nerwica

[Łosoś]

Chodzi o to, aby wciąż biadolić, utyskiwać, i prowokować, czyż nie?

Do czego niby tu prowokowałam czy gdziekolwiek?
Nie biadolę. Nie mam w sobie zgody na nędzną rzeczywistość. Wyrażam swój gniew i frustrację z powodu głupoty, zakłamania ludzkiego i oświatowych nonsensów.
Oj, chyba mnie nie lubisz, co? Jeśli już ktoś prowokuje, to ten, kto pozwala sobie na takie personalne ataki.
Proszę, daj mi spokój. Fajnie się gadało. Ludzie spokojnie mi odpisywali, zwierzaki, ogródki, te sprawy. Miło było poczytać. Nie psuj mi tego, proszę.
Ja naprawdę nie mam z kim pogadać w realu.

Dzięki Malgala za fotki
Dodam, że te fotki są absolutnie PRZEPIĘKNE! Gratuluję talentu.

[malgala]

[haLayla]

Leki czasem przepisywała mi lekarka rodzinna, jak się skarżyłam na kłopoty ze snem na przykład. Stąd wiem, że te leki otumaniają.

A co ci przepisała i w jakiej dawce?

Masz psa? Ogródek? Seks?

Myślę, że kolejność nie jest przypadkowa.
Po psie dodałabym jeszcze kota.
I to nie tylko chodzi o to, by je mieć. Trzeba jeszcze z nimi rozmawiać, zająć się nimi, pobawić, poprzytulać. To są takie naturalne i najbardziej skuteczne odstresowywacze.

Potwierdzam skuteczność puroterapii. Gdy Donald mi siada na kolanach jakoś tak dodaje mi to otuchy.

Co do ogródka, to trzeba to lubić, bo jak nie, to nie działa.
Seks przynosi odprężenie, ale pod warunkiem, że potrafisz się na nim skupić.
Uważam, że przede wszystkim prawdziwy kontakt ze zwierzakami potrafi zdziałać cuda.
Osobiście mam jeszcze jeden sposób.
Biorę aparat i idę na spacer. Rozglądam się, wyciszam, chłonę otaczającą mnie przyrodę i w ten sposób resetuję.

Najważniejsze, to mieć hobby. Ja po pracy wyżywam się przerzucając żelazo na siłowni. Taka odskocznia.

Przecież nie chodzi o to, żeby być wyleczonym, czy zdrowym.
Chodzi o to, aby wciąż biadolić, utyskiwać, i prowokować, czyż nie?

Widać po prostu ma taki charakter. Oczywiście, można to zmienić poprzez pracę nad sobą, ale po pierwsze, trzeba być świadomym własnych wad, a po drugie trzeba tego chcieć.

[Łosoś]

A co ci przepisała i w jakiej dawce?

Relanium na przykład, dawka taka jak w ulotce. Czy hydroksyzyna.
Innych nazw nie pamiętam, ale wszystko działało nasennie i dekoncentrowało.

Potwierdzam skuteczność puroterapii. Gdy Donald mi siada na kolanach jakoś tak dodaje mi to otuchy.

No chyba sprawię sobie tego kota...

Widać po prostu ma taki charakter. Oczywiście, można to zmienić poprzez pracę nad sobą, ale po pierwsze, trzeba być świadomym własnych wad, a po drugie trzeba tego chcieć.

Jestem boleśnie świadoma swoich wad. Ale nie będę udowadniać, że nie jestem wielbłądem.

Nie jestem malkontentką. To, że daję wyraz swojemu oburzeniu z powodu absurdów oświatowych o tym nie świadczy. To, że nie wytrzymuję pewnych zachowań ludzkich (kłamstw, oszustw, braku szacunku wobec innych) również nie. Wydawało mi się, że na forum dla nauczycieli można o tym pisać, że po to między innymi jest takie forum. Ale chyba się myliłam, skoro są osoby, którym się to nie podoba, i które z tego powodu usiłują mi nalepić jakieś etykietki.
No i jest takie powiedzenie: "każdy sądzi podług siebie"...warto je przeanalizować

[haLayla]

A co ci przepisała i w jakiej dawce?

Relanium na przykład, dawka taka jak w ulotce. Czy hydroksyzyna.
Innych nazw nie pamiętam, ale wszystko działało nasennie i dekoncentrowało.

Relanium to pochodna benzodiazepiny. Wydaje mi się, że na twoją nerwicę ciut za mocny. A hydroksyzyna to taki typowy anksjolityk. Z nim jest jeden problem. U niektórych, w tym u ciebie, działa silnie, z tego co piszesz. U innych, np. u mnie, prawie w ogóle nie działał i szybko mi rosła na niego tolerancja.

Myślę, że psychiatra dobrałby ci lepsze leki. Ale branie leków nic nie da, o czym piszę niżej.

Potwierdzam skuteczność puroterapii. Gdy Donald mi siada na kolanach jakoś tak dodaje mi to otuchy.

No chyba sprawię sobie tego kota...

Uprzedzam, że mały kot jest nieznośny. Ale jak okażesz mu miłość i szacunek dla jego autonomii, to zyskasz pewnego przyjaciela na lata.

Widać po prostu ma taki charakter. Oczywiście, można to zmienić poprzez pracę nad sobą, ale po pierwsze, trzeba być świadomym własnych wad, a po drugie trzeba tego chcieć.

Jestem boleśnie świadoma swoich wad. Ale nie będę udowadniać, że nie jestem wielbłądem.

Nie jestem malkontentką. To, że daję wyraz swojemu oburzeniu z powodu absurdów oświatowych o tym nie świadczy. To, że nie wytrzymuję pewnych zachowań ludzkich (kłamstw, oszustw, braku szacunku wobec innych) również nie. Wydawało mi się, że na forum dla nauczycieli można o tym pisać, że po to między innymi jest takie forum. Ale chyba się myliłam, skoro są osoby, którym się to nie podoba, i które z tego powodu usiłują mi nalepić jakieś etykietki.
No i jest takie powiedzenie: "każdy sądzi podług siebie"...warto je przeanalizować

Jak pisałem wyżej. Leki mogą ci pomóc, ale w twoim przypadku powinnaś rozważyć terapię. Oprócz tego, że będziesz mogła wylać swoje problemy przed innym człowiekiem, co też stanowi jakąś ulgę, to też pomoże ci to nieco zmienić sposób reagowania na sytuacje, o których wspominasz. Wydaje się, że jesteś osobą o szczególnej wrażliwości. I dobrze, bo to świadczy o twojej dobrej naturze. Ale też wydaje mi się, że powinnaś znaleźć swój punkt równowagi. I tego ci na nowy rok życzę.

[Łosoś]

Dzięki. I za życzenia też- Tobie również wszystkiego dobrego na Nowy Rok i spełnienia marzeń

[bonzoo]

Obczaj sobie wpisy niejako victora na zaburzeni.pl (+nagrania na yt divovic) oraz sciagnij ksiazke Schaffera - pokonałem nerwice.
Ogolnie wszystko tu sie sprowadza do zrozumienia, ze zmiana postawy zyciowej i zlych nawyków wymaga miesiecy pracy i olewania objawów, a więc przelamywania sie i cierpliwosci. Nie panikować, uspokoić

[jozek4000]

No ale w ogóle to same leki w takim przypadku to nie jest dobry pomysł, bo tylko będziecie się faszerować lekami, a problem dalej będzie was bo po prostu tego nie rozwiążecie. Dlatego terapia jest w sumie zawsze uznawana za najlepszy sposób leczenia. reklama

[KamilWOL]

Po pierwsze, leki na nerwicę to totalny absurd, o czym tutaj:
https://wolniodleku.pl/porady/leki-na-nerwice-lekowa-nie-istnieja-poznaj-prawde/

A jak komuś problem doskwiera, to na prawde polecam ten tekst, a później dalsze, aby zrozumieć problem i sobie z nim poradzić. Ja mogłem oprzeć się wylącznie na tej stronie i dziś nie mam problemu. Nie potrzeba wizyty u lekarza, a tym bardziej psychologa.

reklama

[zenkar]

Moze powinienes udac sie do psychoterpeuty i zbadac przyczyne tego stresu.

[motylek8]

A może pomyśl o zmianie pracy? Ja też miałam podobnie jak ty, do tego doszły problemy osobiste. Zmieniłam pracę (zostałam przy edukacji, po prostu zmieniłam placówkę), jak inni doradzają, sprawiłam sobie kotka - wredota straszna, ala jaka pocieszna:) Czasami zmiana otoczenia wystarczy. A może też spróbować zmienić podejście do niektórych spraw - odnoszę wrażenie (jeśli się mylę, to przepraszam), że w jakiś sposób negujesz każdy pomysł, który tu się pojawił. Argument, że nie ma gdzie iść na spacer nie przemawia do mnie. Też mieszkam na prowincji, ale pokochałam nordic walking i chodzę, gdzie się da, choćby wokół działek (tzw. Rodzinne Ogródki Działkowe) A może to depresja? Ja nie zdawałam sobie sprawy, jakie może mieć naprawdę objawy, dopóki nie dopadła bliskiej mi osoby. Wtedy lekarstwa mogą okazać się konieczne. Jeśli nie chcesz skorzystać z fachowej pomocy w Twojej miejscowości, to może warto pojechać 20km dalej do innego miasta? Tak czy inaczej, życzę ci spokoju i znalezienia rozwiązania na Twoje problemy.

[Oleszna]

Przede wszystkim powinnaś pójść do psychologa, który postawi konkretną diagnozę, ponieważ mimo przeczytanych w internecie objawów ciężko odróżnić samemu problem z jakim się borykamy. Oprócz możliwej farmakoterapii jest też istotna psychoterapia, w przypadku zaburzeń nerwicowych skuteczną metotą jest terapia poznawczo-behawioralna. Można, jeśli się uda iść na nią z nfz, jesli nie, to jest to dość kosztowny wydatek (koszt jednej sesji zaczyna sie od ok. 100zł, sesje odbywają się co tydzień zazwyczaj przez okres minimum 3 miesięcy), ale naprawdę efekty są widoczne dość szybko, więc warto zainwestować w swoje zdrowie Przyczyną złego samopoczucia i rozwinięcia podobnych objawów może być nasilona cecha osobowości jaka jest neurotyczność i w związku z tym np. większa wrażliwość i podatność na stres. Jest wiele książek i artykułów, gdzie możesz poczytać o tym jak radzić sobie z trudnościami i częstym przeżywaniem trudnych emocji np. reklama

[Aakash]

ciężki temat...

[klaczek]

troche dystanu nabierz mysle ze się sprawdzi nie zaszkdzoi też wyluzowac

[Wnakii]

Według mnie na pewno na pierwszym miejscu wizyta u specjalisty - psychiatra lub psycholog. Możesz też działać na własną rękę, np. medytacja, pilates albo joga - poczytaj artykuły na reklama tam znajdziesz sporo podpowiedzi, jak radzić sobie ze stresem.