Oficyna Wydawnicza Impuls

[OWImpuls]

Christel Oehlmann

O sztuce opowiadania
Jak snuć opowieści, prawić baśnie, gawędzić i opowiadać historie. Vademecum praktyka


Opowiadanie czyni z życia jedną całość, porządkuje je wciąż na nowo i pozwala nam – tak zupełnie mimochodem – przeżywać samych siebie. Na przykład doświadczać tego, że każdy z nas rzeczywiście potrafi opowiadać i że czyni to w niepowtarzalny, autentyczny, pełen wyrazu sposób. Kto początkowo nie ma po temu dość odwagi, może dzięki podanym przez Autorkę ćwiczeniom nauczyć się docierać do źródeł własnej kreatywności i wykorzystywać zdobyte możliwości dla ożywienia komunikacji. Nie mniej ważne jest poza tym nawiązywanie dialogu z własną fantazją oraz intuicją.

Książka wprowadza w tajniki sztuki opowiadania biograficznego, opowiadania baśni oraz teatru narracyjnego. Ukazuje możliwości wykorzystania sztuki opowiadania w pedagogice oraz w terapii. Nie pomija także problemu narracyjnych natręctw i nadużyć. Na zakończenie zaś proponuje Czytelnikowi opowieści jako prezenty. Jest to cenna publikacja dla tych wszystkich, którzy wobec zalewu anonimowego słowa płynącego z mediów starają się na nowo odkryć zapomnianą sztukę opowiadania.

Publikacja O sztuce opowiadania to podręcznik dla studentów, nauczycieli, terapeutów, duszpasterzy i pracowników społecznych, a także oczywiście dla rodziców, dla wszystkich babć i dziadków, którym dziecko często wdrapuje się na kolana i... tak bardzo prosi o jakąś opowieść.

Słowo od redakcji do wydania niemieckiego



Sztukę posługiwania się żywym słowem można z pewnością nazwać jedną z zasadniczych kolumn, na jakich wspiera się cała waldorfska sztuka wychowania. Nie tylko w przedszkolu, lecz także w kolejnych latach nauki szkolnej każdego dnia dużo się dzieciom opowiada. Opanowanie umiejętności opowiadania, zarówno swobodnego, jak i w obrębie ustalonych form, przysparza jednak współczesnym pedagogom i rodzicom coraz więcej trudności. A przecież, jak stwierdza autorka książki O sztuce opowiadania, każdy człowiek potrafi opowiadać lub może się tego nauczyć. Każdy wychowca, jeśli tylko tego chce, potrafi dotrzeć do drzemiących we własnej duszy zasobów twórczych umożliwiająch snucie opowieści i swobodną ekspresję werbalną.

Słowo od redakcji do wydania polskiego



Przekład z języka niemieckiego Michał Głażewski.

ISBN: 978-83-7850-029-2

Wydanie I, Kraków 2012, Format B5, Objętość 336 stron, Oprawa miękka, klejona, folia matowa

[OWImpuls]

Spotkania, które zmieniają
O spotkaniu jako kategorii pedagogicznej i wydarzeniu wychowującym na drodze życia


[…] refleksja nad fenomenem spotkania i dialogu jest bez wątpienia niezwykle istotna we współczesnym dyskursie naukowym. Spotkanie i dialog […] towarzyszą ludzkości, w znacznej mierze rozstrzygając o tym, kim człowiek jest, kim się staje, do czego zmierza i aspiruje; słowem – decydują o jakości miejsca, jakie jednostka zajmuje w universum antroposfery aksjologicznej.

Na dodatek rozważanie problematyki spotkania i dialogu to zarazem stawianie pytań o możliwość poznania drugiego człowieka oraz nawiązywania z nim relacji interpersonalnych, to także wzbogacanie doświadczenia egzystencjalnie znaczącego, przekraczanie własnej jaźni ku Innym, odnoszenie się ku temu, co ponadjednostkowe. W istocie spotkanie i dialog zakładają możliwości przekraczania różnic, odnajdywania płaszczyzn sprzyjających wymianie myśli, rozstrzyganiu sporów, akceptacji wspólnych stanowisk, zaświadczania o człowieczeństwie w zróżnicowanej rzeczywistości.

[…] do ważnych zadań i wyzwań szkoły wyższej należy kreowanie takich warunków, które umożliwią studentom autentyczne doświadczanie spotkania i dialogu. A zatem, jeśli w toku kształcenia akademickiego studenci zostaną ukierunkowani na wszechstronny rozwój, zwłaszcza w zakresie otwartości swych możliwości poznawczych, interpretacyjnych oraz kreacyjnych, czyli – jeśli będą przysposabiani do naukowego poznawania świata, w tym zgłębiania prawdy o sobie samych, o otaczającej rzeczywistości, której są/będą aktywnymi uczestnikami oraz współkreatorami, to ich możliwości funkcjonowania w intensywnie zmieniającym się świecie mają szansę kształtować się bardziej wiarygodnie, wartościowo i efektywnie.

Zawarte w niniejszej publikacji treści, wynikające ze zderzenia teorii (idei) spotkania i dialogu z realnością – praktyką (doświadczaniem spotkania i dialogu w akademickiej edukacyjnej rzeczywistości) summa summarum kreują swoiste doświadczanie owych fenomenów mających swoje wyraźne usytuowanie aksjologiczne i antroposferyczne odniesienie.

Z recenzji prof. zw. dr hab. Urszuli Ostrowskiej



Książka przeznaczona jest dla zarówno nauczycieli, jak i studentów, lekarzy, duchownych, ludzi o wielkich sercach i otwartych umysłach. Generalnie chciałabym aby moimi odbiorcami stali się wszyscy zainteresowani sobą, jakością swoich relacji z innymi, życiem. Rynek główny książki to szkolnictwo, edukacja przede wszystkim na poziomie akademickim – studenci pedagogiki, psychologii, filozofii, teologii, seminaria duchowne, ale także uczniowie średnich szkół ogólnokształcących, humanistycznych, artystycznych. Myślę jednak, że i osoby starsze mogłyby być zainteresowane, szczególnie w aspekcie dokonywania pewnych życiowych podsumowań.


ISBN: 978-83-7587-563-8

Wydanie I, Kraków 2012, Format B5, Objętość 224 stron, Oprawa miękka, klejona, folia matowa

[OWImpuls]

Szkolne problemy uczniów
Spojrzenie psychologa praktyka. Varia


Niniejsza książka jest zbiorem artykułów podejmujących niektóre aspekty szkolnych problemów uczniów. Powstała w odpowiedzi na zapotrzebowanie oddolne, jako wynik konsultacji, spotkań, pytań, wątpliwości czy próśb o konkretne propozycje rozwiązań uczniowskich kłopotów w nauce – przedstawianych przez pracowników placówek szkolnych i opiekuńczych: nauczycieli, wychowawców, pedagogów szkolnych.

Autorka (jako psycholog w służbie zdrowia, a następnie w oświacie, ostatnio zaś w poradni psychologiczno-pedagogicznej) zarysowuje ogólne zagadnienia (choć powołując się na konkretne przypadki uczniów) problemów związanych z edukacją i przedstawia propozycje niektórych bezpośrednich oddziaływań stymulujących rozwój dzieci i młodzieży. Są to głównie scenariusze zajęć i dotyczą: technik przyspieszonego uczenia się, treningu widzenia, rozwijania zdolności czy też kontaktów interpersonalnych. Można je zastosować już w starszych klasach (trzecich) młodszego wieku szkolnego (np. trening widzenia, rozwijanie zdolności), także w starszych klasach szkół podstawowych, jak również w szkołach gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych (zajęcia integrujące, trening widzenia, techniki przyśpieszonego uczenia się – pełny zestaw ćwiczeń dla uczniów szkół ponadgimnazjalnych i gimnazjum).



[...] książka jest [...] poradnikiem dla nauczycieli, pedagogów, którzy mają na co dzień problemy z uczniami sprawiającymi określone trudności. [...] Autorka jest psychologiem od lat zajmującym się wspomaganiem nauczycieli. [...] wszystko, co nawiązuje do jej osobistych doświadczeń klinicznych, jest jak najbardziej przydatne dla każdego, kto zajmuje się dziećmi o specjalnych po- trzebach edukacyjnych. [...]

Z recenzji prof. zw. dr. hab. Bogusława Śliwerskiego

[OWImpuls]

Anna Paluch, Elżbieta Drewniak-Wołosz, Lucyna Mikosza

AFA-SKALA
Jak badać mowę dziecka afatycznego?


Książka jest rezultatem wieloletnich doświadczeń Autorek, na co dzień zajmujących się terapią dzieci afatycznych. Zasadniczą część książki stanowi skala, będąca konkretną propozycją sposobu zbierania materiału służącego do oceny sprawności językowej i komunikacyjnej dziecka z zaburzonym rozwojem mowy. Z pozycji praktyków, Autorki dzielą się również swoimi przemyśleniami na temat trudności związanych z diagnozowaniem i opisem afazji. Ich badania opierają się na obserwacji zachowań dziecka sytuacji celowo zorganizowanej. Za pomocą materiałów werbalnych i graficznych, starają się one stworzyć sytuację eksperymentalną, w miarę możliwości naturalną, po to, by sprowokować reakcję dziecka, zarejestrować je i ocenić.

W książce zostały poruszone problemy rzadko omawiane w literaturze logopedycznej. Zasadniczym jej celem jest ułatwienie logopedom - praktykom diagnozy i planowania terapii dzieci afatycznych.

ISBN: 978-83-7850-094-0

Wydanie IV, Kraków 2012, Format A4, Objętość 96 stron, Oprawa miękka, klejona, folia

[OWImpuls]

Czesław Grabarczyk

Rozwój kwalifikacji naukowych nauczycieli akademickich nauk technicznych



Głównym przedmiotem książki jest opis procesu zdobywania odpowiednich kwalifikacji i kompetencji naukowych związanych z uzyskiwaniem stopni i tytułów naukowych: doktora, doktora habilitowanego i profesora. W związku z tym podkreślono kluczową rolę nauczyciela pracy naukowej i wychowawcy naukowców oraz nieocenione znaczenie specjalistycznych seminariów naukowych, warunkujących prawidłowy przebieg omawianych procesów.
Omówiono także cele i warunki uzyskiwania stopni i tytułów naukowych, układy ról osób biorących w tym udział, wybrane zagadnienia naukoznawstwa i metod nauk technicznych oraz zasady publikowania uzyskanych wyników prac naukowych.
Książka adresowana jest do doktorantów, habilitantów i doktorów habilitowanych przygotowujących się do uzyskiwania kwalifikacji koniecznych do pełnienia funkcji profesora jako nauczyciela i wychowawcy przyszłych naukowców.

ISBN: 978-83-7850-047-6

Wydanie I, Kraków 2012, Format B5, Objętość 404 strony, Oprawa miękka, klejona, folia matowa

[OWImpuls]

Małgorzata Wójtowicz

Grafika dla smyka - ZWIERZAKI
Kropkowanki dla dzieci

Kropkowanki dla dzieci pt. Zwierzaki to drugi zestaw ćwiczeń rozwijających koordynację wzrokowo-ruchową.
Zestaw ten zawiera propozycje ćwiczeń polegające na rysowaniu po wykropkowanych konturach sylwet zwierząt oraz środowisk, w których mieszkają. Dziecko, wykonując tego rodzaju prace, uczy się dokładności, staranności i cierpliwości w realizowaniu zadań. Staje się jednocześnie współtwórcą powstających obrazów, samodzielnie przyczyniając się do ich ukończenia. Narysowane obrazy mogą być inspiracją do zastosowania dowolnych technik plastycznych.
Wśród propozycji znajdują się sylwety zwierząt zamieszkujących różne środowiska przyrodnicze i obszary klimatyczne, co sprzyja rozwijaniu zainteresowań przyrodniczych dziecka oraz umożliwia wzbogacanie wiadomości.
Zestaw ćwiczeń może służyć kształtowaniu nie tylko umiejętności praktycznych, lecz także postaw proekologicznych.
Przygotowane przeze mnie karty pracy można wszechstronnie wykorzystywać w pracy z dziećmi w wieku od 5 do 9 lat.
Kropkowanki Zwierzaki mogą być dla dzieci lekarstwem na nudę i stanowić zarazem ciekawą formę spędzania czasu wolnego.
Życzę powodzenia i wytrwałości w wykonywaniu ćwiczeń.

Autorka

ISBN: 978-83-7850-075-9

Wydanie I, Kraków 2012, Format A4, Objętość 108 stron, Oprawa miękka, klejona, folia matowa

[OWImpuls]

Anna Dudak, Katarzyna Klimkowska i Andrzej Różańsk (red. nauk.)

Przygotowanie zawodowe młodych pedagogów


Problematyka przygotowania zawodowego pedagogów jest przedmiotem licznych badań i analiz naukowych [...]. Wyniki dotychczasowych eksploracji wskazują na złożony i dynamiczny jej charakter, dowodząc konieczności monitorowania tych przemian i wykorzystania zdobytej wiedzy do redefiniowania celów edukacji pedagogicznej w kontekście wymagań współczesnego rynku pracy.

Prezentowana monografia wieloautorska wpisuje się w nurt poszukiwań badawczych, podejmując różne aspekty przygotowania zawodowego młodych pedagogów. Przede wszystkim przybliża wybrane kwestie kształcenia pedagogicznego w szkole wyższej, plany i aspiracje studentów specjalności pedagogicznych oraz sytuację absolwentów na rynku pracy.

W pierwszej części, dotyczącej kształcenia pedagogicznego, znalazło się pięć tekstów. Poświęcone są praktykom jako istotnej formie przygotowania zawodowego absolwentów, roli nauczyciela i jej ewolucji na skutek zmieniającej się sytuacji społecznej, polityki oświatowej i reform edukacji.

olejna część tomu – poświęcona aspiracjom studentów. Autorki dowodzą, że poznanie aspiracji edukacyjnych i planów zawodowych studentów pozwala zrozumieć wiele zachowań indywidualnych i społecznych oraz przewidywać ich postępowanie.

W części trzeciej zawarte są opracowania poświęcone funkcjonowaniu młodych pedagogów na rynku pracy. Podejmują problematykę przygotowania zawodowego absolwentów studiów wyższych do wymagań stawianych przez współczesne organizacje. Kreślą potrzebę edukacji ustawicznej, która umożliwi sprostanie dynamicznej sytuacji na rynku pracy.



ISBN: 978-83-7850-071-1

Wydanie I, Kraków 2012, Format B5, Objętość 286 stron, Oprawa miękka, klejona, folia matowa

[OWImpuls]

Joanna Rutkowiak, Danuta Wajsprych (red.)

Między negacją a afirmacją – czy kryzys oddziaływań pedagogicznych?


Publikacja jest pokłosiem V Naukowego Forum Pedagogów Olsztyńskiej Szkoły Wyższej im. Józefa Rusieckiego. Wyjątkowa atmosfera tego spotkania pozwoliła na efektywną refleksję nad obecną sytuacją społeczną, często napiętą, pełną sprzeczności, trudna do naukowego spenetrowania, a z drugiej strony – fascynująco złożoną, stanowiącą wyzwanie dla wszystkich jej uczestników.

Uczestnicy konferencji zastanawiali się jaki wpływ na aktualny system edukacji ma powszechna kultura neoliberalna, stanowiąca istotny nacisk na tworzone programy nauczania i wychowania. Obawy może budzić model podporządkowania się edukacji systemowi ekonomii korporacyjnej i ukierunkowanie na „produkowanie” wydajnych konsumentów, a także niebezpieczeństw które temu towarzyszą, osób nieprzystosowanych i zmarginalizowanych społecznie. Przedmiotem dyskusji naukowej stała się analiza różnych postaw wobec tak zorganizowanego świata - od poczucia konieczności adaptacji po niezachwianą krytykę.

Referaty, składające się na treść książki, ułożono w formalnym porządku ogólności/szczegółowości podejmowanych zagadnień. Teksty te można również usystematyzować tematycznie:

- formułowanie pozytywnych programów wychowania;

- pogłębione diagnozowanie obecnego stanu rzeczy z wydobywaniem specyfiki aktualnych komplikacji oddziaływań wychowawczych;

- pomysły działań naprawczych już wdrażanych bądź możliwych w przedstawionej sytuacji neoliberalnego uwikłania edukacji


ISBN: 978-83-7850-046-9

ISBN serii: 978-83-89067-53-1 Wydanie I, Kraków 2012, Format B5, Objętość 122 strony, Oprawa miękka, klejona, folia matowa


http://impulsoficyna.com.pl/index.php?cat=3&id=1388

[OWImpuls]

Zbigniew Kwieciński

Pedagogie postu
Preteksty – konteksty – podteksty

„Zbiór tekstów zawartych w tej książce dotyczy szeroko pojętej edukacji w sytuacji gwałtownych zmian jej kontekstów politycznych, kulturowych i gospodarczych po 1989 roku w Polsce. (…) Na nasze polskie i regionalne przeobrażenia ‘socjalizmu’ w demokrację, gospodarkę rynkową i otwarcie na Zachód nałożyły się globalne procesy technologiczne, ekonomiczne, informacyjne, komunikacyjne i kulturowe porzucania epoki nowoczesności na rzecz epoki ponowoczesnej, a w kulturze i nauce trwał i trwa zwycięski pochód postmodernizmu – jako zwycięski wobec oświecenia i pozytywizmu sposób myślenia, wartościowania i zachowań.

Studia, eseje i raporty z badań były wywołane przez nową, niezwykle trudną sytuację dziejową, którą przeżywaliśmy i której nadal doświadczamy, była ona dla nich głównym zbiorem pretekstów; są próbą jej wieloaspektowego zrozumienia z perspektywy pedagogicznej, ogarnięcia kontekstów przemian edukacji; są wreszcie próbą spenetrowania ukrytych, niewidocznych funkcji instytucji edukacyjnych, niejako jej podtekstów”.

Jak zatem nazwać przemiany systemów otoczenia edukacji po 1989 roku? Za niezwykle trafną metaforę uznaję określenie B. Barana, który napisał, że po socjalizmie w Polsce z tych różnych post-ów został nam tylko …post. (…) I stąd tytuł tego zbioru – Pedagogie postu (…)

(Ze słowa wstępnego autora)


[...] teksty zamieszczone w niniejszym tomie są ciągłe niezwykle aktualne, co w sposób jednoznaczny zaświadcza o tym, że post ciągle trwa....[...] z recenzji


Wydanie I, Kraków 2012, Format B5, Objętość 442 strony, Oprawa miękka, klejona, folia matowa

ISBN: 978-83-7587-996-4

http://impulsoficyna.com.pl/nowosci/pedagogie-postu,1392.html

[OWImpuls]

Piotr Michałowski

Mikrokosmos WIERSZA
Interpretacje poezji współczesnej


Mikrokosmos wiersza. Interpretacje poezji współczesnej to książka o polskiej poezji XX i XXI wieku. Jej bohaterami nie są poeci ani style i prądy, ale poszczególne wiersze. Warto sobie uświadomić, że literatura to nie tylko panoramiczny krajobraz, czyli zbiór streszczeń milionów dzieł, ani też ich długie serie, zwane epokami, gatunkami i dorobkami pisarzy. Literatura to także portrety pojedynczych utworów, które warto kontemplować, by umożliwić im zaistnienie w pełni – w naszym czasie lektury i w naszej wrażliwości. Poezja nie lubi pośpiechu w odbiorze ani czytania powierzchownego, bo każdy utwór otwiera w sobie osobny świat, zawierający niepowtarzalne obrazy, postacie i idee. Oferuje przygodę dla intelektu i emocji, zaklętą w niecodziennie zbudowanej wypowiedzi. Myśląc o poezji jako sztuce słowa, warto zdobyć się na to, by ilość poświęcić dla jakości, a mówiąc metaforycznie – by odłożyć lunetę i sięgnąć po mikroskop. Do dwudziestu trzech podróży w mikrokosmos wiersza zapraszam nauczycieli, zwłaszcza polonistów, licealistów, studentów i wszystkich miłośników poezji.

Wydanie I, Kraków 2012, Format B5, Objętość 284 stron, Oprawa miękka, klejona, folia matowa

ISBN: 978-83-7850-055-1

[OWImpuls]

Piotr Michałowski

O systematyzacji treści kształcenia

Współczesny człowiek żyje w warunkach nieustannych zmian, gdzie zwłaszcza środowisko informacyjne ulega wzrastającej złożoności. Coraz częstszym problemem jest zjawisko „cyfrowego podzielenia” – nienadążania części społeczeństwa za zmianami, jakie się w nim dokonują. Naczelnym zadaniem pedagogiki powinno być zatem określenie modelu pozwalającego na przygotowanie kolejnych pokoleń do udanego, społecznego współżycia. W rozważaniach nad tym zagadnieniem pomocna okazuje się teoria systemów, polegająca na analizowaniu struktury rzeczywistości w ujęciu hierarchicznym, tj. działaniu w bardzo złożonych strukturach poprzez ich sprowadzenie do struktur prostych. Zwracał na to uwagę Kartezjusz, uznając, że doskonała wiedza jest siecią ( systemem ogniw ) , a nie prostym ciągiem ( łańcuchem ) stwierdzeń.

„Głównym motywem tej książki jest przekonanie, że umiejętność myślenia systemowego to jedna z kluczowych cech współczesnego człowieka. Jeżeli trend zmian cywilizacyjnych utrzyma się w przyszłości, to własności te będą coraz bardziej potrzebne do funkcjonowania. Dlatego uważam, że niezbędne jest włączenie zdolności myślenia systemowego do struktury celów wychowania, i to nie tylko wychowania instytucjonalnego, ale przede wszystkim do przekazywania przez kulturę wzorca człowieka, rozwijającego się samodzielnie przez całe życie".


Materiały uzupełniające do książki dostępne są na stronie: http://bolek.ped.univ.szczecin.pl/stachura

Wydanie I, Kraków 2012, Format B5, Objętość 194 stron, Oprawa miękka, klejona, folia matowa

ISBN: 978-83-7850-066-7

[OWImpuls]

Piotr Błajet

Od edukacji sportowej do olimpijskiej
Studium antropologiczne


Niniejsze opracowanie traktuje o człowieku zmagającym się z wyzwaniami w aktywności cielesnej, jaką jest sport. Przy tym sport – w przeciwieństwie do pracy fizycznej, mającej zazwyczaj charakter rutyny – przez zawartą w nim niepewność i nieustanną konieczność podejmowania wyzwań jak żadna inna forma aktywności cielesnej otwiera człowieka na jego ciało, uczy go ciała. Sport jest więc formą wychowania do ciała, ale też wychowania człowieka cielesnego. Nie chodzi tu oczywiście o redukcję bytu ludzkiego do poziomu cielesnego, ale o pełny rozwój potencjału cielesnego człowieka i kształtowanie zdolności wykorzystywania go.

Celem prezentowanej monografii nie jest opis rozwiązań wszystkich problemów, które pedagogika i pedagogika sportu mogłyby stawiać przed edukacją sportową i olimpijską. Stanowi ona jedynie próbę antropologicznego uzasadnienia sensu edukacji sportowej i olimpijskiej, próbę integralnego ujęcia problematyki przez pokazanie jedności doświadczenia (którego podział zarysowany w książce ma charakter czysto teoretyczny, porządkujący) i wyeksponowanie znaczenia aktywności sportowej dla integralnego rozwoju człowieka. Nawet jeśli sportowiec doznaje różnych stanów podczas aktywności sportowej: cielesnych, psychicznych, duchowych, to każde to skoncentrowane doświadczenie promieniuje na pozostałe sfery przeżywania. Sportowiec, wykonując jakąś trudną próbę, doznaje cielesnej radości z pokonania kolejnego progu technicznego, czuje również psychiczną satysfakcję z dobrze wykonanego zadania, a także jakąś formę duchowego spełnienia w związku z przekroczeniem samego siebie, bo dokonał tego, co wydawało się niewykonalne.

Założeniem zastosowanej metody jest nie systematyczny ogląd sportu, ale raczej próba refleksji w głąb fenomenów sportu. Intencję, która mi przyświecała, trafnie wyjaśnia cytat z pracy Michała Hellera Wszechświat jest tylko drogą. Kosmiczne rekolekcje:

Nie chcę przez to twierdzić, że moje myśli są rzeczywiście głębokie. „W głąb” jest kierunkiem moich intencji, a niekoniecznie wykonania. I z podobnymi intencjami Czytelnik powinien nachylać się nad tymi stronicami. Bo jedno jest pewne – błądząc po powierzchni, niczego nie da się usprawiedliwić.

Taki wysiłek spojrzenia w głąb w celu lepszego i głębszego rozumienia sportu, czyli jego „usprawiedliwienia”, powinien być udziałem każdego, kto zajmuje się sportem: nauczycieli, trenerów, zawodników, menedżerów, psychologów, dziennikarzy, kibiców i wreszcie badaczy, którzy chcieliby wyjść poza empiryzm i wąski pragmatyzm. I to przede wszystkim do nich adresowana jest ta monografia.

Autor

Wydanie I, Kraków 2012, Format B5, Objętość 250 stron, Oprawa miękka, klejona, folia matowa

ISBN: 978-83-7850-045-2

[OWImpuls]

Mirosław Kowalski i Daniel Falcman

Ideologie nauk społecznych – warianty interpretacyjne

Zasadniczym celem książki jest – po pierwsze - odpowiedź na pytanie: prawda i określenia takie jak, „prawdziwy”, „prawdziwe” to postmetafizyczne pozostałości słownika potocznego - czy elementy nieideologicznych struktur pojęciowo-inferencyjnych, których stosowanie w codziennym życiu wyraża obiektywną konieczność myślową (zatem nie jest nakazem opresywnych systemów ideologicznych)? Po drugie: czy współczesna młodzież rozstaje się z tradycyjnymi przyporządkowaniami działań i sytuacji społecznych do znaczeń moralnych – czy więc dzisiejsza młodzież, jako pokolenie Nietzschego („Pokolenie Nic”), modernizuje dawną moralność poprzez rezygnowanie z moralnego urefleksyjniania działań angażujących refleksję moralną jeszcze ich rodziców i dziadków?

Te dwa pytania – pierwsze z zakresu filozoficznej, czy też quasi-filozoficznej refleksji nad prawdą – drugie – z dziedziny edukacji moralnej i socjologii moralności – inspiruje krytyczną analizę wybranych twierdzeń, presupozycji, postulatów „nurtów poststrukturalnych” w naukach społecznych (analizy dyskursu w socjologii i Gender Studies). Zdaniem bowiem tych orientacji, po pierwsze, każdy komunikat językowy wyraża znaczenia ideologiczne, po drugie, rozmycie tradycyjnych zakwalifikowań działań do dziedziny moralnej zmiękcza struktury ideologiczno-pojęciowe opresyjnej metafizyki. Ta książka jest próbą zrehabilitowania myślenia (post)esencjalnego. Jest – w oparciu o analizę socjologiczną i pedagogiczną – próbą pokazania, że zarówno ludzie w swoim myśleniu potocznym, jak i oficjalne instytucje państwa - w języku prawno-administracyjnym - pokazują, że myślenie korzystające z pojęć esencjalnych jest funkcjonalne wobec struktur działaniowych oraz, że odwrotnie struktury działaniowe mogą być bez kontrowersji społecznych odzwierciedlane w pojęciach esencjalnych.

Tezy, z pomocą których pokazujemy społeczną użyteczność i uniwersalność pojęć esencjalnych, mają charakter ustaleń badawczych. Udaje się nam wyjść poza dziedzinę spekulacji i odpowiedzieć na pytania poprzez rekonstrukcję wniosków z badań. Powołując się na analizę Anny Wierzbickiej, pokazujemy więc, że słowo „prawda” jest uniwersalne dla wszystkich języków świata, zaś rekonstruując fragmenty wniosków badawczych Wiesława Baryły i Bogdana Wojciszke argumentujemy, że pojęcie prawdy jest deklarowane przez ludzi jako uniwersalne współkryterium kwalifikowania działań jako moralne. Hipoteza o tym, że młodzież rezygnuje z przypisań znaczeń moralnych do działań kiedyś urefleksyjnianych moralnie – o tym, że oprócz dziedziny moralnej, natrafiamy u niej na większą, niż u starszych pokoleń dziedzinę niestosującą znaczeń i ocen moralnych – jest argumentowana przez m.in. badania seksu.

Pytania, na które chcemy znaleźć odpowiedzi w książce, to: czy demokratyczną koncepcję społeczeństwa można uznać za przestrzeń niezasadnych analiz dekonstrukcyjnych u socjologicznych (i pedagogicznych) analityków dyskursu, bo zasady i wartości ujęte w tej koncepcji są już albo społecznie urefleksyjniane jako ideologiczne, albo są nieszkodliwe/ nie ma ich czym zastąpić?; czy jest możliwy wariant pozaideologicznych nauk społecznych – takich, które tolerują nieszkodliwe ideologie, zarazem zachowują status moralno-epistemologiczny wiarygodnej nauki?; jaka jest rola w życiu naukowym i codziennym u zwykłych ludzi tzw. ideałów kontrfaktycznych – normatywnych modeli postępowania, które mimo, że regularnie naruszane, zachowują społeczną ważność i społeczną zdolność stymulowania działań ludzi (decyzji środowisk naukowych i decyzji ludzi w życiu codziennym)?

Autorzy

Wydanie I, Kraków 2012, Format B5, Objętość 146 stron, Oprawa miękka, klejona, folia matowa

ISBN: 978-83-7850-113-8

[OWImpuls]

Joanna Skibska

Mnemotechniki
jako czynnik optymalizujący nabywanie przez dzieci umiejętności czytania i pisania


Dziecko, rozpoczynając naukę w klasie I, wkracza w magiczny świat nabywania nowych wiadomości i umiejętności, kształtuje swój stosunek do wykonywanej pracy, podejmowanych zadań oraz otaczającego świata. Interesuje się tekstem pisanym, co budzi w nim potrzebę rozszyfrowywania informacji występujących w postaci różnorodnych znaków. Jego działania zostają ukierunkowane na opanowanie umiejętności czytania i pisania – form komunikacji stanowiących bardzo ważny i podstawowy cel edukacji, mających między innymi duży wpływ na to, jak będzie przebiegać dalszy proces kształcenia. Ucząc dziecko czytania i pisania, musimy pamiętać o jego indywidualności, czyli trzeba mu umożliwić podążanie własną drogą i we własnym tempie. Nasze zadanie to dobór oraz wskazywanie odpowiednich form i metod osiągania celów, pokonywania trudności oraz motywowania do podejmowania wysiłku. […]

Zaprezentowane w książce badania dotyczą analizy związków między wykorzystanymi mnemotechnikami a zapamiętaniem kształtu liter podobnych, najczęściej mylonych przez dzieci. […]

Książka nie stanowi poszukiwań uniwersalnej metody ułatwiającej naukę czytania i pisania wszystkim dzieciom, ma jedynie pokazać sposób ułatwiający skuteczne zapamiętywanie kształtów liter podobnych. Mnemotechniki uwzględniają odrębność, niepowtarzalność każdego dziecka oraz umożliwiają mu pokonywanie we własnym tempie trudności w czytaniu i pisaniu, które wynikają z mylenia liter. W związku z tym dziecko z przyjemnością i uśmiechem podróżuje po świecie liter i skutecznie zapamiętuje ich kształt.

Wydanie I, Kraków 2012, Format B5, Objętość 224 stron, Oprawa twarda, szyta

ISBN: 978-83-7850-078-0

[OWImpuls]

Wiesław Andrukowicz

By dziecko było geniuszem
Wprowadzenie do edukacji komplementarnej



Pojawiające się do tej pory różnego rodzaju książki, podręczniki czy poradniki dotyczące rozwoju zdolności, talentu czy geniuszu człowieka miały – oczywiście nie wszystkie – jedną zasadniczą wadę: kurczowo trzymały się bądź to jednej dyscypliny wiedzy (najczęściej psychologii lub/i pedagogiki), bądź to zredukowanego obszaru problemów (rozwoju umysłowego, percepcyjnego, emocjonalnego, intuicyjnego). Przypominało to czasami podawanie przepisów w książce kucharskiej. Tyle że każdy, kto chociaż raz gotował lub piekł ad hoc, mając nawet bardzo dobry model działania, przekonał się, iż trudno być od razu kulinarnym geniuszem. Na ogół musiał stwierdzić, że albo nie ma określonych zdolności percepcyjnych, albo operacyjnych, albo brakuje mu pewnej wiedzy o produktach, narzędziach i technikach oraz ich właściwościach, albo, wreszcie, brakuje mu odpowiedniej motywacji do podejmowania tego rodzaju czynności. Okazuje się, iż stworzenie w miarę optymalnego podręcznika wymaga szerszego przygotowania z kilku, a nawet z bardzo wielu dyscyplin naukowych (nie mówiąc o subdyscyplinach) głębokiego wglądu w kulturę, a w zasadzie w to, co transkulturowe, jak również konkretnych obserwacji i doświadczeń w wielu różnych praktykach i dziedzinach życia.

Stąd niniejsza książka nie jest typowym poradnikiem odpowiadającym na praktyczne pytania typu „jak”, nie jest również typowym podręcznikiem historiozoficznym zbierającym wszystkie możliwe teorie i pytania typu „co”, a tym bardziej nie jest typowym dziełem zasad i reguł kanonicznych odpowiadających apodyktycznie na najważniejsze pytania typu „dlaczego”. Chociaż w jakiejś mierze stara się odpowiedzieć na nie wszystkie jednocześnie, jakby powiedział Erich Fromm, w metajęzyku logiki paradoksalnej, aby w każdym kroku rodzica, opiekuna, wychowawcy i nauczyciela ukazywać możliwie największą głębię i dynamikę rozwoju oraz strukturalną złożoność przeciwstawnych procesów edukacyjnych. Z jednej strony, ma prowadzić do ukazania najnowszych tendencji, strategii i technik stymulowania zdolności, a z drugiej – wzbudzić refleksję nad historią tego, co istotne w edukacji człowieka; z jednej strony, ma pokazać wielowątkową i wielowarstwową rolę edukowanych, a z drugiej – przedstawić bardzo złożoną i odpowiedzialną rolę edukujących w procesie współtworzenia osobowości dziecka na miarę jego talentu, a nawet geniuszu. Powinno to zainteresować nie tylko faktycznych rodziców i wychowawców, ale również potencjalnych rodziców i tych, którzy mogą i powinni z nimi współpracować: studentów pedagogiki, nauczycieli, opiekunów społecznych, urzędników, dziennikarzy czy polityków, w trudnym procesie optymalnego rozwijania i formowania każdej ludzkiej istoty...[...]



Niniejsza książka rozczaruje tego czytelnika, który oczekuje na podstawie atrakcyjnego jej tytułu gotowych (p)odpowiedzi, wskazówek czy metod, dzięki którym mógłby uczynić ze swojego dziecka geniusza. Autor sam o książce pisze tak: Z jednej strony ma ona prowadzić do ukazania najnowszych tendencji, strategii i technik stymulowania zdolności, a z drugiej strony ma wzbudzić refleksję nad historią tego, co istotne w edukacji człowieka, z jednej strony ma pokazać wielowątkową i wielowarstwową rolę edukowanych, z drugiej strony bardzo złożoną i odpowiedzialną rolę edukujących, w procesie współtworzenia osobowości dziecka na miarę jego talentu, a nawet geniuszu.

Wydanie I, Kraków 2012, Format B5, Objętość 504 strony, Oprawa miękka, klejona, folia matowa

ISBN: 978-83-7850-074-2