Czy warto zostać nauczycielem?

[Ritter von Rodewald]

Chętnie odpowiem.
Najpierw pytanie numer 3.
Gdy w 1989 roku zdecydowałem się zostać nauczycielem, zadecydowały o tym dwa czynniki: zapisane wówczas ustawowo prawo do emerytury nauczycielskiej po 30 latach pracy przy wieku 55 lat i dużo wolnego czasu. Prawo do emerytury odebrano mi i wielu innym osobom w roku 2008 a iluzje czasu wolnego zniknęły wraz z kolejnymi reformami oświaty.
Teraz pytanie numer 2.
Jest to bardzo ciężka praca, wymaga mnóstwo wysiłku psychicznego i fizycznego. Oprócz prowadzenia lekcji i sprawdzania prac, kartkówek, sprawdzianów, projektów, ćwiczeń, zadań domowych do obowiązków należy udział w radach pedagogicznych (coś tragicznego - marnowanie czasu), udział w radach szkoleniowych (coś jeszcze gorszego - zupełne marnowanie czasu), prowadzenie dokumentacji szkolnej, udział w wywiadówkach i uroczystościach szkolnych.
Pytanie numer 1.
Nie potrafię odpowiedzieć.
Jestem całkowicie wypalony zawodowo i pełzam do NSK. Jeszcze 3 lata.

[Michalll_95]

Czy warto zostać nauczycielem? Jak poznać, że to naprawdę to?

Osobiście na ten moment nie wyobrażam sobie innej pracy. Nie jest to praca łatwa, wymaga pełnego zaangażowania - nie tylko przy prowadzeniu i przygotowywaniu lekcji, ale też skupienia się na wielu potrzebach i problemach uczniów. Ilość zadań do wykonania w jednym czasie jest bardzo wyczerpująca.

Plusów jest dla mnie jednak zdecydowanie więcej. Przede wszystkim możliwość ciągłego samokształcenia - ucząc innych sami się uczymy. Praca daje satysfakcję, ponieważ nauczyciel ma wpływ na motywacje i rozwój dziecka. Tutaj wiele zależy od konkretnego przedmiotu, są takie gdzie można eksperymentować oraz te gdzie podstawa programowa wyznacza sztywne ramy.

Jak naprawdę wygląda ta praca poza prowadzeniem lekcji i sprawdzaniem prac?

Poza tym są rady pedagogiczne, szkolenia, rozmowy i spotkania wychowawcze. W mojej szkole można realizować też własne innowacje, projekty i inne zajęcia.

Dlaczego został/a Pani/Pan nauczycielem? Dlaczego akurat ten zawód?

Decyzję podjąłem dość nagle i nieświadomie z początku zapisując się na drugim roku studiów na studium pedagogiczne i spodobało mi się to na tyle, że potem już kształciłem się w tym kierunku na kolejnych już stricte pedagogicznych studiach. Prace w szkole zacząłem już po licencjacie i mając okazję łączyć teorie z praktyką do tej pory się realizuję. Studia pedagogiczne łączą w sobie różne moje zainteresowania i możliwość dzielenia się tym z innymi jest dla mnie najważniejsza. W moim przypadku jest tak, że zajmując się czymś zawsze staram się przełożyć to na lekcje czy zajęcia dodatkowe w szkole, mam więc motywację do ciągłej pracy i nie wpadam w rutynę, o którą często w szkole jest łatwo.

[aniaposz]

Czy warto zostać nauczycielem? Zależy. Pod względem finansowym wiadomo, że nie kokosy, zwłaszcza na samym początku kariery zawodowej. Pod względem pewności i stałości zatrudnienia - ja sobie to bardzo cenię po okresie bycia zatrudnioną na umowę-zlecenie oraz w czasach pandemii. Jak poznać, że to naprawdę to? Moja droga do nauczycielstwa zaczęła się właśnie od udzielania korków z angielskiego. Zauważyłam, że mam dobre relacje z uczniami, potrafię im dobrze tłumaczyć gramatykę i... po prostu sprawia mi to wszystko niesamowitą satysfakcję. Tylko ja zmieniłam ścieżkę zawodową w połowie życia, już po przepracowaniu wielu lat w korpo, co nigdy mnie nie pociągało i co wydawało mi się jałowym, nic niedającym mi emocjonalnie zajęciem.

Uwielbiam uczyć, choć wiadomo, że czasem lekcja pójdzie świetnie, czasem gorzej, czasem... cóż, beznadziejnie. Warto się na to przygotować, bo pracujemy z "żywym materiałem", są górki i dołki, wnioski należy wyciągać, ale warto się powstrzymać od samobiczowania (ja mam, niestety, do tego tendencję ). Tak czy inaczej sam proces dydaktyczny jest ogromnie satysfakcjonujący, a radości potrafią dostarczać dodatkowo relacje z dzieciakami (ja akurat uczę w tym roku klasy I-III SP). Wszelkie uzupełnianie dokumentacji (w tej chwili głównie cyfrowo - w librusie) też mi nie wadzi - jestem osobą systematyczną i skrupulatną. Natomiast nie znoszę rad pedagogicznych, wszelkich obowiązkowych szkoleń czy innych przymusowych spotkań. No ale cóż, coś za coś. Tłumaczę sobie, że w każdej pracy zdarza się coś, czego nie lubimy i po prostu musimy znosić.

Natomiast zdecydowanie uważam, że aby wykonywać ten zawód, trzeba to po prostu lubić (albo wręcz uwielbiać). Trzeba umieć doceniać blaski i jakoś tam ignorować cienie nauczycielstwa. Trzeba mieć świadomość, że to zawód szalenie drenujący emocjonalnie, społecznie niedoceniany (delikatnie mówiąc!) i często niewdzięczny, bo bywa, że stajesz na głowie, żeby przygotować ciekawą lekcję, wydaje ci się, że jest super, że dzieciaki będą zachwycone, a tymczasem widzisz znudzone twarze, a ktoś pyta: "Proszę pani, kiedy koniec lekcji?". Ale bywa też tak, że usłyszysz po zajęciach: "Ale super lekcja była" i wtedy... fruwa się trzy metry nad ziemią.

[Pinocchio]

Zdecydowana dobra strona: w obecnych czasach pewna stabilność zatrudnienia, w porównaniu zmniej szczęśliwymi branżami.

[Malwabiala]

Trudne pytanie, to zawód nie dla każdego. Na pewno stablina praca i bardzo często super zespół, z którym pracujesz. Dzieci też oddają wiele dobrego i widzisz jak chłoną wiedze. Dla mnie to było najwazniejsze. Choć nie ukrywam, że pensje to trudny temat i tutaj największy problem tego zawodu.

[tomeh]

Jeśli jesteś przemądrzały i zawsze wszystko wiesz najlepiej to warto - tylko tam będziesz się rywalizował. Jeśli słuchasz argumentów innych osób, wiesz że nic nie wiesz - to w tym zawodzie się nie odnajdziesz bo zobaczysz jego ruralizm niemal na każdym kroku. Absurdy nie z nauki ale z programu i zbędnej oświaty. Zawód nauczyciela powinien być nie całościowy ale do 1/2 etatu nauczyciela a druga część na własny biznes lub inną prace. Wtedy ludzie by się nie wypalali w tym zawodzie, mieli alternatywy i odskocznie. A tak wiele ludzi z czasem się wypala bo jak się nie wypalić - klepiąc naście lat to samo co roku. Radość tylko da jak się spotka ucznia co coś osiągał dzięki Tobie a tak to tylko praca bez widocznych efektów finalnych.