Klasa I, II a III - różnice rozwojowe, wychowawcze

[Jedliński]

Spokojnie to nie referat na psychologię rozwoju... , ale jak możecie polecić ciekawą książkę na ten temat to dajcie znać...

Pytanie do praktyków, którzy mają styczność z dziećmi z klas I, II i III. Jakie różnice rozwojowe, wychowawcze widzicie między tymi etapami?

Chodzi mi o taki ogólny pogląd (z którym się spotkałem), że klasy I i II są stosunkowo łatwo się nimi kieruje, a w klasie III (pomiędzy II a III) następuje jakiś przeskok (znacznie trudniej się nimi kieruje). Po prostu jestem zainteresowany różnicami w zachowaniu w tych klasach i jak ktoś może rzucić parę refleksji to z góry dziękuję.

[Basiek70]

no cóż, nie podzielę poglądu - dla mnie najłatwiej kieruje się klasą 3 właśnie; znamy się już swietnie, wiemy czego która strona oczekuje, wystarczy przysłowiową brwią ruszyć i dzieciaki w lot łapią
ale - to z punktu widzenia wychowawcy prowadzącego klasę przez 3 lata
a tak w ogóle najcięższe są wrzesień i połowa października z pierwszakami - potem jest już tylko lepiej

[hanamat]

Mam takie samo zdanie, jak Basiek i 30 lat praktyki.

[Jedliński]

dz za odpowiedź (chodzi o pierwsze posty).... ale później zrobiliście offtopic...Do moderatora - od 4 posta do tego do wycięcia.... W takich przypadkach lepiej pogadać przez prywatne wiadomości.
pozdro

[Basiek70]

masz rację, przepraszam...
wrócę więc do pytania
w wieku 7-9 lat różnice rozwojowe są oczywiście, ale związane bardziej z różnicami osobowościowymi, a nie metryką. Nie przypadkiem określa się w psychologii rozwojowej, ze dziecko ma czas DO danego momentu na opanowanie danej umiejętności. Dodatkowo te normy są różne w różnych krajach, nawet na tym samym kontynencie. Poza tym wiele dzieci rozwija się skokowo i często to samo dziecko na przestrzeni kilku miesięcy diametralnie się zmienia. Są sześciolatki w pełni dojrzałe społecznie i emocjonalnie do szkoły i dziewięciolatki, które nadal mają z tym problem. Zależy to od wielu czynników. Oczywiście cechy indywidualne są tu ważne, ale także inne czynniki, jak choćby środowisko domowe. Nauczycielowi jest łatwiej pracować z klasą 2 i 3, ponieważ ją sobie "wychował", ustalił zasady, wdrożył stosowanie się do nich. Jeśli te zasady są zrozumiałe i akceptowane, a nauczyciel konsekwentny, to naprawdę szybko zespół klasowy funkcjonuje zgodnie z nimi. I nie chodzi tu o rygor - a o zasady wspólnego funkcjonowania. Przy jasno określonych ramach dzieci się czują bezpieczniej i pewniej.

[hanamat]

faktycznie, znacznie odeszłyśmy od tematu głównego. Zgadzam się z Basiek i dodam, że w każdym wieku rozwojowym dla mnie nie ma trudnych uczniów, jest za to nauczyciel, który albo zna potrzeby, zachowania uczniów inne dla każdego etapu i sobie z nimi radzi, albo jest kiepsko przygotowany do swojego fachu.

[hanamat]

A swoją drogą panie Jedliński wyluzuj nieco, omiń te kilka naszych postów i znajdź sedno sprawy....i uśmiechnij się