Kolorowe origami

Program autorski

„Kolorowe orgiami”

Opracowała:

mgr Joanna Górny

Chorzów 2010/2011

„WYOBRAŹNIA BEZ WIEDZY MOŻE STORZYĆ RZECZY PIĘKNE.

WIEDZA BEZ WYOBRAŹNI NAJWYŻEJ DOSKONAŁE.”

ALBERT EINSTEIN

WSTĘP

Origami oznacza składane, zginanie papieru. Słowo pochodzi z języka japońskiego i dlatego często Japonia uważana jest za ojczyznę origami. Tymczasem składanie papieru pojawiło się wraz z wynalezieniem sposobu jego produkcji w Chinach. Początkowo było elementem obrzędów pogrzebowych. Tradycja religijna nakazywała wkładanie zmarłym do grobów przedmiotów codziennego użytku. Dary te, niekiedy bardzo cenne, padały łupem rabujących grobowce plemion koczowniczych – dlatego z czasem zamieniono je na papierowe repliki. Także podczas obrzędów poświeconych pamięci zmarłych rodziny paliły papierowe figurki będące kopiami przedmiotów i zwierząt – aby zmarli opiekowali się żyjącymi krewnymi. Podobne papierowe wota składano w ofierze duchom.

Zwyczaje te przetrwały w niektórych rejonach Chin do dziś – nadal można kupić specjalny pogrzebowy papier, z którego wykonywane są figurki.

W literaturze pierwsze ślady mówiące o składaniu papieru pojawiają się w pochodzącym z VIII w. n.e. utworze chińskiego poety TU FU: Stara żona rysuje na papierze kwadraty do gry w szachy. Złożona kartka papieru została użyta jako linijka; zagięta krawędź posłużyła do uzyskania linii prostej.

Składanie papieru znane jest także w innych krajach Dalekiego Wschodu, m.in. Korei, Wietnamie.

Do Japonii papier dotarł w pierwszej połowie VI w. n.e. Z okresu Muromachi (1333 – 1573) pochodzą najstarsze wzory origami. Początkowo jest to sztuka dworska. W okresie Tokugawa (1615 – 1858) origami dynamicznie się rozwija. Z 1797 pochodzi „Hiden Senbazuru Orikata” najstarsza na świecie książka poświęcona origami, prezentująca kilkadziesiąt sposobów składania żurawi. Pod koniec XIX wieku origami zaczyna być popularne nie tylko w Japonii.

Składanie papieru rozwija się nie tylko jako sztuka, ale zaczyna być wykorzystywane w edukacji i terapii. Prekursorem był tu Fredrich Fröbel; tradycyjna ozdoba choinkowa, gwiazdka z pasków jest nazywana „gwiazdą Fröbla”. Po drugiej wojnie światowej origami dynamicznie rozwija się na całym świecie. W latach siedemdziesiątych minionego wieku pojawiają się nowe techniki i sposoby składania papieru, nawiązujące do form i baz tradycyjnych. Nowe trendy i tendencje wytyczają mistrzowie origami – najbardziej znanym jest Akira Yoshizawa.

W wielu krajach powstają stowarzyszenia miłośników i twórców origami. Formy działania są najrozmaitsze – od klubów miłośników składania papieru po konferencje i międzynarodowe projekty. W Tokio Muzeum Origami gromadzi prace mistrzów. Wspaniale rozwija się literatura poświęcona origami. Dzięki Internetowi zarówno tradycja, jak i najnowsze dokonania artystów – kreatorów stają się dostępne dla każdego. Można też zobaczyć zbiory japońskiego muzeum origami w mieście Kaga

Źródła:
Dziamska Dorota ...