Dodaj publikację
Autor
Mirosława Korjat
Data publikacji
2008-01-30
Średnia ocena
5,00
Pobrań
624

Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.

Artykuł dotyczy metod i form pracy z uczniem zdolnym.
 Pobierz (doc, 33,0 KB)

Podgląd treści


Praca z uczniem zdolnym

Uczniem zdolnym jest takie dziecko, które oprócz widocznych i wysokich zdolności ogólnych odznacza się jednocześnie wybitnymi uzdolnieniami specjalnymi, także znaczącymi osiągnięciami w nauce szkolnej, jak również dyspozycjami twórczymi.

Cechy dziecka zdolnego wyróżniające go spośród innych dzieci:
- posiada nieprzeciętne możliwości rozumowania, radzenia sobie z abstrakcją,
generalizowaniem faktów, rozumienia znaczeń i widzenia powiązań między
nimi,
- posiada dużą ciekawość poznawczą,
- ma szerokie zainteresowania,
- okazuje inicjatywę i oryginalność w pracy umysłowej,
- posiada umiejętność przenikliwej obserwacji,
- ma dużą rozpiętość uwagi,
- jest nieprzeciętne w ilości i jakości słownictwa w porównaniu z dziećmi
w jego wieku,
- ma zdolność szybkiego zapamiętywania,
- bardzo interesuje się naturą człowieka i świata,
- posiada niezwykłą wyobraźnię,
- potrafi łatwo podążać za złożonymi wskazówkami,
- ma wiele zainteresowań,
- uczy się szybko i łatwo.

Najkorzystniejszy, z punktu widzenia przyszłości dziecka, jest wszechstronny i harmonijny jego rozwój. Najważniejszym etapem życia, w którym można wpływać na wszechstronny rozwój dziecka, jest okres od urodzenia do 10 roku życia. Kształtowanie potrzeb poznawczych w tym przedziale wieku daje najlepsze efekty. Dziecko wdrożone do twórczego myślenia na początku kariery szkolnej, nabiera nawyków samodzielnej, twórczej aktywności w różnych dziedzinach. Podczas pracy z dziećmi, należy stymulować i rozwijać wszystkie najistotniejsze sfery funkcjonowania jednostki.(intelekt, emocje, ekspresję słowną, plastyczną, ruchową, umiejętność dobrego współżycia z ludźmi)

Metody, które można stosować w trakcie nauki szkolnej, aby pomagały uczniom rozwijać ich zdolności.

- Stopniowe zwiększanie wymagań, jednak nie przekraczające możliwości ucznia.
- Ciekawe prowadzenie zajęć – wprowadzanie inspirujących elementów, wykorzystanie
wiadomości pozaszkolnych.
- Realizacja indywidualnych programów kształcenia.
- Tworzenie programów własnych do nauczania uczniów zdolnych.
- Podejmowanie indywidualnego toku nauki z poszczególnych przedmiotów lub przenoszenie
do klas programowo wyższych.
- Zachęcanie do wymyślania, tworzenia „rzeczy” w sposób społecznie użyteczny, oryginalny
i dotychczas nieznany.
- Uczenie twórczego rozwiązywania problemów, motywowanie do samodzielności
i podejmowania inicjatyw.
- Zachęcanie do konfrontacji wiedzy w konkursach i olimpiadach.
- Wskazywanie dodatkowych źródeł wiedzy oraz inspirowanie do korzystania z różnych zajęć
pozalekcyjnych.
- Stwarzanie atmosfery akceptacji, wyrażanie zadowolenia z sukcesów, uczenie przyjmowa-
nia uwag i radzenia sobie z niepowodzeniami.

Wskazane jest nawiązanie współpracy z psychologiem, pedagogiem ukierunkowywanie
rodziców na wspieranie dziecka.

Formy pracy w czasie zajęć:

- uczeń jako asystent nauczyciela,
- uczeń jako ekspert w danej dziedzinie, czy temacie,
- tworzenie projektów,
- dodatkowe zadania,
- rozwiązywanie zadań różnymi sposobami,
- organizacja pomocy słabszym uczniom,
- prowadzenie zajęć w klasach młodszych,
- przygotowywanie pomocy dydaktycznych przez ucznia.

Formy pracy poza lekcjami:

- koła zainteresowań,(uczestnictwo, prowadzenie)
- przygotowania do konkursów i olimpiad,
- liga zadaniowa- współzawodnictwo,
- wycieczki edukacyjne,
- obozy naukowe,
- pomoc koleżeńska,
- spotkania z ekspertami,
- rozgrywki przedmiotowe.

Bardzo ważnym elementem pracy z ...