Oficyna Wydawnicza Impuls

[OWImpuls]

Zawada Anna

Aspiracje życiowe młodzieży w środowisku kulturowo zróżnicowanym


Rozprawa Autorki różni się wyraźnie od spotykanych publikacji dlatego, że: po pierwsze, przynosi materiał badawczy z terenu badań zróżnicowanego pod względem kulturowym i społeczno-gospodarczym (aspiracje życiowe uczniów z obszaru województwa śląskiego analizowane są z uwzględnieniem podregionów), a po drugie, podejmuje zasadniczo nowe ujęcie problematyki.


Takim problemem godnym szczególnej uwagi jest analiza różnych rodzajów aspiracji życiowych ze względu na ich treść (edukacyjne, zawodowe, w zakresie aktywności w sferze publicznej, wolnoczasowe, dotyczące środowiska zamieszkania, rodzinne).


W zakresie szczegółowej problematyki Autorka sięga również w ten obszar refleksji pedagogicznej i socjologicznej, który dotyczy hierarchii pożądanych wartości, dążeń życiowych, jak również dróg ich kształtowania rozważanych na tle zmiany społecznej. Zatem Autorka próbowała także uchwycić i zbadać zagrożenia stojące na drodze realizacji aspiracji życiowych młodzieży.


Za niewątpliwy i nowatorski walor pracy należy uznać włączenie do problematyki aspiracji życiowych młodzieży kwestii dotyczącej uznawanych przez młodzież autorytetów. Odwoływanie się do autorytetów, to jeden z niezbędnych elementów procesu nowoczesnej edukacji. […]


Publikacja jest oryginalna i twórcza. Stanowi istotny wkład w wybraną problematykę badań. Dzięki takim opracowaniom możliwa jest nie tylko korekta istniejącego stanu, ale również sporządzenie diagnozy dającej wiedzę, jakie wartości będą istotne dla młodzieży w najbliższej przyszłości.

dr hab. Renata Stojecka-Zuber

[OWImpuls]

Bauman Teresa

Praktyka badań pedagogicznych

W przedstawianej książce zawarto teksty, które podejmują refleksję nad samą metodologią, nad uwarunkowaniami praktyki badawczej, jakością wiedzy pedagogicznej, sposobami traktowania teorii przez badaczy, możliwościami, jakie nowe nurty myślowe otwierają przed badaczami, a także znaczeniem problemów badawczych w tworzeniu projektu badania. W drugiej grupie tekstów, bezpośrednio odnoszących się do praktyk badawczych, zawarto spojrzenia na różne wycinki tej praktyki: od pytania, w jaki sposób w naukach pedagogicznych wykorzystywana jest teoria, przez ujawnianie mitów, jakie nagromadziły się wokół badań etnograficznych, aż do tropienia najczęściej popełnianych błędów w badaniach empirycznych i rozważań nad kompetencjami metodologicznymi pedagogów. Autorzy tekstów, przyglądając się krytycznie stosowanym praktykom, wskazują na konsekwencje przyjmowania określonych założeń w badaniach biograficznych i sygnalizują błędy popełniane przez początkujących badaczy. Analiza założeń przyjmowanych przez badaczy zjawisk pedagogicznych uwrażliwia na trudności, jakie napotykają na swej drodze, wskazując jednocześnie na potencjał, jaki tkwi w krytycznie zinterpretowanych badaniach jakościowych. Refleksja nad kłopotami metodologicznymi, których doświadcza każdy badacz, uświadamia nam, w jakim horyzoncie myślowym, wobec jakich dylematów staje współczesny badacz, a refleksja nad prowadzonymi badaniami przybliża nieco wiedzę na temat rodzajów i jakości praktyk badawczych.


W składanym do rąk czytelnika tomie nie znajdziemy odpowiedzi na wszystkie zasygnalizowane pytania o kształt praktyki badań pedagogicznych. Teksty w nim zawarte są tylko próbą przyjrzenia się z jednostkowych perspektyw, jak my, pedagodzy, badamy świat, na jakie bariery napotykamy, na co zwracamy uwagę, a co pomijamy. Wszystkie zawarte w niej głosy wypowiadane są w trosce o jakość badań empirycznych. Jak bowiem twierdzi Jacek Piekarski w tekście zawartym w prezentowanym tomie: „Metodologia niesie [...] w sobie obligację do stałego obmyślania i dokumentowania wszelkich aspektów składających się na proces tworzenia wiedzy oraz jego rezultaty”.

Teresa Bauman

[OWImpuls]

Pedagogika kognitywistyczna (wersja papierowa)
Studium teoretyczne


Bez rozpatrzenia roli i miejsca mediów we współczesnym świecie niemożliwe jest ukazanie kierunku myślenia w pedagogice. Kierunku, który zatrzyma przerażającą falę zubożenia umysłów młodych ludzi, gdyż dziedzina, za której rozwój jesteśmy odpowiedzialni, zawiodła demokrację. Czas najwyższy na przewartościowanie. Czas na odejście od tego, co nieefektywne i złe. [...]


Krótka prezentacja problemów, przed jakimi staje pedagogika, oraz nieporadność i nieefektywność radzenia sobie z nimi, wskazują na potrzebę radykalnych zmian w podejściu do niej zarówno w sferze teoretycznej, jak i praktycznej. Sprawa nie jest łatwa, ponieważ pojawiły się wyzwania, jakie nie istniały dotychczas w historii homo sapiens. [...] Omawiane w „Pedagogice kognitywistycznej” zagadnienia są związane z poglądami na rozwój cywilizacyjny i przyszłe społeczeństwo informacyjne, ewolucję genetyczną i jej skutki dla współczesnej cywilizacji. Tym samym zaproponowana została dyskusja na temat ewolucji społecznej. Konieczne wydaje się traktowanie rzetelnej i obiektywnej wiedzy naukowej jako wartości oraz wyrażenie szacunku do prawdy. Jest to bezcenny kapitał w procesie budowania społeczeństwa obywatelskiego.



Niniejsza książka składa się z siedmiu rozdziałów. Omawiane są tu zagadnienia związane z poglądami na rozwój cywilizacyjny i przyszłe społeczeństwo informacyjne, ewolucję genetyczną i jej skutki dla współczesnej cywilizacji. Tym samym zaproponowana została dyskusja na temat ewolucji społecznej. Konieczne wydaje się traktowanie rzetelnej i obiektywnej wiedzy naukowej jako wartości oraz wyrażenie szacunku do prawdy. Jest to bezcenny kapitał w procesie budowania społeczeństwa obywatelskiego. Wiedza kognitywistyczna musi być punktem wyjścia. W tej części książki omawiane jest też znaczenie kultury dla ewolucji społecznej.

Impuls polecaW rozważaniach nad pedagogiką nie sposób pominąć procesu komunikacji oraz jej społecznych odniesień. Autor pokazuje więc procesy przepływu informacji odbywające się w sposób werbalny i niewerbalny, wykorzystując do tego celu teorię kognitywistyczną.

Zaprezentowane znaczenie komunikacji dla budowania więzi społecznej i wynikających stąd skutków wychowawczych. Autor ukazuję różne rodzaje komunikowania w kontekście przetwarzania informacji w mózgu człowieka. Zwraca też uwagę na znaczenie komunikacji językowej dla procesów wychowania i socjalizacji oraz przytaczam szereg badań realizowanych na płaszczyźnie kognitywistycznej...





Seria autorskich podręczników akademickich Pedagogika Nauce i Praktyce:



1. Pedagogika ogólna. Podstawowe prawidłowości

2. Dydaktyka. Podręcznik akademicki

3. Z dziejów teorii i praktyki wychowania. Podręcznik akademicki

4. Socjologia edukacji. Podręcznik akademicki

5. Pedeutologia. Studium teoretyczno-pragmatyczne

6. Diagnostyka pedagogiczna – nowe obszary i rozwiązania metodologiczne
7. Pedagogika kognitywistyczna

Seria autorskich podręczników akade­mickich do pedagogiki jest kolejnym do­pełnieniem polskiej literatury przedmiotu o nowe IMPULSY i spojrzenie na przed­miot jej naukowych badań, najbardziej palące dla praktyki problemy eduka­cyjne, opiekuńcze i wychowawcze oraz klasyczne lub/i nieznane jeszcze sposoby podejścia do ich rozwiązywania. W pono- woczesnej dobie naukowa wiedza rozwi­ja się z nieprawdopodobną dynamiką, intensywnością i częstotliwością, toteż coraz trudniej jest adeptom tej profesji odnaleźć się w jej labiryncie. Autorzy serii wydawniczej jednak zarówno potwier­dzają aktualność przekazywanej nam wiedzy, jak i wychodzą w przyszłość z tym, co warte jest zatrzymania, reflek­sji czy dalszych badań. Właśnie dlatego nadałem tej serii tytuł: PEDAGOGIKA NAUCE I PRAKTYCE, bo każdy z auto­rów, pracując nad zakresem tematycz­nym własnej subdyscypliny naukowej, łączy w akademickim i podręczniko­wym zarazem przekazie teraźniejszość z przyszłością, która na naszych oczach i tak staje się już przeszłością.

Czytelnikom podręczników nie tylko ży­czę miłej lektury, ale i zachęcam do wspól­nej debaty, krytyki i recenzji, które nam wszystkim pomogą w doskonaleniu włas­nej twórczości.

prof. dr hab. Bogusław Śliwerski



seria w Impulsie



Kupując całą serię siedmiu książek otrzymujesz rabat 20%!

[OWImpuls]

Dmochowska Halina
Wiatrowska Leokadia

Dziecko u progu szkoły (wersja papierowa)
Dojrzałość szkolna dzieci a ich gotowość do nauki

Niniejsza książka to szeroka perspektywa postrzegania dziecka 6-letniego jako potencjalnego ucznia szkoły podstawowej, któremu rzeczywistość kreuje los bardziej lub mniej odpowiadający osobistym preferencjom. W wyniku kontrowersji zogniskowanych wokół reformy oświaty, a w niej wcześniejszego rozpoczynania edukacji już przez dzieci 6-letnie, akcentuje się w niej holistyczny ogląd dziecka. Przedstawione możliwości i ograniczenia w rozwoju poszczególnych sfer dają możliwość antycypacji obrazu funkcjonowania tego dziecka w szkolnej rzeczywistości, co wyznacza się jego gotowością edukacyjną. Jednak gotowość szkolna dziecka to nie tylko jego dojrzałość biologiczna, ale też gotowość szkoły przejawiająca się w wielu aspektach jej instytucjonalnej i zadaniowej działalności. To współbrzmienie obu podmiotów edukacyjnych zmagań gwarantujących małemu dziecku osiąganie szkolnych efektów. Warunkiem poznania dziecka i jego całościowego oglądu są działania diagnostyczne, których szeroki wachlarz prezentowany jest kandydatom na nauczycieli, jak i nauczycielom czynnie pracującym. Bogata oferta narzędzi badawczych pozwala na koncentrowanie się na tych obszarach rozwoju sześciolatka, które stanowią istotę jego gotowości do podejmowania zadań szkolnych. W kompetencjach diagnostycznych nauczyciela mieści się też możliwość jego działań pomocowych aktywizujących gorzej funkcjonujące sfery, wyróżnione podczas diagnozy. Tak więc studenci, nauczyciele, jak też i rodzice, którym zależy na dobru dziecka, mając bogate źródło wiedzy dotyczącej gotowości szkolnej dziecka, przekraczającego próg szkoły, mogą wzbogacić swój zasób wiedzy o te elementy, które jako aktualne, wydają się ważne i niezbędne w ich wyposażeniu.


http://impulsoficyna.com.pl/nowosci/dzi ... ,1509.html

[OWImpuls]

Szorc Katarzyna


Inteligencja emocjonalna nauczycieli gimnazjów


Książka skierowana jest do wszystkich, którzy widzą potrzebę edukacji w sferze emocjonalnej. Znajomość procesów emocjonalnych jest podstawą do osiągnięcia sukcesu oraz kluczem do wszelkich form uczenia się. W polecanej książce Autorka stara się odpowiedzieć na pytania dlaczego zdolności emocjonalne decydują o naszych sukcesach lub porażkach. Mówi o tym jak poprzez emocje postrzegają nas inni, a my patrzymy na siebie samych. Umiejętność właściwego spojrzenia na siebie jest bodźcem napędzającym nasze działanie. Wyznacza ono kierunki naszych działań, uświadamia nam nasze potrzeby. Potrzeby emocjonalne gimnazjalistów są dość często spychane na margines, gdyż większą uwagę poświęca się rozwojowi inteligencji. Zadaniem szkoły powinno być pokazanie w jaki sposób umysł i emocje mogą współgrać ze sobą , tworzyć jedność. W celu ułatwienia pracy nauczycielom autorka opracowała kwestionariusz-quiz „W jaki sposób radzić sobie z podstawowymi emocjami?”

Autorka stara się odpowiedzieć w nim na pytania dlaczego młody człowiek chce być w centrum uwagi, co sprawia, że zamyka się w sobie, co utrudnia mu komunikację z rówieśnikami i nauczycielami, dlaczego konflikty rozwiązuje siłą, jakie czynniki wywołują u niego strach i lęk i jak wpływają one na samoocenę. Pokazuje, że osoby o odpowiednio ukształtowanych umiejętnościach emocjonalnych lepiej radzą sobie w życiu, są bardziej zadowolone z drobnych sukcesów dnia codziennego, a nieuchronne porażki nie są powodem przygnębienia czy też depresji, tylko motywacją do pokonywania trudności.

http://impulsoficyna.com.pl/nowosci/int ... ,1508.html

[OWImpuls]

Ćwiczenia i zabawy z głoskami sz–s, ż–z, cz–c, dż–dz (wersja papierowa)
Dla przedszkolaka i ucznia


Ćwiczenia i zabawy z głoskami sz–s, ż–z, cz–c, dż–dz powstały na podstawie wieloletnich doświadczeń zawodowych autorki w pracy z dziećmi. Jest to zeszyt ćwiczeń, które pod kierunkiem nauczyciela, rodzica i logopedy można wykorzystać w pracy z przedszkolakami i uczniami do utrwalania przez nich poprawnej wymowy głosek dentalizowanych.


Opracowane zestawy wyrazowo-zdaniowe ze względu na występujące w nich opozycje głoskowe sz–s, ż–z, cz–c, dż–dz nie należą do łatwych pod względem wymowy. Aby prawidłowo artykułować te głoski, dziecko musi mieć wyczucie danego ruchu i położenia poszczególnych narządów mowy (kinestezja), czyli wypracować zręczne i celowe ruchy języka i warg. Dlatego też każde ćwiczenie poprzedzone jest schematyczną wizualizacją realizacji głosek różnicujących, co ułatwi dzieciom zapamiętanie układu narządów mowy do danej głoski.


Mamy nadzieję, że aktywizujące ćwiczenia zachęcą dzieci do pracy nad poprawną mową, a wprowadzone w nich urozmaicenia i zabawy, w myśl zasady „uczymy, bawiąc”, ułatwią im to zadanie.
Za opanowanie trudnej sztuki poprawnego mówienia autorka książki proponuję nagrodzić dziecko odpowiednim medalem (złotym, srebrnym lub brązowym, dlatego w książce na s. 50–52 i na płycie CD zamieszczono gotowe wzory Dyplomów) i wręczyć mu go po każdym ćwiczeniu bądź po kilku, np. za opanowanie zestawu ćwiczeń na różnicowanie szeregu sz–s lub po wykonaniu wszystkich zadań, na zakończenie terapii. Tę decyzję pozostawiamy rodzicom, nauczycielom i terapeutom. Krótki komentarz znajdujący się pod każdym medalem proszę potraktować jako ocenę opisową, która pozwoli eksponować i nagradzać poprawne wykonanie przez dziecko ćwiczeń, analizować z nim nieprawidłowo wykonane zadania, wspólnie z uczniem poszukiwać poprawnych form wypowiedzi oraz zachęcać go do samokontroli.

Do książki została dołączona płyta CD a na niej znajdują się wzory dyplomów oraz ćwiczeń w wersji PDF.

[OWImpuls]

Kostkiewicz Janina
Kazimierz Misiaszek SDB

Pedagogie katolickich zgromadzeń zakonnych. Tom 2 (wersja papierowa)
Historia i współczesność

W tomie drugim […] przedmiotem analiz są przesłanki tematyczne tkwiące „korzeniami” w antropologii człowieka, filozofii, teologii, psychologii, antropologii kulturowej, etyce, którymi kierowali się założyciele zakonów w podejmowaniu działań o charakterze pedagogicznym, oraz działania praktyczne w zakresie wychowania, nauczania, opieki. Autorzy w części praktycznej skupiają się na różnych formach działalności pedagogicznej, charakterystycznych dla poszczególnych zakonów. W ten sposób został nakreślony całościowy obraz pedagogii chrześcijańskiej realizowanej przez zgromadzenia zakonne. [...] Stanowi on cenną skarbnicę wzorów działania wychowawczo-dydaktycznego, formacyjnego, opiekuńczego i resocjalizacyjnego w różnego rodzaju grupach i instytucjach, z których to wzorów czerpać mogą wszyscy, którym leżą na sercu wychowanie i formacja człowieka.

Z recenzji wydawniczej prof. zw. dr hab. Krystyny Chałas



Katolickie zgromadzenia zakonne, które działają na terenie naszego kraju, o rodowodzie zarówno polskim, jak i europejskim, w dziedzinie wychowawczej proponują szeroką gamę cennych i godnych zauważenia inicjatyw, kierowanych […] do ludzi dorosłych, jak również do młodego pokolenia. Kościół bowiem zawsze zdawał sobie sprawę, że wychowanie powinno obejmować wszystkich, ponieważ właściwie uformowany człowiek jest w stanie podjąć odpowiedzialnie zadanie wychowywania młodego pokolenia. [...] W prezentowanej książce najbardziej widoczne jest zaangażowanie tychże zgromadzeń zakonnych na rzecz młodzieży i dzieci, wynikające w dużej mierze z uwarunkowań historycznych, w których owe zgromadzenia powstawały. Zarówno dziewiętnastowieczna Europa, jak i ziemie polskie w tym samym okresie zmagały się z problemem zaniedbań wychowawczych ludzi młodych, które były konsekwencją przede wszystkim przebiegających wówczas w szybkim tempie procesów uprzemysłowienia i industrializacji oraz co za tym idzie – narodzin zjawiska drapieżnego kapitalizmu, zorientowanego głównie na zysk [...]. W tej sytuacji ludzie Kościoła, wychowywani w tradycji wrażliwości na potrzeby drugiego człowieka, wynikającej z przykazania miłości Boga i bliźniego, nie mogli nie reagować na otaczającą ich rzeczywistość. Był to dla nich rodzaj naturalnej powinności, którą podejmowali. [...]



Dobrze się więc stało, że redaktorzy […] nie poprzestali na wydaniu tylko jednego tomu, ale postanowili go uzupełnić o kolejny. Jest bowiem wiele zgromadzeń zakonnych, których działalność należy nie tylko udokumentować (wiele z nich się o to stara), lecz także zareklamować na współczesnym rynku propozycji wychowawczych, gdyż są ciekawe i oryginalne, a przede wszystkim ukierunkowane na wychowywanie pełnego człowieka. [...] Bogactwo propozycji poznawczych oraz działań pedagogicznych podejmowanych przez zgromadzenia zakonne dają wychowawcom, studentom, badaczom pedagogiki możliwości zgłębienia wiedzy oraz szukania inspiracji do działań innowacyjnych.

Z recenzji wydawniczej dr hab. Haliny Wrońskiej CMW, prof. KUL




Zapraszamy do pobierania formularza zamówień z atrakcyjnym prezentem: tutaj

[OWImpuls]

Dymara Bronisława
Ogrodzka-Mazur Ewa

Dziecko w świecie literatury i życiu współczesnym (wersja papierowa)
XXII tom serii Nauczyciele – Nauczycielom

Tom pomyślany jako podsumowanie serii okazał się podwójnym pożegnaniem – zamierzonym pożegnaniem z serią oraz, niestety, pożegnaniem z Autorką. [...] Przychodzi smutne skojarzenie z mądrą myślą wyrażoną przez księdza Jana Twardowskiego – trzeba się śpieszyć, by dzielić dobro. Pozostaje po Bronisławie Dymarze dobra pamięć, pamięć o szlachetnym Człowieku, zaangażowanej Nauczycielce, Autorce oryginalnych prac. Sięgajmy zatem do Jej dzieł i przeżywajmy tę formę – także ważnego – współbycia. [...]


Powstała książka niewielka pod względem objętości, ale spełniająca wiele funkcji. Jest to podsumowanie serii, ale również przegląd poglądów, koncepcji i teorii wychowania, a także praktyk edukacyjnych – z XIX i XX wieku. Ponadto jest to oryginalna propozycja teoretycznej refleksji o dziecięcości oraz inspiracja do studiów i badań nad edukacją małych dzieci. Publikacja spełnia też funkcje promocji wartościowych lektur i zapewne będzie wykorzystana jako pewnego rodzaju przewodnik po literaturze, a zatem okaże się przydatna nauczycielom, studentom i w ogóle osobom zainteresowanym edukacją małych dzieci. Sądzę, że przyczyni się również do kształtowania jeszcze większej wrażliwości środowisk akademickich na sprawy współczesnej oświaty. Może wreszcie stać się impulsem do ożywienia społecznych dyskusji o istocie, powinnościach i praktyce edukacji – szczególnie edukacji małych dzieci. Jak na jedną niewielką książkę to bardzo dużo.

Z recenzji prof. zw. dr. hab. Tadeusza Lewowickiego




Ten tom jest jeszcze jednym krokiem ku kreowaniu przestrzeni dialogicznego i egzystencjalno-personalnego współbycia nauczycieli/wychowawców z dziećmi/wychowankami. To nie jest książka o kopernikańskim przewrocie w pedagogice, o inwersji pedagogicznych ról, ale o współtworzeniu przez oba światy (dzieci i dorosłych) wspólnotowych przestrzeni czy środowisk życia, w których każdy zyskuje moc swojego rozwoju i odnajduje sens uspołecznienia. [...] z jednej strony ocala ona od zapomnienia ewolucję poglądów i normatywnych oczekiwań wobec transgresji pedagogiki autorytarnej ku pedagogice humanistycznej, a z drugiej strony stanowi propozycję nowych modeli poznawczych, dzięki którym staje się możliwe odczytywanie wielowymiarowości obu światów: dziecięcego i dorosłego.


Całość została napisana mądrze, oparta na bogactwie źródeł i subtelnej wrażliwości ich ponow(n-)ego odczytania, budzi zainteresowanie i chęć do polemik czy konstruowania własnych projektów badawczych. [...] Rozprawa pozwala nam dotknąć słów, które są adresowane do kolejnych pokoleń pedagogów. [...] Nie zamykajmy zatem tej serii, bo – jak pisała ulubiona przez B. Dymarę laureatka Nagrody Nobla – Wisława: „Tego nie robi się dzieciom”.

Z recenzji prof. zw. dr. hab. Bogusława Śliwerskiego

[OWImpuls]

Stańczak Irena

Teoria rozwiązywania innowacyjnych zadań (wersja papierowa)
w pracy z uczniem klas I–III szkoły podstawowej (w świetle badań eksperymentalnych)


Irena Stańczak podjęła się opracowania zagadnienia wzbogacania teorii i praktyki edukacji wczesnoszkolnej – szczególnie w sferze rozwijania aktywności poznawczej, samodzielności poznawczej i twórczości uczniów klas początkowych – przez wykorzystywanie Teorii Rozwiązywania Innowacyjnych Zadań (TRIZ). Ten zakres dydaktyki wczesnoszkolnej, oparty na idei podmiotowości, aktywności, czynnego udziału uczniów w procesie kształcenia, należy uznać za istotny współcześnie obszar aktywności poznawczej badaczy i praktyków edukacyjnych.

Z recenzji wydawniczej prof. zw. dra hab. Stanisława Palki



***

Celem niniejszej książki jest dostarczenie zweryfikowanych empirycznie informacji o poziomie dyspozycji do myślenia twórczego najmłodszych uczniów i możliwościach stymulowania ich potencjału twórczego przez zastosowanie metodyki Teorii Rozwiązywania Innowacyjnych Zadań (TRIZ – Pedagogiki) w procesie dydaktyczno-wychowawczym na etapie nauczania początkowego.


Książka składa się z trzech części. Część pierwsza ma charakter teoretyczny i dotyczy problemów twórczości w świetle wybranych pozycji literatury zagadnienia. Zawiera charakterystykę wybranych aspektów rozwoju dziecka w młodszym wieku szkolnym. Zwrócona została tu uwaga na osobę nauczyciela kształcenia zintegrowanego, działania metodyczne i organizacyjne podejmowane przez niego w procesie edukacyjnym oraz na istotę TRIZ – Pedagogiki i możliwości jej zastosowania w procesie dydaktycznym na pierwszym etapie instytucjonalnej edukacji dziecka.poleca Impuls


W drugiej części książki przedstawiono założenia metodologiczne i organizacyjne badań empirycznych opartych na metodzie eksperymentu pedagogicznego. Opisano cele badań, problemy i hipotezy badawcze, zmienne i ich wskaźniki, metody, techniki i narzędzia badań, teren i zakres badań oraz sposoby opracowania i prezentacji wyników badań.


Trzecia część książki zawiera analizę i interpretację uzyskanych wyników badań eksperymentalnych, a kończą ją podsumowanie i wnioski, wykaz bibliograficzny, spis tabel, wykresów oraz załączniki.
Prowadzenie badań naukowych dotyczących procesu wczesnej edukacji dziecka i sposobów optymalizacji pracy szkolnej tudzież skuteczności jej oddziaływania na dzieci staje się obecnie niezmiernie ważną i pilną sprawą społeczną. Moim zamiarem było nie tylko wzbogacenie teoretycznej wiedzy pedagogicznej przez poznanie, opisanie i interpretowanie elementów procesu dydaktyczno-wychowawczego na etapie nauczania początkowego, lecz także sformułowanie propozycji zmian na lepsze, wprowadzanie innowacji, próby wdrożenia metodyki TRIZ – Pedagogiki w drodze eksperymentowania.


Skromnym zamiarem autorki jest wzięcie udziału – za pośrednictwem tej książki – w ważnej dyskusji nad obliczem współczesnego nauczania początkowego jako pierwszego etapu edukacji dziecka. Treść książki nie wyczerpuje podjętej problematyki, która ze względu na swoją złożoność i rangę pozostaje nadal otwarta dla dalszych eksploracji badawczych.


Książka jest adresowana do szerokiego kręgu Czytelników, którzy interesują się poszukiwaniem nowatorskich rozwiązań organizacyjno-metodycznych, unowocześnianiem i doskonaleniem edukacji wczesnoszkolnej. Autorka ma nadzieję, że publikacja stanie się pożyteczną lekturą uzupełniającą dla studentów pedagogiki wczesnoszkolnej i przedszkolnej, nauczycieli nauczania początkowego i wychowania przedszkolnego oraz wszystkich, którzy są żywo zainteresowani wychowaniem młodych Polaków.

http://impulsoficyna.com.pl/nowosci/teo ... ,1518.html

[OWImpuls]

Smolińska-Theiss Barbara

Korczakowskie narracje pedagogiczne

Janusz Korczak tradycyjnie kojarzony jest z Holokaustem i gehenną warszawskiego getta, tymczasem wielkość Korczaka w pierwszej kolejności wyraża się nie tylko w tragicznej drodze śmierci z Umschlagplatzu do Treblinki ale również – a może przede wszystkim – w dziele jego życia zawodowego, w którym połączył medycynę z wychowaniem dzieci. Na tym polu dokonał odkryć szczególnych, zdecydowanie przekraczających ramy swojego czasu. Dziś Korczak zaliczany jest w poczet największych pedagogów XX wieku: jego miejsce jest wśród takich autorytetów, jak Jean-Jacques Rousseau, John Locke i Johann Heinrich Pestalozzi.


Spuścizna pedagogiczna Korczaka odczytywana jest głównie w perspektywie renesansu problematyki dziecka i dzieciństwa: powracają elementarne pytania: kim jest dziecko, na czym polega jego rozwój, co oznacza godność dziecka, prawa dziecka i dziecięce obywatelstwo w rodzinie, w środowisku lokalnym, w instytucjach społeczno-edukacyjnych, wreszcie – w społeczeństwie i państwie. Tym kwestiom towarzyszy nieustannie refleksja nad relacjami między dziećmi a dorosłymi, opartymi na miłości, wzajemnym szacunku, a także dialogu, tworzącym pomost między starszym a młodszym pokoleniem. Ostatecznym wnioskiem i finalną konsekwencją jest odkrywanie oraz redefiniowanie uniwersalnych idei i przesłań pedagogicznych, zawartych w dziele Korczaka, adresowanych do różnych grup społecznych, środowisk i kultur.


poleca ImpulsKorczakowskie narracje pedagogiczne są próbą współczesnego odczytania spuścizny pedagogicznej Janusza Korczaka, przepuszczonej przez pryzmat dzisiejszych wyzwań i wątpliwości, towarzyszących tak badaczom, jak i praktykom. Czytelnik nie znajdzie tu prostych rad, zasad czy powierzchownych uogólnień, od których Korczak zawsze stronił. Jest to książka pokazująca pewien model pedagogiki praktycznej, ale jednocześnie refleksyjnej, opartej na miłości do dziecka, mądrości wychowawczej i ciągłym namyśle nad rozwijającym się dzieckiem i dorosłym, który uczy się dziecka, razem z dzieckiem i od dziecka.


Korczakowskie narracje pedagogiczne łączą wymiar praktyczny i akademicki. Pokazują idee pedagogiczne wielkiego myśliciela, przedstawiają unikalny system wychowawczy, dokumentują sukcesy i porażki Korczaka w pracy z dziećmi. Całość wywodu osadzona jest głęboko w kontekście międzywojennej pedagogiki, z jakiej wyrastał i uczył się Korczak, a jednocześnie zakorzenia spuściznę Korczaka w dzisiejszej pedagogice humanistycznej – wielowymiarowej, opartej na uniwersalnych wartościach, interpretowanej wedle odmiennych znaczeń i kodów kulturowych.




http://impulsoficyna.com.pl/nowosci/kor ... ,1517.html

[OWImpuls]

[center]
AUTOR
TRZY FALE POWOJENNEJ EMIGRACJI (wersja papierowa)[/center]
O doświadczeniach biograficznych polskich emigrantów z Newcastle upon Tyne

Od Autorki:

Napisanie tej książki traktuję jako wyraz szacunku dla tych, którzy w różnym czasie i z różnych przyczyn podejmowali decyzje o emigracji, mierząc się z całym kolorytem doświadczeń emigracyjnych, próbując organizować swoje życie w innym kraju i niejednokrotnie rozpoczynając je od początku. Wierzę, iż wielu z nich odnajdzie się na kartach tej książki. Biografia każdego z nich była dla mnie ciekawym źródłem odkrywania relacji między różnymi falami emigracji, bez których analizy nie byłabym w stanie pokazać złożoności wspólnoty polskich emigrantów.


Myślę, iż niniejsza praca jest prezentacją nieznanego i trudno dostępnego świata Polonii w Newcastle upon Tyne w Anglii. Pozycja ta zaprasza do wędrowania drogami biograficznymi polskich emigrantów i towarzyszenia im w poznawaniu nowego świata, a przede wszystkim ich samych.

Zgromadzony materiał zainspirował mnie do tworzenia praktycznych rozwiązań w zakresie integracji rodaków trzech fal w Newcastle upon Tyne (współudział w tworzeniu czasopisma polonijnego „2B”, pomoc w organizowaniu Festiwalu Kultury Polskiej, udzielanie wsparcia w zakresie poradnictwa wielokulturowego kierowanego do polskich emigrantów).

Monografię otwiera wstęp, w którym dokonuję wprowadzenia w tematykę książki. Rozdział 1 przywołuje historyczny szkic zjawiska migracji. W rozdziale 2 przedstawiam specyficzność doświadczenia biograficznego emigrantów trzech fal z Newcastle upon Tyne i koncepcję floatingu (zawieszenia, dryfowania, balansowania) Agnieszki Bron, która stanowi najważniejszą podstawę przyjętej przeze mnie perspektywy badawczej. Przedstawiam w nim również charakter sieci migracyjnych i ich modyfikacje, konstruowane przez moich rozmówców. Rozdziały 3, 4 i 5 napisane są na podstawie analizy wywiadów biograficznych narratorów. Dokonuję w nich charakterystyki doświadczania floatingu typowego dla każdej fali. Poszukuję jego dynamiki, kształtu. Próbuję go określić, nazwać, zrozumieć mechanizmy nim rządzące. Rozdział 6 wprowadza czytelnika w powiązania, napięcia, procesy negocjowania życia w silnie zróżnicowanej społeczności polonijnej w Newcastle upon Tyne. Książkę kończy typologia emigrantów, w której wyróżniam typ biegania (running), charakterystyczny dla rozmówców z III fali emigracji, oraz typ godzenia się (assuming), przyporządkowany do starszego pokolenia (I i II fala emigracji).

[...] Niniejsza książka została zainspirowana własnymi doświadczeniami z pobytu na emigracji we Francji, Belgii i Anglii. Rozmowy z emigrantami, odkrywanie wspólnych i podobnych przeżyć, problemów i sukcesów uzmysłowiło mi, iż życie emigranta ma swój kształt, pewne prawidłowości, które można nazwać i opisać. Rozmawialiśmy o Polsce, o Polonii, o nas samych, o Anglii, o tym wszystkim, co nas tu spotkało. Dzieliliśmy się własnymi biografiami i biografiami innych; analizowaliśmy nasze życie jako emigranci. Udzielaliśmy sobie wzajemnego wsparcia i pomocy, próbując zrozumieć przeżywane przez nas doświadczenie życiowe w sytuacji emigracji. [...]

[OWImpuls]

Zasępa Ewa

Problemy zdrowia psychicznego u osób z zespołem Downa

Zespół Downa to powszechnie znana choroba uwarunkowana genetycznie. Niemal każdy człowiek potrafiłby rozpoznać i wymienić jej widoczne cechy. Interesują się nią zarówno badacze z różnych dziedzin nauki, jak i praktycy zajmujący się usprawnianiem różnych aspektów życia osób nią dotkniętych. Na świecie powstało wiele stowarzyszeń i fundacji poświęconych problemom osób z zespołem Downa i ich rodzinom/opiekunom. Wydawane są czasopisma związane z tym zaburzeniem: „Down Syndrome, Research and Practice”, „Down Syndrome Quarterly”, „Bardziej Kochani”. W 2006 roku Stowarzyszenie Down Syndrome International w ramach kampanii informującej społeczeństwo o tej chorobie i problemach doświadczanych przez osoby z zespołem uchwaliło 21 marca Światowym Dniem Zespołu Downa.

poleca ImpulsW kontekście przedstawionej charakterystyki osób z zespołem Downa temat, który będzie poniżej poruszany, wydaje się mało znany, w pewien sposób nieoczekiwany, ponieważ nieco niezgodny ze stereotypowym poglądem na „wiecznie szczęśliwe”, a także serdeczne i życzliwe osoby z zespołem Downa. Praca poświęcona jest bowiem problemom zdrowia psychicznego u osób z trisomią 21. Chciano również zwrócić uwagę na to, jak duży trud osoby te i ich otoczenie muszą wkładać w to, aby przezwyciężyć takie problemy, aby mimo często w dużym stopniu biologicznie uwarunkowanych właściwości móc zachować pogodę ducha i serdeczność w stosunku do innych. W świetle współczesnej wiedzy, a także na podstawie obserwacji klinicznych można stwierdzić, że u osób tych występuje o wiele więcej zaburzeń emocjonalnych, a także zaburzeń w zachowaniu niż u osób z ogólnej populacji, choć trzeba dodać, iż jest ich mniej w porównaniu z osobami niepełnosprawnymi intelektualnie z innych przyczyn. Prowadzone badania mają na celu dokładne poznanie tych problemów, czyli określenie ich przyczyn, charakterystycznego sposobu przejawiania się, a głównie opracowania skutecznych metod terapii. Istotne wydaje się dogłębne poznanie doświadczanych przez dzieci, młodzież, dorosłych z zespołem Downa trudności w funkcjonowaniu. Nasza wiedza na temat ich wewnętrznego doświadczania, a także sposobu przejawiania się w zachowaniu ułatwia przyjmowanie właściwych postaw wobec nich. Pomaga również opracowywać formy terapii dla tych osób i dla ich rodziców czy opiekunów. Lepsze poznanie tego wszystkiego, z czym zmagają się na co dzień, z pewnością ułatwia dostrzeżenie najistotniejszych wartości, odróżnianie tego, co ważne, od spraw mniej ważnych.

Książka adresowana jest do osób, których życie lub praca zawodowa wiąże się z zespołem Downa. Zainteresuje z pewnością rodziców, którzy codziennie stawiają czoła trudnym doświadczeniom swoich dzieci. Może być także pomocna w poszerzeniu wiedzy, jaką posiadają na temat tej choroby lekarze, psycholodzy, pedagodzy i inni specjaliści. Mogą po nią sięgnąć studenci medycyny, psychologii, pedagogiki.


http://www.impulsoficyna.com.pl/katalog ... ,1520.html

[OWImpuls]

Nalaskowski Aleksander

Ortodoksja i chaos

Coraz rzadsze są książki, w których treść idzie w parze z formą; nie wystarczy mieć coś do powiedzenia, trzeba jeszcze umieć to przekazać. Książki profesora Nalaskowskiego od lat niezmiennie intrygują, lekkością formy i celnością spostrzeżeń przywołując najlepsze tradycje polskiej eseistyki. Z Profesorem można się zgadzać lub nie, można dyskutować, popierać lub zwalczać, ale, przede wszystkim, trzeba go czytać. Najnowszy zbiór, zatytułowany (jakże obiecująco…) Ortodoksja i chaos, jest przede wszystkim doskonałą lekturą, lekturą przewrotną, gdyż zafascynowany Czytelnik bezwiednie ulega czarowi autorskiego wywodu, kwestie merytoryczne odsuwając na boczny tor. A niesłusznie. Profesor Nalaskowski porusza tematy nie tylko ważne (m.in. reforma edukacji), ale i kontrowersyjne (tzw. kwestia żydowska, wychowanie do życia w rodzinie i wiele innych), przy czym niejednoznaczność jest tu cechą najbardziej pożądaną, gdyż, z racji swej natury, pobudza do myślenia, a o to Profesorowi najbardziej chodzi.


Wydanie I, Kraków 2013, Format 202 mm x 133 mm, Objętość 180 stron, Oprawa twarda, szyta

ISBN: 978-83-7850-420-7

[OWImpuls]

Klinik Anna

Racjonalność oraz uwarunkowania procesów terapeutycznych osób niepełnosprawnych
Problemy Edukacji, Rehabilitacji i Socjalizacji Osób Niepełnosprawnych. Tom 16 serii

Stygmatyzacja i gettoizacja osób niepełnosprawnych wciąż jeszcze są, niestety, faktem. Mimo niewątpliwie rosnącego poziomu świadomości społecznej osoby te nadal postrzegane są jako „inne”, „obce” czy „napiętnowane”. Warto zauważyć, że nie tylko mentalność społeczna, ale i brak możliwości swobodnego realizowania tak podstawowych praw, jak prawo do edukacji czy terapii, stygmatyzują osoby niepełnosprawne po raz drugi, tym razem nawet mimo najlepszych chęci otoczenia. Szeroko nagłaśniane akcje społeczne, gwałtowny rozwój wszelkich form wolontariatu oraz coraz większy udział organizacji pozarządowych mają na celu m.in. ukazanie podwójnej bariery, dzielącej społeczeństwo na przeciwstawne obozy: nie wystarczy zorganizować terapię, trzeba jeszcze umożliwić osobom niepełnosprawnym w niej udział; nie wystarczy ogłosić równość prawa do edukacji – trzeba jeszcze dostosować do nowych potrzeb szkołę. Tak więc racjonalizacja, a wraz z nią idee personalizacji i normalizacji winny przyświecać kampaniom społecznym. Idei tej poświęcono serię „Problemów edukacji, rehabilitacji i socjalizacji osób niepełnosprawnych”, a w jej obrębie tom szesnasty, czyli „Racjonalność oraz uwarunkowania procesów terapeutycznych osób niepełnosprawnych”, pod redakcją naukową dr. Anny Klinik z Uniwersytetu Śląskiego.

[OWImpuls]

Dzieci o specjalnych potrzebach komunikacyjnych
Diagnoza – edukacja – terapia

Komunikacja jest fundamentem – przypomina nam w Przedmowie prof. Krystyna Ferenz. Czy rzeczywiście trzeba nam o tym przypominać? Czy w czasach, gdy wszystkie dziedziny życia podporządkowane są ściśle wymogowi szybkiej i skutecznej komunikacji, potrzebne są jeszcze powroty do podstaw? Okazuje się, że tak. Komunikacja, sprowadzona do swych fundamentów, a więc języka i towarzyszących mu kodów, nie jest tylko sposobem na wyrażenie/przekazanie informacji. Tkwiące w języku czy komunikacji możliwości stanowią bazę, nad którą nadbudowywana jest kultura i – szerzej – cywilizacja. Język jako źródło ikon i symboli, język jako zbiór norm i nakazów/zakazów, wreszcie – język jako odbicie doświadczeń pokoleniowych, staje się podstawową tkanką tradycji i przekazu kulturowego, niezbędnych do określenia własnej tożsamości oraz odnalezienia swego miejsca w wybranej społeczności. Jeśli więc z jakichkolwiek przyczyn rozwój umiejętności komunikacyjnych zostanie zakłócony, zaburzeniu ulega cała osobowość, co skazuje jednostkę na społeczne wyobcowanie – i tu bije źródło, z którego powstała najnowsza książka doktor Winczury, stanowiąca wyraz troski o dzieci, które z racji różnego rodzaju zaburzeń mają utrudniony proces przyswajania reguł komunikacji.