Co robi polonista we wrześniu?

[haLayla]

Roman Pisarski "O psie, który jeździł koleją"

Ta lektura jest okropna Jak doszedłem do zakończenia to było mi wtedy bardzo przykro

[linczerka]

Jak doszedłem do zakończenia to było mi wtedy bardzo przykro

Niestety, dzieci też dotyka śmierć bliskich osób. Trudno, nie wszystko dobrze się kończy.
A "Dziewczynka z zapałkami"?

[haLayla]

"Dziewczynka z zapałkami" moim zdaniem jest okrutna. Nawet nie tyle smutna co po prostu okrutna. Pamiętam, że bardzo mną wstrząsnęła i długo żadna inna lektura tak na mnie nie wpłynęła, aż do "Medalionów" Nałkowskiej.

[iluka]

Joanna Kulmowa "Wio, Leokadio"

Fuj, jedna z niewielu książek, która mnie w dzieciństwie nie pociągnęła do końca.

[iluka]

"Dziewczynka z zapałkami" moim zdaniem jest okrutna. Nawet nie tyle smutna co po prostu okrutna. Pamiętam, że bardzo mną wstrząsnęła i długo żadna inna lektura tak na mnie nie wpłynęła, aż do "Medalionów" Nałkowskiej.

Zgadzam się z Tobą.

[Basiek70]

Dziewczynka nie - macie rację, okrutna jest
zresztą nie tylko ona u Andersena
natomiast O psie to wzruszająca książka
sama zawsze płaczę, jak ją czytam, ale to nie są złe łzy
i dzieci lubią ją, porusza je, ale w dobrym tego słowa znaczeniu

ja Leokadię zawsze bardzo lubiłam; nie trawię natomiast (i czytać nie każę) Puc, Bursztyn i goście

[haLayla]

natomiast O psie to wzruszająca książka
sama zawsze płaczę, jak ją czytam, ale to nie są złe łzy
i dzieci lubią ją, porusza je, ale w dobrym tego słowa znaczeniu

To prawda. Też mnie wtedy poruszała i nadal w jakiś sposób porusza. Ale uczucie, które mi towarzyszyło gdy skończyłem ją czytać, pamiętam do dzisiaj. Niby taka błahostka - w końcu umiera pies, a nie zwierzę, a jednak przez całą książkę czytelnik zdąży się zżyć z nim. Ten smutek, gdy pies - nawet nie pamiętam jego imienia! - umiera pamiętam po tylu latach. Strasznie to mną wówczas wstrząsnęło.

A przy dziewczynce z zapałkami po prostu płakałem. I nadal jest mi przykro. A najlepsze w tym wszystkim jest to, że zarówno jedna i druga postać to fikcja. A oba utwory poruszają mimo tego i w dodatku tak mocno.

[dushka]

Ja tak nie cierpiałam i do dzisiaj nie lubię Pinokia paskudna, nudna książka.

[linczerka]

w końcu umiera pies, a nie zwierzę

???
Miał na imię Lampo.
Ponoć przygody psa nie są fikcją.

[monique_87]

Ponoć przygody psa nie są fikcją.

Na stacji Campliglia Marittima we Włoszech stoi pomnik psa Lampo, tuż obok akacji rosnącej przy stacji.

Co do samego opowiadania. Czytałam je już w swoim życiu kilkanaście razy i za każdym razem wzrusza tak samo. Porusza serca i uczy współczucia. Zarówno tych najmłodszych, jak i tych nieco starszych.

[haLayla]

w końcu umiera pies, a nie zwierzę

???
Miał na imię Lampo.
Ponoć przygody psa nie są fikcją.

Miało być "pies, a nie człowiek". Tak to jest, gdy ma się gonitwę myśli i gdy pisze się jedno, to myśli się już o czymś innym. Potem takie kwiatki wychodzą

[malgala]

nie trawię natomiast (i czytać nie każę) Puc, Bursztyn i goście

A to moja ulubiona książka z dzieciństwa.

[Nebbia]

Dobry wieczór wszystkim

Również od września zaczynam pracę jako polonistka w SP. Dowiedziałam się o tym dopiero wczoraj. Jestem troszkę przerażona, ponieważ całkiem nieprzygotowana, a czasu mało...
To mój debiut w szkole, umowa na zastępstwo. Przeglądam sobie forum i również będę wdzięczna za każdą, nawet najmniejszą radę i pomoc.


Na stronie wyczytałam, że będę korzystała z podręcznika "Odkrywamy na nowo", wyd. Operon.

Dopiero w tygodniu będę w szkole i wtedy zapoznam się z tym, co najważniejsze. Nie mam pojęcia od czego zacząć, co przygotować...

Z góry dziękuję!

[ms.elephant]

nie trawię natomiast (i czytać nie każę) Puc, Bursztyn i goście

Też nie lubię Jeszcze "Kajtkowe przygody" i kiedyś tam, kiedyś czytane .... "Porwanie w Tiutiurlistanie".

A wracając do lektur w klasie III (choć to chyba nie ten wątek ) - mój przewodnik i podręczniki sugerują przeczytanie z uczniami kilku znanych mitów greckich. Ponieważ lubię te klimaty, chętnie bym je z dzieciakami "pociągnęła". Zastanawiam się tylko jaką pozycję książkową wybrać - zwykła "Mitologia" np. Parandowskiego będzie chyba zbyt trudna. Mam na uwadze Kasdepke "Mity greckie" i Hawthorne "Opowieści z zaczarowanego lasu" (jedna z moich ulubionych książek z dzieciństwa ). Co wg Was będzie bardziej trafione?

[Basiek70]

mnie podobają się Mirosłąwa Rutkowskiego