Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.
Zabawa w edukacji emocjonalnej przedszkolaków
Opublikowano: czwartek, 16 październik 2014 10:24 | Dorota Kaczmarczyk
Zabawa w edukacji emocjonalnej przedszkolaków
W ŚWIECIE EMOCJI
Kiedy próbujemy sięgnąć w głąb naszej pamięci, to okazuje się, że przypominamy sobie te sytuacje, które były ściśle związane z naszymi emocjami. Najczęściej są to chwile radości, wydarzenia smutne, wzbudzające strach, momenty, gdy byliśmy z siebie dumni lub przeżywaliśmy porażkę. Dzieje się tak, dlatego, że emocje są centrum ludzkiego życia, towarzyszą nam od momentu urodzenia i są pierwszym językiem wszystkich ludzi.
Natura emocji
Nad precyzyjnym znaczeniem terminu emocja zastanawiają się od ponad stu lat filozofowie i psycholodzy. W niniejszym artykule przyjmuję za D. Golemanem, że emocja odnosi się do uczucia i związanych z nim myśli, stanów psychicznych i biologicznych oraz skłonności do działania[1]. Emocja spowodowana jest zazwyczaj przez świadome lub nieświadome wartościowanie przez osobę jakiegoś zdarzenia jako istotnego, ważnego dla niej.
Ogromna różnorodność emocji świadczy o bogactwie naszego życia emocjonalnego. Jednocześnie ta sama emocja ma wiele barw i odmian. Stąd wśród badaczy emocji nie ma porozumienia, co do ich klasyfikacji. W artykule przedstawiam klasyfikację według rodzin, z czego główne rodziny to:
• strach: niepokój, obawa, nerwowość, zatroskanie, konsternacja, zaniepokojenie, onieśmielenie, strachliwość, bojaźń, trwożliwość, popłoch, przerażenie,
• złość: wściekłość, uraza, gniew, irytacja, oburzenie, animozja, niechęć, obrażanie się, wrogość, nienawiść,
• smutek: żal, przykrość, boleść, melancholia, użalanie się nad sobą, zniechęcenie, przygnębienie,
• zadowolenie: szczęście, przyjemność, ulga, błogość, rozkosz, radość, uciecha, rozrywka, duma, przyjemność zmysłowa, miły dreszczyk, uniesienie, zaspokojenie, satysfakcja, euforia, ekstaza,
• miłość: akceptacja, życzliwość, ufność, uprzejmość, poczucie bliskości, oddanie, uwielbienie, zaślepienie,
• zdziwienie: wstrząs, zaskoczenie, oszołomienie, osłupienie, zdumienie,
• wstręt: pogarda, lekceważenie, nieprzychylność, obrzydzenie, odraza, niesmak, awersja,
• wstyd: poczucie winy, zażenowanie, zakłopotanie, wyrzuty sumienia, upokorzenie, żal z powodu tego, co się zrobiło, hańba i skrucha[2] .
Poza wyżej wymienionymi emocjami istnieje jeszcze wiele innych, które można jednocześnie zakwalifikować do kilku podanych wyżej rodzin, np. zazdrość, nadzieja, pewność, spokój.
Rozwój emocjonalny dziecka
Emocje dziecka dojrzewają wraz ze kształtowaniem się jego układu nerwowego, zgodnie z wrodzonym zegarem biologicznym.
Chwilę po urodzeniu noworodek nadaje swój pierwszy komunikat emocjonalny - krzyk. Uśmiech pojawia się od dwóch do dwunastu godzin po urodzeniu, choć zachowania wokalne przypominające śmiech można zaobserwować od piątego tygodnia życia. Reakcje frustracji i gniewu występują po raz pierwszy w wieku dwóch miesięcy, podczas gdy charakterystyczne dla strachu zahamowanie na skutek nowych
bodźców - z reguły nie wcześniej niż w ósmym, dziewiątym miesiącu życia[3].
Po pierwszym roku życia dzieci zaczynają modyfikować swoje działania na podstawie emocji rodziców, opiekunów ...
