Studiowanie w szkołach prywatnych

[Marcin05]

No i wydaje mi się też, że jak by tak było łatwo z tymi przenosinami, to każdy by robił taki myk, z prywatnej na państwową

[haLayla]

Tak naprawdę nie zależy to tylko od średniej, ale też od humoru dziekana. Jak zobaczy, że studiowałem w dodatku na prywatnej, to może się nie zgodzić bo wiadomo jaki jest poziom na prywatnych, nie na wszystkich, są wyjątki ale w większości.

Może nie tyle od humoru dziekana, co nie ma tutaj konkretnych, obiektywnych kryteriów dla podjęcia decyzji. Ale wiem, że dziekan często bierze pod uwagę zarówno średnią, jak i stosunek studenta do uczelni.

A kiedy jest decyzja, że zostałem przyjęty lub nie?

Teoretycznie w przeciągu miesiąca, ale to bywa różnie. W dziekanacie, przy składaniu pisma, dokładnie cię poinformują. Na moim wydziale teoretycznie mają miesiąc by odpowiedzieć, ale gdy wysyła się pismo w lipcu, to nie należy oczekiwać odpowiedzi przed 15 września. A w czasie trwania sesji rozpatrują to już na drugi dzień.

No i wydaje mi się też, że jak by tak było łatwo z tymi przenosinami, to każdy by robił taki myk, z prywatnej na państwową

Łatwo nie jest, ale próbować zawsze można. Oczywiście należy liczyć się z faktem, że uczelnia nie potrzebuje studenta trójkowego, zaś piątkowym może jak najbardziej być zainteresowana. Może, ale nie musi.

[Marcin05]

No właśnie, żeby nie było tak, że jak dam podanie o przeniesienie w lipcu to odpowiedź dostanę w połowie września. Wtedy to nawet nie mógłbym podejść ro rekrutacji na tej uczelni bo za późno by było.
Może jednak pójdę na tą prywatną, no ale na tej prywatnej uczelni zjazdy są co miesiąc. Co ja się nauczę?
Najwyżej jak nie da rady się przenieść to zrezygnuje i pójdę od początku na państwową, tylko, że wtedy strata roku i niepotrzebne studiowanie na prywatnej.

[Marcin05]

Nie wiem co robić

[haLayla]

Studia to nie jest szkoła, że obowiązuje studentów to, co na wykładzie. Na wykładach prowadzący jedynie porusza pewne problemy, a student samodzielnie musi dotrzeć do wiedzy. To, czy zjazdy są raz na miesiąc, czy cztery razy w tygodniu jest bez znaczenia. Równie dobrze możesz być na każdych zajęciach i oblać, albo pojawić się w styczniu i zaatakować sesję ze stuprocentową skutecznością.

[Marcin05]

No wiem, ale podczas rekrutacji niestety pracodawca patrzy w pierwszej kolejności na papier a nie na umiejętnosci. Po szkołach prywatnych nie chcą zatrudniać.

[haLayla]

Jak już pisałem wyżej - sam musisz podjąć odpowiednią decyzję. Nikt inny za ciebie jej nie podejmie. Nie ma także większego sensu roztrząsanie problemów rynku pracy czy kategoriami, jakimi myślą potencjalni pracodawcy. Nie rozwiążemy tych problemów, więc jedyne co możesz zrobić, to w oparciu o świeżo nabytą przez ciebie wiedzę dokonać jakiegoś wyboru.

[Belfrzyca]

Ja bym obstawiała od razu uczelnię państwową, bo żadna prywatna nie wykształci Cię tak dobrze. Ja skończyłam prywatną i pracę w szkole znalazłam, ale zauważam u siebie pewne braki i mam poczucie, że nie mogłam więcej wynieść z tych 5u lat nauki.

[wulina]

Ja robiłam licencjat na prywatnej w systemie dziennym, a magisterkę na państwowej w systemie zaocznym. Na prywatnej byli wykładowcy z uniwersytetu. Wg mnie: poziom porównywalny. Ja nie żałuję, a pracodawca nigdy się nie czepiał.

[Belfrzyca]

Oj, źle wyraziłam się. Powinno być wyżej "mam poczucie, że MOGŁAM wynieść więcej..."

[Yoka]

Marcin ja myślę, że Ty już masz odpowiedź i to sam sobie odpowiedziałeś - na każdy argument piszących odpowiadasz, że dyrektorzy patrzą i postrzegają gorzej kandydatów po prywatnych uczelniach, czyli sam sobie odpowiadasz, że nie powinieneś iść na żadną prywatną uczelnię. Więc nie idź.

[Vasir]

To zależy od uczelni.

Przykładowo, moja uczelnia, ma specjalną stronę uczelnianą, gdzie umieszczona jest masa propozycji pracy/staży/praktyk dla absolwentów/studentów uczelni - umieszczanych tam przez firmy. Ponadto w holu wisi wielka tablica właśnie z takimi ogłoszeniami.

Dodatkowo, uczelnia ma podpisane kontrakty z firmami z branży, dzięki czemu prowadzone są koła naukowe poświęcone produktom danej firmy (informatyka więc po prostu oprogramowanie).

O prace łatwo, a co do wykształcenia to szczerze mówiąc i tak większość profesorów jest profesorami uczelni państwowych (PW,UW,WAT), więc dostajemy prawie to samo co państwowe uczelnie.

Najlepiej określił to fizyk: Macie łatwiej, bo nie wymagają od was robienia "kosmosów" z Algebry, a tylko znajomości metod ich wykonania na prostych przykładach, co i tak większości z was się nie przyda.

[koma]

więc dostajemy prawie to samo co państwowe uczelnie.

..tylko mniej bierzecie;)

[Vasir]

To zależy już od studenta. Ja chodzę aktualnie na trzy koła, ale są tacy co byle do końca wykładów.

Co do tego "łatwiej", to cóż... to jest jedyna uczelnia w Polsce zajmująca się dokładnie jednym profilem (informatyka), mi przykładowo, do tego co chcę w życiu robić nie jest potrzebne robienie giga macierzy, bo i po co? Wiem jak to się robi, a smarowanie dziesiątek kartek z obliczeniami nie ma sensu.

Tu znowu zacytuje Fizyka: "Jeżeli wiesz jak zrobić i wyprowadzisz mi wzór, to wynik jest już najmniej ważny - bo pierdołami się nie zajmuję"

Na wykładach prowadzący jedynie porusza pewne problemy, a student samodzielnie musi dotrzeć do wiedzy.

Nie zawsze. Nie wiem, jak w twojej dziedzinie, ale w mojej zdarzają się problemy, nie do przeskoczenia, które po prostu wykładowca powinien wytłumaczyć od początku do końca. Po to są labolatoria Może, to kwestia dostępności materiałów, z racji tego że informatyka jest dość "nową" dziedziną. Ale tak, generalnie masz rację.

[buds425]

a ja z własnego doświadczenia wiem, że można trafić na dyrektora, który bardzo skrupulatnie wypytuje o skończone studia, o kierunek, a nawet o egzaminy. mało tego, jest na tyle bezczelny, że potrafi wprowadzić człowieka w zażenowanie. Także wszystko zależy na kogo się trafi. ja mam ukończoną państwową uczelnię, dzienne studia i uważam, że z takim wykształceniem jest łatwiej znaleźć pracę.