Zmuszanie ucznia do aktywności na rzecz szkoły

[vuem]

Jestem rozczarowany postawą innych nauczycieli

Rozglądnij się. Popatrz na tych wokół Ciebie, którzy rozczarowują Cię. Zwracaj się do pozostałych, a przede wszystkim dbaj, byś Ty nie rozczarował.
Też miewam mieszane uczucia w odniesieniu do pewnych osób, ale trzymam się zasady, by cieszyć się z tego, że szklanka jest w połowie pełna raczej niż czuć rozczarowanie, że jest w połowie pusta.

zamiast na rzeczywistych problemach skupiają się na złudzeniach wychowawczych.

Co wg Ciebie jest prawdziwym problemem?

Jestem rozczarowany polską oświatą

Każdy z nas ma co najmniej wątpliwości, co do słuszności programów, organizacji szkoły, decyzji ministerstwa itd.

zarobkami nauczycieli,

Ameryki nie odkrywasz

Decydując się na ten zawód trzeba niestety założyć albo niskie uposażenie albo konieczność zarabiania dodatkowo.

postawami uczniów

To też się zdarza. Nie sądzisz, że to rzeczywisty problem, a nie "złudzenia wychowawcze"?

dyrektorów.

Ilu ich miałeś?

Nie można generalizować i kwitować wszystkich jednoznacznie ich deprecjonując tylko dlatego, że ten jeden, czy dwóch których miałeś nie spełnił Twoich oczekiwań.

Może nie swoją pracą, ale czymś innym, skoro zamiast kulturalnej rozmowy strzelają inwektywami.

Chcesz naprawdę dalej "analizować" problemy innych, szukać może w życiu prywatnym?

Jeśli piszesz coś, co ktoś uzna za bzdurę, to nazywa to bzdurą. Nie zgadzasz się, to podaj argumenty, bez uników, czy powtarzania komunałów, czy prawd objawionych z gatunku "tak jest i już".

[brum brum]

Co do argumentu wiekowego adwersarzy: to jest forum, a nie debata polityczna, każdy każdego traktuje na równi i nie widzę powodu zachowywać się, jak gdybym rozmawiała z przełożonym.

Spróbowałabyś na przykład jako młoda i nieopierzona księgowa tak trochę się poszarogęsić w rozmowie z bardziej doświadczonymi księgowymi. Od razu by cię wypunktowały, ujawniając, że w rzeczywistości niewiele wiesz, niewiele umiesz, a mocna jesteś tylko w gębie. Bardzo prędko doświadczyłabyś lekceważenia, ostracyzmu, a gdybyś pyskowała nadal - to i jawnej wrogości.

Nie widzę powodu, dla którego w naszej społeczności mielibyśmy ci oszczędzić tego rodzaju doświadczeń.
Równość nie oznacza, że możesz sobie wejść w każde towarzystwo i pleść dowolne bzdury.

Miwues, ale to jest społeczność wirtualna. Oznacza to, że jesteśmy tylko nickami i niczym więcej. Skąd możesz wiedzieć, kto jest nauczycielem a kto nie jest? Gdybyśmy rozmawiali twarzą w twarz i pracowali w jednej budzie to oczywiście słodziłabym Ci mówiąc jaki jesteś wspaniały i chodząc nawet from time to time po jakąś poradę. Ale to całkiem co innego. Tu jest forum, więc tu mogę pisać to, co myślę, tak długo jak mieści się to w kulturalnej dyskusji i nie ociera się o łamanie prawa. A w życiu niestety (albo na szczęście) nie mówi się wszystkiego i prowadzi się swoistą gierkę. Dalej nie widzisz różnicy?

[brum brum]

Nie no, Ty zawsze mówisz ludziom twarzą w twarz co o nich myślisz, szczególnie jak chcesz coś załatwić.

[haLayla]

Drogi haLayla, u mnie w szkole z nauczycielami, którzy mogliby być moimi rodzicami, używamy w różnych okolicznościach języka młodzieżowego, tudzież pseudomłodzieżowego, bo ten prawdziwy młodzieżowy zmienia się w takim tempie, że trudno za nim nadążyć.

Gdybym był rodzicem dziecka w gimnazjum, a więc zakładając miał tak między 35 a 45 lat, to czułbym się nieco zmieszany, gdyby nauczycielka zwróciła się do mnie używając określenia "dyro" albo "imponić". Oczywiście, nie zwróciłbym jej uwagi, bo to nie wypada. Ale wyobraź sobie, że idziesz do sądu, a tam sędzia mówi: "siema". Potem wzywa cię na świadka i mówi: "nawijaj, jak było". Uprzedzając próbę zasłonięcia się faktem, że sąd to coś innego niż szkoła - w każdych kontaktach oficjalnych wypada używać języka nieco mniej swobodnego. A w szczególności w grupie obcych sobie osób, a takimi z pewnością są ludzie na forum.

Proszę również o przesłanie fragmentu regulaminu, który nakazuje stosowania języka standardowego, zakazując jednocześnie użycia slangu.

Mógłbym tutaj powiedzieć coś o zasadach kindersztuby, ale odnoszę silne wrażenie, że to by wywołało w najlepszym przypadku uśmiech politowania. Zapoznaj się z punktem ósmym regulaminu.

[brum brum]

A gdzie napisałam, że używam języka młodzieżowego w rozmowach z rodzicami? Nigdzie. Między nauczycielami. To napisałam. Prosiłam o konkret, a nie o punkt ósmy. Gdzie to jest dokładnie napisane.
Miwues, a co miałabym zrobić? Przecież jakbym powiedziała, co myślę, to byś mnie zwolnił albo doniósł przełożonemu, żem taka niemoralna.

[haLayla]

A gdzie napisałam, że używam języka młodzieżowego w rozmowach z rodzicami? Nigdzie. Między nauczycielami. To napisałam.

Nawet jeśli. Nie zmienia to faktu, że wśród obcych ludzi tego nie robisz. To dlaczego czynisz to na forum?

Prosiłam o konkret, a nie o punkt ósmy. Gdzie to jest dokładnie napisane.

Otwórz sobie regulamin i znajdź w nim punkt ósmy.

[b.hunter]

Cała ta "polemika" przypomina mi wcześniejsze utarczki z pewnym osobnikiem z liczbą w nicku...

Zmartwychwstanie?

[brum brum]

Bo forum to nie jest oficjalna rozmowa z ludźmi, na których zdaniu mi zależy.

Przeczytaj sobie pkt 1, 4, 5, 6, 8, 10. Zastosuj się do nich, a potem pouczaj innych.

[malgala]

Bo forum to nie jest oficjalna rozmowa z ludźmi, na których zdaniu mi zależy.

To po co wdajesz się w dyskusję?
Przepraszam, nie dyskutujesz. Prezentujesz tylko JEDYNIE SŁUSZNE własne poglądy.

[brum brum]

Nie, przedstawiam własny punkt widzenia. W sposób najbardziej kulturalny jak się da. Nie obrażam, nie piszę, że ktoś jest idiotą. W czym rzecz? Czy Ty nie prezentujesz jedynie słusznego własnego zdania? Owszem. No ale Tobie wolno, bo Twoje zdanie jest cacy a moje be. Dorośli ludzie, a nie potrafią ścierpieć mnogości poglądów.

[haLayla]

Bo forum to nie jest oficjalna rozmowa z ludźmi, na których zdaniu mi zależy.

To po co piszesz na forum? Skoro nie zależy ci na zdaniu innych osób?

Zastosuj się do nich, a potem pouczaj innych.

Co to znaczy zastosować się do punktu? Językowiec, a nie potrafi właściwie zdania zbudować. Normę można zastosować, jak jest się np. sędzią, można jej przestrzegać, bo za nieprzestrzeganie można spotkać się z tym pierwszym, można też się dostosować do określonej normy, ale zastosować się do niej? Intrygujące.

[brum brum]

haLayla, piszę na forum, bo lubię sobie podyskutować. Na różne tematy. Raz na jakiś czas mam fazę (znowu kolokwializm) na jakiś temat i wtedy przez jakiś czas udzielam się na jakimś forum. Czysto rozrywkowo.
Zastosować się do czegoś - podporządkować się czemuś, wykonać coś zgodnie ze wskazaniem (USJP, PWN). Czyli z polskiego na Twój język: podporządkuj się powyższym punktom regulaminu, zachowuj się zgodnie z wskazaniem (zawartym w tych punktach).
Coś masz zadziwiająco mały zasób słownictwa jak na studenta.
Miwues, świetny przykład. Pokolenie Y - pracoholicy, pokolenie X - złoty środek.

[vuem]

Odpowiedź nie do pomyślenia kilka lat temu, ale dziś na rynku pracy są ONI - pokolenie Y. W przeciwieństwie do pokolenia X potrafią zasygnalizować pracodawcy, że życie prywatne jest dla nich ważniejsze niż praca.

Nie widzę nic w tym złego...o ile jakość wykonywanej pracy na tym nie cierpi.
A to już kwestia zwykłej uczciwości, skoro podejmuję się zadania, to wykonuję je najlepiej jak potrafię.

Raz na jakiś czas mam fazę (znowu kolokwializm) na jakiś temat i wtedy przez jakiś czas udzielam się na jakimś forum. Czysto rozrywkowo.

Miewam takie samy fazy... forum ma być rozrywką, choć i na poważnie trochę pomóc może.

Problem w tym, byś - choćby rozrywkowo rozmawiając - próbowała punkt widzenia rozmówcy zrozumieć i przyjąć założenie, że ja nie musisz mieć racji.

[Adriannn]

Nie widzę nic w tym złego...o ile jakość wykonywanej pracy na tym nie cierpi.

Ja też... To chyba normalne, że ludzie chcą mieć swoje życie prywatne, rodzinę, jakieś pasje inne niż robota?[

b]miwues[/b] jeżeli jesteś z pokolenia X, to współczuję marnowania życia.

[vuem]

Ja też... To chyba normalne, że ludzie chcą mieć swoje życie prywatne, rodzinę, jakieś pasje inne niż robota?

Więc mam nadzieję, że teraz rozumiesz o co w tym chodzi.

Nie o wymuszenia na Tobie pracoholizmu i poświęcenia wszystkiego pracy, tylko oddania się jej, wykorzystania swej energii i umiejętności dla jak najlepszego jej wykonania...skoro już sie jej podjąłeś.

...no i zrozumienia, co jest Twoją rolą, jeśli oczywiście chcesz być nauczycielem.

jeżeli jesteś z pokolenia X, to współczuję marnowania życia.

Rzetelne wykonywanie swoich obowiązków nie jest marnowaniem sobie życia.

W każdej pracy potrzeba wysiłku i pewnego poświęcenia, ustalenia priorytetów na dana chwilę, czy dłuższy okres.

A warunkiem pełni szczęścia jest pozytywny stosunek do tego, co sie robi.