Dodaj publikację
Autor
Dariusz Łuszczyk
Data publikacji
2019-04-17
Średnia ocena
5,00
Pobrań
19

Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.

Część 7. Dobrym podsumowaniem zajęć jest tabela z logicznym zestawieniem: odkrytych wzorów z datami pierwszych pór roku, półkulami Ziemi, szerokościami geograficznymi. Wskazuję także kilka myśli promujących opracowanie oraz zestaw bliskiej mi literatury.
 Pobierz (docx, 19,4 KB)

Podgląd treści

Część 7. Podsumowanie

Dobrym podsumowaniem wykonanych ćwiczeń jest zestawienie odkrytych wzorów w poniższej tabeli (może to być także zadanie domowe)

Wzory na obliczanie wysokości górowania w południe Słońca na różnych szerokościach geograficznych

pierwszego dnia każdej z astronomicznych pór roku

Data obserwacji

Poza strefą międzyzwrotnikową (od 23°30' do 90° N i S)

W strefie międzyzwrotnikowej (od 23°30'S do 23°30'N)

Na półkuli północnej

Na półkuli południowej

Na półkuli północnej

Na półkuli południowej

21 marca

Pierwszy dzień wiosny

α = 90° – ϕ

Pierwszy dzień jesieni

α = 90° – ϕ

Pierwszy dzień wiosny

α = 90° – ϕ

Pierwszy dzień jesieni

α = 90° – ϕ

22 czerwca

Pierwszy dzień lata

α = 90° – ϕ + 23°30'

Pierwszy dzień zimy

α = 90° – ϕ – 23°30'

Pierwszy dzień lata

α = 90° – 23°30' + ϕ

Pierwszy dzień zimy

α = 90° – ϕ – 23°30'

23 września

Pierwszy dzień jesieni

α = 90° – ϕ

Pierwszy dzień wiosny

α = 90° – ϕ

Pierwszy dzień jesieni

α = 90° – ϕ

Pierwszy dzień wiosny

α = 90° – ϕ

22 grudnia

Pierwszy dzień zimy

α = 90° – ϕ – 23°30'

Pierwszy dzień lata

α = 90° – ϕ + 23°30'

Pierwszy dzień zimy

α = 90° – ϕ – 23°30'

Pierwszy dzień lata

α = 90° – 23°30' + ϕ

α – kąt padania promieni słonecznych w południe – wysokość górowania Słońcaϕ – szerokość geograficzna miejsca obserwacji

Przedstawiony zestaw ćwiczeń, projekcji, animacji ułatwia realizację treści i celów zawartych w tytule zajęcia edukacyjnego i daje szansę wprowadzić, przypomnieć, utrwalić (pożądaną metodą problemowo – praktyczną) wiele dodatkowych pojęć przyrodniczo – geograficznych: oś ziemi, pory roku i ich równoległą przemienność, dzień i noc i ich długość, równik, zwrotniki, promień słoneczny i zenitalny, szerokość geograficzna i na pewno jeszcze kilka innych.

W praktyczny sposób korelujemy treści, co najmniej, przyrody, geografii, matematyki, informatyki, plastyki, a na tym w organizacji zajęć dydaktycznych nam zależy.

Opisane zajęcie edukacyjne wykorzystuje współczesne metody dydaktyczne (poszukujące, praktyczne), drogi uczenia się (odkrywanie, przeżywania, praktykowanie), zasady pedagogiki (naukowość, celowość, poglądowość).

Tak pomyślane zajęcie stwarza nauczycielowi i (przede wszystkim) uczniowi szansę poszukiwać, badać, zrozumieć, a przecież o to w dzisiejszej edukacji chodzi.

Dodam, że opisane zajęcia edukacyjne mogą być realizowane w pracowni komputerowej lub tablicy interaktywnej z użyciem ich programów, co jeszcze bardziej uatrakcyjni dydaktycznie zaproponowane ćwiczenia.

Twierdzę, że zaprezentowana pomoc dydaktyczna daje szansę nauczycielowi być organizatorem ciekawych zajęć, a uczniowi chętnie się uczyć.

Literatura

Arends R., Uczymy się nauczać, WSiP, Warszawa 1994.

Atlas geograficzny, PPWK, Warszawa-Wrocław 1983.

Barbag J., (red), Metodyka nauczania geografii, WSiP, Warszawa 1974.

Czekańska M., Zarys metodyki geografii, PZWS, Warszawa 1964 ...