metoda warsztatowa na spotkaniach z rodzicami

[michalinka]

Czy prowadzicie spotkania dla rodziców metodą warsztatową? Od września obejmuję wychowawstwo po rocznej przerwie i kusi mnie to. A z drugiej strony: czy wyjdzie? czy rodzice będą chętni? czy będą pracować? No i ..... brak czasu... mojego (małe dziecko). Ale .. chciałabym czegoś nowego. Żeby spotkania nie były takie sformalizowane, no wiecie, o co chodzi...
Proszę o rady i sugestie bardziej doświadczonych w tym temacie .

[michalinka]

Raczej tak ogólnie pytałam. Ale ... ja wiem... np. oczekiwania wobec wychowawcy na pierwszym zebraniu i moje wobec rodziców. Albo o wspieraniu w trudnościach.... albo jak pomóc w odrabianiu lekcji... Chodzi o to, żeby to nie był referat (mój), ale żeby pomysły wychodziły od rodziców, żeby czuli się ważni (a ja w ich oczach nie wychodziłabym na taką, co wie lepiej).

[michalinka]

Dzięki za odpowiedź. Punkt widzenia rodzica mile widziany . Wezmę pod uwagę. Ale i tak mnie kusi. Nic na siłę, oczywiście. Może spróbuję. Jeśli nie będzie zaangażowania rodziców, zawsze mogę zrezygnować.

[marianka]

Zgadzam się z miwues . Mam jedną z najlepszych frekwencji rodziców na wywiadówkach; nigdy jednak nie wygłaszam kazania ex cathedra, ale siadamy do wspólnego stołu (złączone ławki). Mówię co mam do przekazania i kieruję dalszą dyskusją. Z czasem można wzbogacić spotkania o kawkę + drobne ciasteczka. ( U mnie sami rodzice wyszli z taka propozycją). Życzę owocnej współpracy.

[dushka]

Słuchajcie, a ja mam takie obawy, bo mam wrażenie że rodzice będą niezadowoleni, gdy z nimi USIĄDĘ, a nie będę STAŁA przed nimi... Głupie to czy nie?

[dushka]

Nie wiem, napisałam, że mam takie obawy

[malgala]

A ja nigdy przed rodzicami nie stoję. Nie chcę, żeby czuli się jak uczniowie. Podobnie jak u marianki zasiadamy przy wspólnym stole.
A co do zajęć warsztatowych. Zachęciłam kiedyś rodziców do przeczytania książki "Jak mówić, żeby dzieci nas słuchały, jak słuchać, żeby dzieci do nas mówiły".
Na kolejnym zebraniu wynikła dyskusja na jej temat. Zaproponowałam wtedy rodzicom odegranie pewnych scenek przedstawiających ich rozmowy z dziećmi w konkretnych sytuacjach. Podobało im się i bardzo dokładnie każdą z przedstawionych scenek analizowali.

[michalinka]

Ha! Pojawiły się nowe elementy w dyskusji... Jak się cieszę! Jeśli chodzi o "pozycję" na zebraniu, to różnie: Jeśli czytam jakieś dyrdymały (Czytaj: WSO, Statut itp tzn fragmenty), to stoję. Podczas dyskusji - siedzę.

[dushka]

No to ja na pierwsze zebranie ustawię stoły w koło

[Sial]

Też rozmyślałem o ławkach ułożonych w podkowę, kawce i ciasteczkach... Ale zrezygnowałem z tego pomysłu bo klasa jest liczna, sala mała a wywiadówka to nie spotkanie towarzyskie i trzeba cenić czas tych ludzi, żeby nie czuli niechęci do zebrań trwających zbyt długo.
Podaję najwazniejsze informacje, jak mam uwagi ogólne to je precyzuję, chwalę klasę i wyróżniam uczniów i cieszę się, że zazwyczaj mam za co:)
Mam z rodzicami bardzo dobre relacje ale i jeden problem... Staram się, by atmosfera zebrania była miła, często żartuję ale jak zaproponuję jakiś temat do przedyskutowania to cisza...Czują się stremowani nie wiem czym a większość osób się zna od dawna bo to szkoła w małej miejscowości.
Ma ktoś podobny problem? Może poznam jakąś radę?

[dushka]

Poczytaj wątek "dlaczego rodzice olewają swoje dzieci"

[Sial]

Poczytałem, może mało dokładnie wiec skoro radzisz to skorzystam:) tyle, że rodzice uczniów mojej klasy nie olewają swoich dzieci, wręcz przeciwnie i całe szczęście:) Mam naprawdę fajną klase i dobre relacje z rodzicami uczniów