"Poznaj samego siebie" a praca w szkole

[Jedliński]

Z pewnością w warunkach szkolnych (środowisku szkolnym) można poznać bardziej niektóre aspekty własnej osobowości .

jestem ciekaw czy podczas pracy w szkole dowiedzieliście się coś cennego,zaskakującego itd. o sobie i co (jakie ? ) aspekty własnej osobowości można lepiej poznać pracując w szkole ?

[Yarrowia]

Nauczyłam się ... głośno mówić i jak wracam do domu to zwykle wszyscy mi zwracają uwagę, żebym tak nie krzyczała, bo doskonale mnie słyszą

[renati23]

jak wracam do domu to zwykle wszyscy mi zwracają uwagę, żebym tak nie krzyczała, bo doskonale mnie słyszą

u mnie jest to samo

[nadia]

A ja z kolei nauczyłam się bycia cierpliwym. Wcześniej miałam z tym problem ,a praca w szkole z całą pewnością wymaga od nas wielkiej cierpliwości w stosunku do uczniów i nie tylko.

[chemik_100]

Ja nauczyłem się być wkońcu opanowanym w sytuacji tego wymagającej. Pamiętam jak w szkole pan od fizyki strasznie krzyczał a ksiądz nas wyzywał od najgorszych *** naraz nawet powiedział na nas co z was za cwele !

[Cytryn]

A ja się dowiedziałam o sobie, że bywam tchórzem, mam trudności z mówieniem "nie" górnym instancjom, i jestem zbyt niepwena siebie( niektórzy uczniowie z gimnazjum mają wiecej pewności siebie ode mnei, co bardzo utrudnia mi życie). W zasadzie się z tego typu ułomnościami nie nadaję do tego zawodu.

Odkryłam w sobie talent do aranzacji , tworzenia tekstów i melodii(kiedy trzeba na szybko nauczyć chór czy zespół jakiejś pioseneki( "za tydzień konkurs, proszę przygotować dzieci"), a wszystko jest dla nich za trudne. Wtedy siadam, piszę, tworzę i nawet czasem coś ładnego wychodzi.

Nie burzę się już na "niesprawiedliwość społeczną". Dotarło do mnie w końcu, że to ona jest normą, a nie na odwrót. Nauczyłam się przyjmować rzeczy takimi, jakimi są. Łapię dystans...

[Jedliński]

hehe ja uświadomiłem sobie jak duży wysiłek dało się społeczeństwo (np. szkoła ),abym był istotą społeczną.... a bycie istotą społeczną z dobrymi umiejętnościami społecznymi to duży sukces...

[Jedliński]

ja mam takie wrażenie, ,że w szkole (w pracy z dziećmi) to jestem bardziej przyjacielski - bardziej pozytywnie nastawiony (uruchamia się większe poczucie humoru) niż poza szkołą -to rodzaj kostiumu psychologicznego pomocnego w pracy z dziećmi.

Macie też takie coś ?

[joannajoanna]

Jestem osoba bardzo otwartą, towarzyska, można powiedzieć "wodzirejem" imprez itp, a w szkole (w pracy) mam tak w stosunku do dzieci, ale nie daję się poznać głębiej innym nauczycielom, nie wchodze z nimi w rozmowy itp.

[Boguś]

Pracując w szkole zrozumiałem, że to co dla jednego jest czymś oczywistym, banałem - dla drugiego może być czarną magią.
Nauczyłem się cierpliwości, zrozumiałem, że uczeń nawet ten bardzo słaby również ma jakieś jakieś dobre strony.
Niestety utwierdziłem się w tym, ze nasza branża nie ma szczęścia do mądrych ministrów............

[matmeg3]

Nauczyłam się, że wobec ucznia - gimnazjalisty muszę mocno stosować zasadę "ograniczonego zaufania". Również - dzięki niektórym uczniom - utwierdziłam się w przekonaniu o słuszności powiedzenia: "Kto ma miękkie serce, musi mieć twardą... (inną część ciała )".
Ale - dopóki przybywa moich uczniów (chociaż nie są to tłumy) dostrzegających, że matematyka to nie sztywna i nieosiągalna dla nich dziedzina wiedzy, że są w stanie "poskromić złośnicę" (choć do tej pory nie mieli takiej wiary w swoje możliwości) - to wszystko jest sensem i motorem mojego zawodowego działania.
Bardzo cieszy mnie każdy - nawet ten najmniejszy - sukcesik mojego ucznia.

[niebo77]

Głośniej mówić; wypowiadać sie na większym forum; tracić lub nie cierpliwość. Okazało się też, że jestem "Zosią samosią" i bywa to czasem denerwujące.