Dodaj publikację
Autor
Sylwia Tywonek - Cybulska
Data publikacji
2021-05-03
Średnia ocena
0,00
Pobrań
50

Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.

Powrót do szkoły po długiej przerwie - u jednych budzi obawy, u innych wywołuje radość. Jak zmierzyć się z kolejną zmianą?
 Pobierz (docx, 18,6 KB)

Podgląd treści

Powrót do szkoły czyli jak poradzić sobie z kolejną zmianą?

„Spróbuj nie opierać się zmianom, które napotykasz na swojej drodze. Zamiast tego daj się ponieść życiu. I nie martw się, że wywraca się ono czasem do góry nogami. Skąd wiesz, że ta strona, do której się przyzwyczaiłeś, jest lepsza od tej, która cię czeka?” – Elif Şafak .

Swój artkuł postanowiłam rozpocząć od cytatu, który wniesie pozytywne spojrzenie na przyszłość, dostarczy nadziei i wiary, że to, co za chwilę się wydarzy będzie dobre i my sobie z tym poradzimy. Optymistyczne nastawienie jest nam bardzo potrzebne w momencie, gdy stajemy przed kolejną już zmianą, będącą skutkiem trwającej pandemii. Mam tu na myśli powrót dzieci do szkół.

Jakie emocje wywołuje ta decyzja? Przeróżne, tak jak różni są ludzie, ich osobowość, temperament, doświadczenia. Dotyczy to dzieci, rodziców oraz nauczycieli. Naturalnym uczuciem, które zwykle pojawia się w sytuacji zbliżającej się zmiany jest lęk przed czymś nowym, nieznanym. Ktoś może powiedzieć: przecież to ta sama szkoła, ci sami uczniowie, wychowawcy… Czy aby na pewno? Przerwa w nauce stacjonarnej dla większości była długa. Wiele się mogło w tym czasie wydarzyć. Nie stoimy w miejscu. Reagujemy na to, co się dzieje wokół nas. Inaczej poukładało się życie wszystkich osób zaangażowanych w edukację: dziecko może wstawać później, rodzic nie dowozi go do szkoły, pojawiły się nowe sposoby przekazywania wiedzy, spędzania czasu wolnego czy podtrzymywania relacji towarzyskich… Przyzwyczailiśmy się do tego w jakimś stopniu. I teraz zachwieje się równowaga uzyskana przez przebywanie w znajomej, oswojonej już przestrzeni. Oczywiście nie tylko lęk towarzyszy zmianom. Są przecież osoby, które nie lubią monotonii, jednostki ekstrawertywne, towarzyskie. Niektórzy cieszą się z powrotu do „normalności”, czyli dawnej rzeczywistości: zobaczą wreszcie swoich przyjaciół, częściej wyjdą z domu, znowu zaczną uczęszczać na ulubione zajęcia dodatkowe, odpoczną od nowych technologii itp. Podjęta decyzja może więc również wyzwolić radość, zadowolenie, ulgę, pozytywne pobudzenie. Badania pokazują jednak, że zarówno przykre, jak i przyjemne zmiany życiowe wywołują stres. O ile jego poziom nie jest zbyt wysoki, pełni on ważną rolę rozwojową: motywuje do działania, zwiększa umiejętności przystosowawcze, uczy stawiania czoła wyzwaniom, pozwala doświadczyć wpływu na otoczenie. A co się stanie, jeśli jego poziom jest zbyt wysoki dla dziecka, rodzica czy nauczyciela? Pojawi się bezsilność, poczucie niekompetencji, a czasami wyuczona bezradność, apatia, znacznie nasilony lęk albo też agresja.

O tym wszystkim powinniśmy pamiętać, aby skutecznie przygotować zarówno siebie, jak i dzieci, do czekającej nas zmiany. A rola dorosłych jest tu bezcenna. To właśnie ...