Wychować aktywnego odbiorcę sztuki

Wychować aktywnego odbiorcę sztuki

Metoda aktywnego słuchania muzyki

Słuchanie muzyki jest jedną z trudniejszych form edukacji muzycznej. Wymagającą umiejętności skupienia uwagi i wrażliwośi ze strony uczniów.
Aby muzyka stanowiła źródło przeżyć estetycznych istnieje konieczność kształcenia umiejętności jej rozumienia odczuwania. Nauczyciel jest na tym polu osobą, która przez stosowanie metod aktywizujących słuchanie oraz motywowanie w kierunku pozytywnego nastawienia i wzbudzania własnych przeżyć muzycznych może pomóc uczniowi ten cel osiągnąć.Może to następować poprzez stawianie młodym słuchaczom konkretnych działań muzycznych.
Słuchanie muzyki w szkole nie jest jednak sprawą łatwą i nie stwarzającą problemów. Uczniowie mają zwykle trudności z koncentracją uwagi oraz kłopoty ze świadomym odbiorem dzieła, a w konsekwencji zajmują się podczas prezentacji utworów innymi sprawami nie związanymi ze słuchanym utworem. I Istnieje jednak jak wiele metod, których stosowanie może zaowocować optymistycznymi rezultatami intensyfikując proces słuchania muzyki. Jedną z nich jest słuchanie muzyki z wykorzystaniem instrumentów.
Carl Orff twierdził, że „naprawdę rozumie i czuje sens muzyki ten, kto czynnie w niej uczestniczy”.
Również twórca podstaw rytmiki Emil Jacques-Dalcroze był zwolennikiem oparcia całego procesu nauczania muzyki na naturalnej chęci działania dziecka. Według założeń Dalcrozowskich wszelka nauka teorii muzyki jest poprzedzona działaniem praktycznym i przeżyciem muzycznym.
Również Maria Przychodzińska autorka współczesnej koncepcji wychowania muzycznego skłania się ku aktywizowaniu ucznia słuchającego muzyki. Opisuje aktywność przez kilka podstawowych działań:
- nadawanie tytułów utworom muzycznym,
- wyrażanie słuchanej muzyki w formie plastycznej (szczególnie przydatne
do rozpoznawania i utrwalania budowy formalnej utworow),
- ruchowe, instrumentalne i plastyczne ilustrowanie nastrojow muzyki,
- przygotowanie i realizacja scenki dramatycznej związanej z charakterem utworu,
- wspolne układanie i realizacja akompaniamentu do utworu
(np. na instrumentach perkusyjnych).
- realizacja instrumentacji (instrumentarium ma charakter „otwarty”, stosowane są rownież instrumenty wykonane samodzielnie przez dzieci),
Pojęcie aktywnego słuchania muzyki pojawiło się w Polsce w latach 90-tych XX wieku. W 1996 podczas seminarium C. Orffa w Akademii Muzycznej w Warszawie po raz pierwszy zaprezentowano projekty, ktorych tworczynią jest
Batia Strauss z Izraela.
Metoda Bati Strauss daje dzieciom możliwość pełnego uczestniczenia w utworze muzycznym, przeniknięcia do jego struktury, a w konsekwencji jego radosnego i rozumnego odbioru. Dzięki pokazywaniu sposobu gry i wydobywania dźwięków bez użycia instrumentów z wyraźnym i synchronicznym sygnałem dyrygenta dziecko na szansę wyobrażenia sobie dźwięku, konsekwencji wydobycia i umiejscowienia go w utworze. Stanowi więc dobry sposób na wykształcenia wyobraźni dźwiękowej. Radość wspólnoty tworzenia dostępna jakby się mogło wydawać tylko artystom staje się w tym momencie udziałem dzieci mogących wystąpić w roli współwykonawcy lub artysty. Metoda ta daje również swobodę zamiany ról ...