Zmiany w ustawie o systemie oświaty

[zmzm99]

[quote="linczerka"
Zasada może obowiązywać. Ja proszę o podstawę prawną.
[/quote]

Bardzo proszę. Zasada ta została wprowadzona Art. 61 Konstytucji RP oraz USTAWĄ z dnia 6 września 2001 r.o dostępie do informacji publicznej i jest zaliczana do podstawowych praw i wolności konstytucyjnych. Zgodnie z punktem 11 podpunkt 3 wymagań PODSTAWY PROGRAMOWEJ PRZEDMIOTU WIEDZA O SPOŁECZEŃSTWIE III etap edukacyjny Gimnazjum , każdy uczeń gimnazjum powinien ją znać.

[zmzm99]

Nie ma jednoznacznego przepisu wskazującego na obniżenie treści obowiązującej podstawy programowej. Ba, w samej podstawie jest napisane, dla kogo ona jest.

Podana teza jest niezgodna z zasadą rozumienia jeżyka polskiego opisaną m.in. w wymaganiach podstawy programowej z języka polskiego o treści: "czytanie – rozumiane zarówno jako prosta czynność, jako umiejętność rozumienia, wykorzystywania i przetwarzania tekstów w zakresie umożliwiającym zdobywanie wiedzy".
Na tym forum został wskazany przepis nakładający na nauczyciela obowiązek dostosowania wymagań, o których mowa z par. 4 ( czyli wynikających z podstawy programowej) do potrzeb i możliwości określonych uczniów. W języku polskim "dostosować" oznacza "zmienić coś tak, by pasowało do czegoś". W cytowanym przepisie jest zatem napisane, że obowiązkiem nauczyciela jest dokonanie zmiany wymagań wynikających z podstawy programowej tak, aby pasowały do możliwości ucznia. Ten przepis nie zawiera innych kryteriów zmiany, obowiązujących nauczyciela. Podnoszenie, że dany zapis słowny zawiera treści, których nie zawiera, oznacza brak rozumienia tekstu w zakresie umożliwiającym zdobywanie wiedzy.

[zmzm99]

A Pańska rola jako rodzica, do czego się sprowadzała? Wspierał Pan nauczycieli? Współpracował z nimi? W całym tym temacie dominuje postawa roszczeniowa.

Podnoszenie, bez znajomości danej sprawy, "zestawu dyżurnego" argumentacji nauczycielskiej, że winni są rodzice nie jest raczej chwalebne.

[zmzm99]

. Podważa Pan moje umiejętności. Przez 3 lata nie nauczę dziecka podstawowych umiejętności pisania i czytania? A syn idąc do klasy IV nie umiał się nawet podpisać? W ogóle nie posługiwał się pismem, nawet drukowanym?

Nie posiadam żadnej wiedzy o Pani umiejętnościach uczenia pisania i czytania, więc nie mam podstaw do wypowiadania się w tej mierze, ani tym bardziej ich podważania. Moi synowie, w normie intelektualnej, byli badani w kilku wyspecjalizowanych poradniach, i wszystkie zgodnie orzekły, że ze względu na bardzo silną dysleksją rozwojową, pierwsze symptomy pisania i czytania zaczną sie u nich pojawiać w II klasie gimnazjum. Z Pani wypowiedzi rozumiem, że nie mogli ukończyć szkoły podstawowej ponieważ nawet w najmniejszym stopniu nie spełniali wymagania podstawy programowej: "czytanie – rozumiane zarówno jako prosta czynność, jako umiejętność rozumienia, wykorzystywania i przetwarzania tekstów w zakresie umożliwiającym zdobywanie wiedzy". Nie można też było sprawdzić tej umiejętności jak tu czytam, inaczej lub inną metoda.
Jeden synów trafił na nauczycielkę, która podnosiła, że nie pozwoli na to, żeby uczeń nie czytał. Stąd każdą lekcję zaczynała o polecenia wstań, podawała synowi książkę i mówiła, zademonstruj wszystkim jakie są twoje postępy w czytaniu. Skutki, uraz psychiczny wymagający długiej terapii, konieczność zmiany szkoły.

[zmzm99]

Panią Malgalę uprzejmie proszę o wyjaśnienie pojęcia użytego w § 2 ust. 1 pkt. 8 lit. b, statutu szkoły, w której Pani uczy postanawiającego, że dla uczniów wymienionych w pkt. 7 określa się odrębne wymagania edukacyjne,

Jeżeli już coś cytujemy, to proszę najpierw przeczytać, czego to dotyczy, a wskazany fragment statutu dotyczy uczniów posiadających orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego, a nie opinię PPP.
Warto również wiedzieć, jaki uczeń może takie orzeczenie otrzymać.

Ale wyjaśnię. W szkole masowej może być uczeń z uu w stopniu lekkim i wówczas realizuje identyczną podstawę programową, jak pozostali. Może być uczeń z uu w stopniu umiarkowanym i tu już jest zupełnie odmienny sposób jego nauczania i oceniania.
Są też uczniowie posiadający orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego niedowidzący lub niedosłyszący, ale w normie intelektualnej. I znów realizują tę samą podstawę programową, ale dostosowanie wymagań, to na przykład sprawdziany wydrukowane większą czcionką, pomoc nauczyciela wspomagającego w odczytaniu tekstu i wiele innych. I nie ma ty żadnej mowy o obniżeniu wymagań, a jedynie dostosowaniu ich do dysfunkcji ucznia.
Jak to w praktyce wygląda w przypadku ucznia z uu w stopniu lekkim, podałam na przykładzie sprawdzianu z matematyki.
Poza tym, w świetle obowiązujących przepisów o pomocy psychologiczno-pedagogiczne, dla każdego ucznia z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego zespół nauczycieli uczących go opracowuje IPET, co jakiś czas odbywają się również zebrania tego zespołu, na których oceniana jest skuteczność podjętych działań. Taki uczeń ma również dodatkowe dwie godziny rewalidacji, czyli zajęć ze specjalistą.
Tak więc te odrębne wymagania edukacyjne, to wymagania dostosowane do dysfunkcji ucznia, ale nie pomijające wymagań podstawy programowej.

Nie wiem jaki uczeń może teoretycznie otrzymać orzeczenia PPP o potrzebie kształcenia specjalnego, jednak moi synowie, pozostający w normie intelektualnej otrzymali takie orzeczenia ze względu na nasiloną dysleksję rozwojową i wzmożone objawy ADHD. Pisałem już o tym, że kilka poradni zdiagnozowało, iż pierwsze symptomy umiejętności pisania i czytania zaczną się u nich pojawiać w II klasie gimnazjum. Uprzejmie proszę o wyjaśnienie, czy zgodnie z przedstawioną przez Panią wykładnią odrębnych wymagań ustalanych dla takich uczniów w szkole, w której Pani uczy, można dla podobnego ucznia pominąć cytowane wymaganie podstawy programowej i promować go do kolejnych klas szkoły podstawowej czy nie można?

[zmzm99]

Moi synowie trafili do gimnazjum, w którym przepis o dostosowaniu wymagań był literalnie przestrzegany. W ich edukacji aktywnie uczestniczyła Pani Wizytator, która skrupulatnie, co miesiąc sprawdzała, czy mają ustalone wymagania na dany miesiąc na piśmie i czy szkoła posiada egzemplarz wymagań z każdego przedmiotu z potwierdzeniem synów i rodziców, że zostaliśmy poinformowani o wymaganiach. Wymagania te znacząco odbiegały o wymagań z podstawy programowej, wiele z nich pomijając. Nadto organ prowadzący po zapoznaniu się z orzeczeniami synów, przydzielił szkole dodatkowe dwa etaty, które objęli młodzi nauczyciele o specjalistycznym wykształceniu. Każdy z tych nauczycieli siedział z synem w ławce na każdej lekcji i spędzał przerwy z klasą. Zastosowano sposób postępowania, z którym Pani Dyrektor BE m.st. Wa-wy zapoznała się w czasie stażu w jednej ze szkól angielskich. W sumie, jak mi wiadomo takich dodatkowych etatów związanych z dyslektykami było w Warszawie 60. Jednak wraz ze zmianą opcji rządzącej te dodatkowe etaty zostały zlikwidowane, a Pani Dyrektor została zwolniona. Moi synowie ukończyli gimnazjum oraz liceum ogólnokształcące. Na maturze trafili na zagadnienie, których w szkole nie przerabiali ze względu na dostosowanie wymagań. Jednak w tamtym czasie obowiązywał przepis o konieczności zastosowania dla uczniów z orzeczeniami indywidualnych kryteriów oceniania matury. Indywidualnych, czyli odrębnych dla każdego ucznia. Zdaniem prawników, nakazywał on pominięcie przy ocenianiu zadań z materiału nie przerabianego w szkole. Według informacji jakie uzyskałem od pracowników CKE, Pani Minister Katarzyna Hall zakazała stosowania tego przepisu. Później go uchyliła. Jednak w czasie, gdy moi synowie zdawali matury przepis obowiązywał, stąd prawnicy twierdzą, że Trybunał w Strasburgu nakaże Rządowi Polskiemu ponowne sprawdzenie matur moich synów i pominięcie zadań i pytań z materiału nie przerabianego w szkole. Sytuacja, w której od części uczniów wymaga się na maturze tylko wiedzy przerabianej w szkole, a od innych wiedzy zarówno przerabianej w szkole jak i nie przerabianej oznacza dyskryminowanie tych drugich.
Inną sprawę są szkody psychiczne wyrządzone moim synom przez nauczycieli, stąd będę się domagał w Strasburgu stosownego zadośćuczynienia od Rządu Polskiego.

[linczerka]

Zasada ta została wprowadzona Art. 61 Konstytucji RP

Ale też wprowadziła pewne ograniczenia
Art. 61 ust. 3 Konstytucji RP przewiduje możliwość ograniczenia prawa do uzyskania informacji publicznej wyłącznie ze względu na ochronę wolności i praw innych osób.
Tu nie BIP tylko wymiana zdań. Dlaczego ja mam być "informacją publiczną"?

Zgodnie z punktem 11 podpunkt 3 wymagań PODSTAWY PROGRAMOWEJ PRZEDMIOTU WIEDZA O SPOŁECZEŃSTWIE III etap edukacyjny Gimnazjum , każdy uczeń gimnazjum powinien ją znać.

A to co? Czemu ma mnie obowiązywać? To jest przepis???

Podnoszenie, bez znajomości danej sprawy, "zestawu dyżurnego" argumentacji nauczycielskiej, że winni są rodzice nie jest raczej chwalebne.

Nie pisałam nic takiego. Intencją moją było poznane działań rodziców tych, które wspierają dziecko. Ot, co. Kolejna nadinterpretacja.

Z Pani wypowiedzi rozumiem, że nie mogli ukończyć szkoły podstawowej ponieważ nawet w najmniejszym stopniu nie spełniali wymagania podstawy programowej:

To źle Pan rozumie. Nauczyli się czytać i pisać, podstawę opanowali (nie jest ważne, w jakim zakresie). Maturę też zdali (nie mieli jej za to, że im się należy). Ciężko pracowali.
Proszę nie zmieniać znaczenia moich wypowiedzi i czytać tak, jak napisałam, a nie tak, jak Pan chciałby, by było napisane.
Pan wciąż balansuje na granicy starych i nowych przepisów.
Uczestniczył Pan w radach pedagogicznych, żeby powoływać się na postanowienia i wnioski tam podjęte?

[zmzm99]

Zasada ta została wprowadzona Art. 61 Konstytucji RP

Ale też wprowadziła pewne ograniczenia
Art. 61 ust. 3 Konstytucji RP przewiduje możliwość ograniczenia prawa do uzyskania informacji publicznej wyłącznie ze względu na ochronę wolności i praw innych osób.
Tu nie BIP tylko wymiana zdań. Dlaczego ja mam być "informacją publiczną"?

Ograniczenia, o których była Pani łaskawa wspomnieć nie dotyczą praw i wolności osoby udzielającej informacji. One dotyczą innych osób. Na przykład nauczycielowi nie wolno udzielać informacji innym uczniom o stanie zdrowia danego ucznia, ponieważ jest to informacja o charakterze osobistym.
Konstytucyjną regułą demokratycznego państwa prawa jest jawność życia publicznego i wszelkich informacji o jego przejawach. Nauczyciel jest obowiązany kształcić i wychowywać młodzież w umiłowaniu Ojczyzny, w poszanowaniu Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, w atmosferze wolności sumienia i szacunku dla każdego człowieka. Jeśli zataja informacje o sposobie wykonywania swoich powinności, obraża Konstytucję RP oraz manifestuje brak szacunku do osoby, która się o nią zwróciła. Daje też do zrozumienia, że łamie jakieś reguły i ma coś do ukrycia.

[zmzm99]

Zgodnie z punktem 11 podpunkt 3 wymagań PODSTAWY PROGRAMOWEJ PRZEDMIOTU WIEDZA O SPOŁECZEŃSTWIE III etap edukacyjny Gimnazjum , każdy uczeń gimnazjum powinien ją znać.

A to co? Czemu ma mnie obowiązywać? To jest przepis???

Tu mnie Pani była łaskawa rozbroić. Ciągle słyszę i czytam, także na tym forum, że podstawa programowa to pewne minimum wiedzy, którą powinien posiadać każdy. Jak jej nie będzie posiadał, to przykładowo nie będzie w stanie prawidłowo wykonywać żadnej pracy. Aż tu nagle Pani, występująca na forum jako nauczycielka, zadaje mi pytanie, czemu wiedza określona podstawą programową dla gimnazjum ma Panią obowiązywać? No i co jam mam na to powiedzieć?

[zmzm99]

Podnoszenie, bez znajomości danej sprawy, "zestawu dyżurnego" argumentacji nauczycielskiej, że winni są rodzice nie jest raczej chwalebne.

Nie pisałam nic takiego. Intencją moją było poznane działań rodziców tych, które wspierają dziecko. Ot, co. Kolejna nadinterpretacja.

Jakoś nie jestem przekonany, że zapisem: "A Pańska rola jako rodzica, do czego się sprowadzała? Wspierał Pan nauczycieli? Współpracował z nimi? W całym tym temacie dominuje postawa roszczeniowa", zamanifestowała Pani jedynie intencję poznania moich działań.

[linczerka]

zataja informacje o sposobie wykonywania swoich powinności

Mamy wszelakie kontrole i niemożnością jest cokolwiek zataić.

W cytowanym przepisie jest zatem napisane, że obowiązkiem nauczyciela jest dokonanie zmiany wymagań wynikających z podstawy programowej tak, aby pasowały do możliwości ucznia.

Gdzie jest to napisane? Konkretnie. Bez Pana interpretacji. Proszę o napisanie, gdzie "pisze jak wół", że tak ma być?
Dyskusja z Panem staje się jałowa. Nie przyjmuje do wiadomości zdania drugiej osoby.
A szkoda. Można było dyskusję prowadzić na właściwe tory. I zastanowić się wspólnie nad problemem, jakim są trudności dziecka z w/w dysfunkcjami. Pan sypie jak z rękawa skopiowanymi przepisami, nie zawsze aktualnymi. I to tam, gdzie potrzeba i nie potrzeba.
Tyle z mojej strony.

[zmzm99]

Z Pani wypowiedzi rozumiem, że nie mogli ukończyć szkoły podstawowej ponieważ nawet w najmniejszym stopniu nie spełniali wymagania podstawy programowej:

To źle Pan rozumie. Nauczyli się czytać i pisać, podstawę opanowali (nie jest ważne, w jakim zakresie).

W czwartej klasie, ani nie napisali w szkole żadnego wyrazu, ani nie przeczytali żadnego zdania. Przerażeni tym, że inni piszą i czytają, ani razu nie odezwali się na lekcji polskiego. Na jakiej podstawie Pani twierdzi, że opanowali podstawę programową z języka polskiego w jakimś zakresie? Jaki to zakres?

[linczerka]

I znowu, ja o niebie, a Pan o chlebie.
Skończyłam dyskusję w tym wątku.
Bez sensu.

[haLayla]

I znowu, ja o niebie, a Pan o chlebie.
Skończyłam dyskusję w tym wątku.
Bez sensu.

Ab ovo.

[zmzm99]

. Można było dyskusję prowadzić na właściwe tory. I zastanowić się wspólnie nad problemem, jakim są trudności dziecka z w/w dysfunkcjami.

Można było, ale z bezkrytycznym zapatrzeniem w dogmat podstawy programowej nie wygrasz. Kiedyś, gdy nie było terminu dysleksja, los wielu dyslektyków był lepszy. Wystarczy wiedzieć, że dyslektycy:
1. Korzystają z wrodzonej zdolności do przetwarzania i kreowania doznań percepcyjnych.
2. Cechuje ich większa wrażliwość na otoczenie.
3. Są bardziej ciekawi niż przeciętny człowiek.
4. Myślą obrazami a nie słowami.
5. Mają lepszą intuicję i są bardziej przenikliwi.
6. Myślenie i spostrzeganie ma charakter polisensoryczny (wykorzystują wszystkie zmysły).
7. Realistycznie przeżywają swoje myśli.
8. Mają żywą wyobraźnię.
Jeśli nauczyciel nie potrafi rozwijać opisanych zdolności dyslektyka, powinien dać mu spokój i nie dręczyć go. Jeśli dyslektyk nie zostanie zdruzgotany psychicznie przez nauczycieli chcących go na siłę wtłoczyć w gorset podstawy programowej, która jest sprzeczna z jego naturą, potrafi sobie radzić w życiu, a nawet osiąga dobre zdolności twórcze.
Dzisiaj wielu nauczycieli jest zapatrzonych w podstawę programową, przez co łamią jedną z podstawowych zasad pedagogiki, że uczniowi można wyznaczyć jedynie takie wymagania, które jest w stanie spełnić. Takim postępowaniem niszczą psychicznie dyslektyków, w stopniu zagrażającym wykluczeniu społecznemu. Warto, żeby nauczyciele sprawdzali dalsze losy swoich uczniów.