jest najbardziej podstawową formą aktywności wieku dziecięcego mającą szczególne znaczenie w poznawaniu świata. Szczególne znaczenie odgrywa w okresie od urodzenia do końca wieku przedszkolnego, co ma bezpośrednie przełożenie na planowanie i organizację szeroko rozumianego procesu nauczania i wychowania. Zabawa to nie tylko odpoczynek i przyjemność, to także jeden ze sposobów uczenia się i to najbardziej efektywnego. Stwarza okazję do nabywania określonych umiejętności, rozwija sprawność myślenia, wzbogaca słownictwo, poszerza granice fantazji. Jest ona dla najmłodszych dzieci najłatwiejszym, najbardziej przystępnym sposobem zapoznawania się z niezrozumiałym i tajemniczym światem.

Istnieje różnorodny podział zabaw, najczęściej w literaturze metodyczno – pedagogicznej można spotkać podział na:
- zabawy tematyczne,
- zabawy konstrukcyjne,
- zabawy ruchowe,
- zabawy dydaktyczne
Zabawy tematyczne rozbudzają ciekawość poznawczą, rozwijają mowę, myślenie, uczą współpracy w zespole.
W zabawach konstrukcyjnych dominującą rolę odgrywają czynności motoryczne, istotą tych zabaw jest tworzenie konstrukcji z dowolnego materiału. Zabawy konstrukcyjne rozwijają wyobraźnię przestrzenną dziecka, sprawność manualną, pomysłowość i zmysł estetyczny.
Zabawy ruchowe ogólnie rozwijają sprawność motoryczną dzieci i ich aktywność, pozwalają również na pozbycie się wewnętrznego napięcia i niepokoju.
Zabawy dydaktyczne wpływają przede wszystkim na rozwój czynności umysłowych dzieci, pomagają w kształceniu i doskonaleniu umiejętności mówienia, czytania i pisania. Do zabaw dydaktycznych zalicza się różnego rodzaju krzyżówki, rebusy, loteryjki, układanki, domina i różnego rodzaju gry planszowe.

1 Funkcje zabawy:

Posługując się kryterium zmian jakie pod wpływem zabawy dokonują się u dziecka
można wyróżnić cztery podstawowe funkcje zabawy. Są to:

Funkcja kształcąca – dziecko w zabawie kształci swoje zmysły, doskonali sprawność motoryczną, wzbogaca wiedzę o samym sobie.
Funkcja wychowawcza – dziecko w zabawach przyswaja różne normy, uczy się przestrzegania reguł postępowania w różnych sytuacjach, uczy się przestrzegania umów z innymi ludźmi.
Funkcja terapeutyczna – w zabawie dziecko ma możliwość z jednej strony uwolnienia się od napięć, negatywnych emocji, a z ...