Przyczyny niepowodzeń dzieci w uczeniu się matematyki

PRZYCZYNY NIEPOWODZEŃ DZIECI W UCZENIU SIĘ MATEMATYKI
Każde prawidłowo rozwinięte dziecko przekraczające próg przedszkola wykazuje takie właściwości psychiczne i takie umiejętności, które pozwalają mu na wejście w nowe środowisko i nowy system wymagań bez poważniejszych trudności. Dysponuje też indywidualnym zasobem wiedzy, która powinna być przez nie wykorzystana w poszczególnych sytuacjach dydaktycznych. Zakres tej wiedzy i jej poziom jest jednak inny u każdego dziecka.
Każde dziecko, co jest podstawowym prawem jego rozwoju, chce iść naprzód, poruszać się rozwijać, odkrywać nowy, dotychczas nieznany świat pojęć. Zadaniem nas, nauczycieli, jest organizowanie sytuacji dydaktycznych, które umożliwią dziecku zaspokojenie potrzeby odkrywania złożoności świata i opanowanie umiejętności optymalnego działania.
Pomimo, że zdajemy sobie sprawę, że każde dziecko jest inne, nasze wymagania i oczekiwania wobec nich są jednakowe, oparte na wytworzonym w świadomości obrazie dziecka przeciętnego, a nawet cudownego. A przecież, aby być dobrym nauczycielem należy respektować odrębność każdego dziecka i swoistość jego rozwoju.
Zadaniem nas, nauczycieli przedszkola jest przygotowanie dziecka do nauki w szkole. Często wydaje się, że dziecko jest dobrze przygotowane do szkoły, a tu okazuje się, że w I klasie ma pewne trudności i problemy, czasem bardzo poważne.
Przez niepowodzenia szkolne rozumiemy „rozbieżność pomiędzy wiadomościami, umiejętnościami i nawykami faktycznie opanowanymi przez uczniów, a materiałem jaki powinni opanować , według założeń programowych w zakresie poszczególnych przedmiotów”(Cz. Kulisiewicz, 1964, s. 53). W toku tego procesu możemy obserwować wzrost braków w wiadomościach i umiejętnościach dziecka, a z drugiej strony zmiany w zachowaniu się dziecka, czyli symptomy psychologiczne. Niezrozumienie przez nauczycieli i rodziców źródeł trudności ucznia prowadzi do wadliwego interpretowania niechęci dziecka do nauki, a także skutku wcześniejszych niepowodzeń. Trudności ucznia słabego narastają, gdy zamiast pomocy spotyka się on z karami w domu i dezaprobatą w szkole. Również niezaspokojenie potrzeb psychicznych dziecka prowadzi do coraz głębszych zaburzeń.
Niepowodzenia uczniów w uczeniu się matematyki są poważnym problemem dydaktyki matematyki na całym świecie.
Wśród badaczy panuje zgoda co do dwóch faktów, iż duży odsetek dzieci nie jest w stanie opanować samodzielnie wymaganych przez nauczyciela pojęć i działań matematycznych oraz, że istnieje silne zróżnicowanie uczniowskich postępów w nauce matematyki: grupie uczniów nie radzących sobie ze szkolna matematyka przeciwstawia się grupa uczniów o wybitnych osiągnięciach w tym przedmiocie.
Główne źródła trudności w uczeniu się matematyki, zdaniem Z. Krygowskiej to:
- trudności tkwiące w samej matematyce, która nie jest przedmiotem łatwym
- trudności wynikające z warunków pracy w szkole i niedociągnięć dydaktyki,
- trudności uczniów i ich niepowodzenia związane z wadami programu, przeciążenie ucznia
treściami naukowymi ...