Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.
Lidia Katarzyna Masalska
magister pedagogiki
specjalność: - nauczanie początkowe
- pedagogika terapeutyczna
- pedagogika opiekuńczo – wychowawcza
Staż pracy – 27 lat
Wpływ działalności opiekuńczo - wychowawczej na
zaspakajanie potrzeb dziecka w warunkach szpitalnych
Środowisko, w którym młody człowiek spędza swoje dzieciństwo, ma ogromne znaczenie dla jego funkcjonowania i w dużym stopniu wyznacza jakość jego życia. Nie wszystkie dzieci spędzają jednak swoje najmłodsze lata w domu rodzinnym. Dla tych, które z różnych względów stają się na długie tygodnie pacjentami różnego rodzaju szpitali, placówek sanatoryjnych lub innych zakładów leczniczo – opiekuńczych, wejście w nowe środowisko z reguły jest znaczącym wydarzeniem.
Od tego, jak dziecku uda się przejść przez to doświadczenie, na ile uda mu się zaakceptować nowe otoczenie i przystosować się do warunków instytucji leczniczo – - opiekuńczej i w jakim stopniu zaspokajane są jego potrzeby zależy jego późniejszy, często długotrwały pobyt w tym miejscu.
Tematyka potrzeb znajduje bogate odzwierciedlenie w literaturze. W zasadzie każda koncepcja osobowości utrzymuje odmiennie potrzeby psychiczne człowieka. Większość autorów traktuje je jako dynamiczne siły czy dyspozycje osobowości, które są cechami osobowości.
Z. Skorny, analizując potrzeby jako motywy działania wywierające istotny wpływ na zachowania się, stwierdza konieczność wnikliwego poznania potrzeb do stworzenia odpowiednich warunków sprzyjających ich realizacji. Proponuje on podział potrzeb na dwie grupy. Wyróżnia: potrzeby fizjologiczne i potrzeby psychiczne. Do potrzeb psychicznych, zwanych inaczej społecznymi, zalicza się potrzeby: kontaktów uczuciowych, bezpieczeństwa, kontaktów społecznych, przynależności grupowej, uznania społecznego, samodzielności, nowych przeżyć, estetyczne i poznawcze. Akcentując, że zaspokojenie potrzeb podstawowych jest warunkiem przystosowania się dziecka, zwraca uwagę na konsekwencje wynikające z zablokowania potrzeb, które w efekcie mogą prowadzić do powstania zaburzeń zachowania, a co za tym idzie trudności wychowawczych i niepowodzeń dydaktycznych.
M. Przetacznikowa uznając, że ,, zbiór potrzeb stanowi nie tylko składnik systemu motywacyjnego ukierunkowanego działanie człowieka, lecz także wymiar indywidualnej jego osobowości ‘’ , zaleca diagnozowanie specyficznych potrzeb każdego wychowanka, aby dobrze je poznać, a także zdobyć rozeznania w możliwościach i sposobach ich zaspokajania przez środowisko, w jakim dziecko żyje.
W psychologii rozwojowej, poza wrodzonymi, biologicznymi, wymienia się najczęściej następujące potrzeby dziecka: bezpieczeństwa, miłości i uznania, opieki, zabawy, ruchu, kontaktów społecznych, kontaktu z przyrodą, posiadania, rozwoju, działania, zrozumienia, akceptacji, swobody, sukcesu, przynależności, działania, autorytetu, poszanowania, poczucia własnej godności.
Zdaniem J. Reykowskiego potrzeb jest ,, tak wiele, jak wiele psychologicznych warunków musi być spełnionych, aby działalność człowieka mogła przebiegać płynnie i bez zakłóceń, aby człowiek był zdolny do tzw. twórczego myślenia.
Inna klasyfikacja potrzeb psychicznych wywodzi się z psychoanalizy. Proponuje się wyodrębnienie grup potrzeb. W obrębie każdej wyróżnia się bliżej ...
