Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.
POJĘCIE SEKTY
Słownik Wyrazów Obcych PWN definiuje sektę jako grupę religijną, która oderwała się od któregoś z wielkich kościołów panujących i przyjęła własne zasady organizacyjne, odłam wyznaniowy jakiejś religii.
W ujęciu socjologicznym w szerszym znaczeniu sekta to grupa społeczna izolująca się od reszty społeczeństwa, mająca własną hierarchię wartości i zespół norm zachowania się, z silnie akceptowaną rolą przywódcy lub też mała grupa, w której realizuje się dążenie do wytworzenia się osobistych, bezpośrednich więzi między członkami, a której stosunek do świata, państwa czy społeczeństwa pozostaje obojętny lub niechętny.
W wąskim znaczeniu to grupa wyznaniowa o stosunkowo małej liczbie członków, powstała przez wyodrębnienie z macierzystego kościoła lub/i jako efekt protestu religijnego wobec istniejącej już doktryny i kultu.
CECHY CHARAKTERYSTYCZNE SEKT:
-ostra izolacja świadomościowa przejawiająca się w negacji celów, środków i norm akceptowanych w środowisku zewnętrznym wobec sekty, izolacja od społeczeństwa,
-wykształcenie zespołu norm ujednoliconego zachowania członków,
-rozbudowanie wewnętrznej hierarchii ról ze szczególną rolą charyzmatycznego przywódcy,
-przejęcie przez sektę funkcji jedynej i bezkonkurencyjnej więzi społecznej swoich członków, nacechowanej przerostem lojalności,
-fanatyzm,
-radykalnie sprawowana kontrola społeczna,
-silny konformizm,
-członkowie sekty często wyróżniają się ubiorem i wyglądem zewnętrznym,
-często odrzucają korzystanie z dóbr kultury: nie czytają świeckich książek, nie chodzą do kina i teatru,
-w sekcie stosuje się metody psychomanipulacji,
-rekrutacja odbywa się w nieuczciwy i niejawny sposób.
REKRUTACJA JAKO PROCES:
Osoby rekrutujące do sekt dobrze wiedzą, że nie sposób dokonać zmiany myślenia człowieka za jednym zamachem. Stąd generalną strategią wykorzystywaną przez werbowników jest stopniowe wprowadzanie w sektę, czyli zaczynanie od małych kroczków, by skończyć na dużych. W literaturze psychologii wpływu społecznego sposób ten określa się jako „technikę stopy w drzwiach” lub „od rzemyczka do koziczka”.
W procesie rekrutacji mamy do czynienia z okresem przygotowań i następującym po nim okresem konsolidacji. W zasadzie wyróżnia się trzy kluczowe etapy:
1. UWIEDZENIE – doprowadzenie do tego, aby potencjalny adept zachwycił się sektą, zainteresował. Sekta odpowiada na egzystencjalne problemy, proponuje uproszczoną, „łatwo strawną” wizję świata.
2. ZDOBYWANIE KONTROLI NAD UMYSŁEM – usunięcie starego systemu wartości, aby wtłoczyć w jego miejsce nowe treści. Punktem wyjścia jest doprowadzenie, aby człowiek zwątpił w prawdziwość własnej wizji świata. Kwestionuje się dotychczasowy styl życia.
3. SEKTA PRZYSTĘPUJE DO FORMOWANIA NOWEJ TOŻSAMOŚCI- modelu zachowań, sposobu myślenia i odczuwania. Ma ona zastąpić dotychczasową. Potem występuje jeszcze działanie służące jej utrwaleniu. Jednostka przechodzi metamorfozę – zmienia osobowość, styl życia, słownictwo, zainteresowania, przyjaciół i wartości.
JAK SEKTY WERBUJĄ ?
Skuteczny werbunek opiera się na jak najlepszym poznaniu potencjalnego adepta. Werbownicy ...
