Inscenizacja o AIDS

Inscenizacja o aids pt. "Nie bój się, ale bądź rozważny".

Uczniowie, biorący udział w scence znajdują się na scenie: część siedzi na krzesłach, część stoi za krzesłami. W tle na zielonym suknie (kolor nadziei) wisi tytuł "Nie bój się, ale bądź rozważny". Tłem muzycznym inscenizacji są utwory grupy Queen. Na stoliku stoi kilka zapalonych świec. Każdy aktor ma przyczepioną czerwoną wstążkę. Narrator I : - Raz w roku, pod przymusem i z obowiązku staramy się pamiętać o tych, którzy są skazani na śmierć, prędzej czy później! Statystyki tak naprawdę nic nie mówią o nich i ich życiu. A my - nas to nie dotyczy - tak myślimy - i jesteśmy spokojni. Redaktorka : Oto grupka młodych, zwyczajnych ludzi – jak my. Niestety doświadczonych przez los. Oni już wiedzą, znają wynik. Podczas zwierzeń słychać cichą muzykę. Osoba I- Mam na imię Mateusz. Zaraziłem się HIV przez narkotyki. Kilka lat temu z ciekawości wziąłem strzykawkę od kolegi, w której była polska heroina, zwana popularnie "kompotem". Pierwszy raz nawet nic nie poczułem, żadnego "haju". Nawet przez myśl mi nie przyszło, że będę później uzależniony od tej brunatnej cieczy, a zakażona igła przyniesie wyrok śmierci. Osoba II :-Jestem Tomasz. Mój nałóg zaczął się w wojsku. Znalazłem się wśród chłopaków, którzy namiętnie ćpali. Bez żadnych problemów sięgali po narkotyki i mało tego , również je produkowali ze słomy makowej. Nie wiem skąd, ale mieli dostęp do potrzebnych w produkcji kompotu odczynników. Kiedyś w amoku skorzystałem ze strzykawki kolegi i to był błąd. Osoba III :- Magda. Najpierw była ciekawość, potem radość, zmiany nastroju i coraz większa chęć do odczuwania "odlotu". Pewnego dnia obudziłam się z bólami, wymiotami, biegunkami. Byłam na głodzie i nie było innego wyjścia jak za wszelką cenę zdobyć narkotyk. Towar, który kupiłam, okazał się zakażony wirusem HIV. Specjalnie. Dlaczego? Handlarz chciał nas wszystkich wykończyć, a wielu było takich, którzy się u niego zaopatrywali. Wkrótce policja wpadła na jego trop, ale dla nas było już za późno. Osoba IV :- Agata. Po wielu zawirowaniach w moim życiu znalazłam się w ośrodku, zajmującym się leczeniem narkomanów. Byłam jedną z wielu zarażonych wirusem HIV . Wzajemnie się wspieraliśmy. Dopiero, jak obudziłam się z narkotycznego snu, uświadomiłam sobie jak wiele w życiu straciłam. 10 lat ćpania, to czas, którego nie da się odwrócić. Nic nie było ważne, tylko jak zdobyć następną działkę! Osoba V :- Elżbieta. Gdy przyjeżdżałam z wizytą do rodziny, to na początku traktowali mnie jak zadżumioną. Skreślili mnie. Teraz jest trochę lepiej. Ale dokładnie sprawdzają ...