Co wiemy o uczuciach?

Scenariusz zajęć dla dzieci w wieku przedszkolnym. Zajęcia można przeprowadzić w przedszkolu lub w trakcie wizyty dzieci w bibliotece. Scenariusz powstał jako pomoc do realizacji cyklu zajęć w ramach programu "Ja i moje emocje", ale może być wykorzystany do realizacji samoistnych zajęć.

Temat: Co wiemy o uczuciach?
Czas trwania: 60 min.

Cele ogólne:
➢ doskonalenie umiejętności dostrzegania i rozpoznawania uczuć innych osób
➢ budzenie empatii i szacunku wobec uczuć innych ludzi
➢ kształcenie umiejętności wyrażania uczuć w różny sposób
➢ rozwijanie zmysłu dotyku
➢ kształcenie umiejętności słuchania odczytywanego przez nauczyciela tekstu oraz umiejętności wypowiadania się nt. wysłuchanego tekstu

Cele operacyjne:
Dziecko:
➢ potrafi wymienić nazwy różnych uczuć
➢ umie za pomocą odpowiednich gestów i dźwięków wyrażać różne stany emocjonalne
➢ potrafi za pomocą dotyku rozpoznać różne przedmioty i opisać ich właściwości
➢ umie wymienić imiona bohaterów opowiadania G. Kasdepke („Tęsknota”) oraz opowiedzieć o ich przeżyciach
➢ potrafi scharakteryzować i rozróżnić uczucie tęsknoty

Metody pracy:
➢ oparte na słowie: słuchanie tekstu czytanego przez nauczyciela, rozmowa kierowana, pogadanka
➢ oparte na oglądzie: pokaz
➢ oparte na działaniu: zabawy ruchowe, zabawy badawcze, pantomima

Formy pracy:
➢ zbiorowa
➢ indywidualna

Pomoce:
➢ kapelusz czarownicy
➢ specjalnie przygotowane pudełko z wyciętymi otworami
➢ różne przedmioty, np. pędzelek, kawałek miękkiego materiału, klucz, gładki i/lub szorstki kamyk, łyżeczka, piórko, kłębek wełny, mała maskotka, np. miś itp.
➢ książka G. Kasdepke „Tylko bez całowania, czyli jak sobie radzić z niektórymi emocjami” (opowiadanie pt. „Tęsknota”)
➢ wydrukowane na formacie A4 wizerunki głównych bohaterów opowiadań
G. Kasdepke

PRZEBIEG ZAJĘĆ:
1. Powitanie i wprowadzenie do cyklu spotkań. Wyjaśnienie, w jakim celu będziemy się spotykać i jak będą wyglądały zajęcia.
2. Rozmowa nt. uczuć.
Czym są uczucia, jakie uczucia znamy, w jaki sposób możemy wyrażać swoje emocje i uczucia?
3. Zabawa „Wiedźma uczuć”.
Jednemu z dzieci zakładamy na głowę kapelusz – będzie ono wiedźmą, która
u pozostałych dzieci wyczaruje uczucia. Wiedźma wymyśla i pokazuje różne gesty, ruchy (biega, skacze, wymachuje rękami, tupie, śmieje się, udaje, że płacze itp.).
W ten sposób pokazuje różne uczucia i reakcje na nie. Pozostałe dzieci muszą naśladować to, co pokazuje wiedźma. Następnie wiedźma przekazuje kapelusz innemu dziecku, które prezentuje różne uczucia za pomocą ekspresji ruchowej – pozostałe dzieci powtarzają. Ćwiczenie ma na celu pokazać, że uczucia i emocje mogą być wyrażane i uwalniane w postaci ekspresji ruchowej, za pomocą bardzo różnych gestów i mimiki.
4. Zabawa „Pudełko pełne niespodzianek”.
Nauczyciel wkłada kolejno do pudełka różne przedmioty, w taki sposób, by dzieci nie widziały, co jest w środku. Dziecko ma dostęp do wnętrza pudełka tylko przez dwa otwory, przez które wkłada ręce, by dotknąć i zbadać dany przedmiot. Poszczególne przedmioty powinny charakteryzować się wyrazistą strukturą bądź kształtem. Dzieci za pomocą dotyku badają wybrany przedmiot, starają się nazwać jego właściwości (np. szorstki, twardy, gładki, puszysty, miękki, mały, duży, okrągły itp.) i próbują ...