"Pani profesor! Nie Proszę pani!"

[edzia]

Dziwnie by było mówić na Ty do nauczycielki starszej stażem niż ja życiem, a na "Pani profesor" do nauczycielki, która zaczynała karierę jak ja zaczynałam liceum

Dlaczego dziwne? Jeśli obecnie mówisz do swojej koleżanki z pracy na "Ty", choćby i była ona dużo starsza od Ciebie, to jest to inny rodzaj relacji, niż z nauczycielką, która cię uczyła w szkole. To, że teraz jesteś "jedną z nich" nie ma większego znaczenia chyba.

[katty]

Edziu, wiem, nie musisz mi tego tłumaczyć. Napisałam tego posta pół żartem, pół serio. Niemniej zastanawia mnie, jak by się człowiek czuł, gdyby zaczął pracę w szkole, którą sam skończył i nagle relacje przestałyby być relacjami typu nauczyciel-uczeń.

[edzia]

Takie sytuacje często się zdarzają. Jeśli były uczeń zostaje nauczycielem i pracuje w gronie swych byłych nauczycieli, to przecież staje się "jednym z nich". Przy czym nie musi to od razu oznaczać przyjścia na "ty". Z czasem te relacje stają się mniej krępujące i bardziej się klarują.

[katty]

Na pewno, choć z pozątku każde takie zderzenia ról społecznych musi być niezręczne. Tak samo dziwnie bym się pewnie czuła, gdyby moje dziecko, dla którego jestem matką, nagle zostało również moim uczniem w szkole.

[wulina]

Pracuję z nauczycielami, którzy mnie uczyli, nawet z moją byłą wychowawczynią i naprawdę jest miło. Przyjęli mnie ciepło, doradzają i traktują jak koleżankę z pracy. troche na początku byłam skrępowana, ale okazało się, że nie potrzebie.

[haLayla]

Każdego lekarza tytułujemy panem doktorem, panią doktor...a ilu z nich taki tytuł naukowy posiada?

Wbrew pozorom, wielu. Jednakże niewielu z nich pracuje jako lekarz POZ.

Mnie osobiście do szczęścia nie jest to potrzebne, ale skoro szkoła kultywuje taką tradycję, to czemu nie?

Dla mnie osobiście było śmieszne wymaganie tytułowania profesorem w LO. Głównie żądali tego młodsi nauczyciele, co potęgowało poczucie uczestnictwa w czymś gombrowiczowskim.

[vuem]

Wbrew pozorom, wielu. Jednakże niewielu z nich pracuje jako lekarz POZ.

Domyśl się których miałem na myśli;)

Dla mnie osobiście było śmieszne wymaganie tytułowania profesorem w LO. Głównie żądali tego młodsi nauczyciele, co potęgowało poczucie uczestnictwa w czymś gombrowiczowskim.

Takie żądanie zapewne śmiesznie brzmi. Ja natomiast, co chyba jasno sformułowałem, pisałem o kultywowaniu tradycji, a wtedy od młodszych roczników nie muszą tego żądać ani młodsi nauczyciele, ani starsi, bo ci przejmują zwyczaje od starszych kolegów.

To tak jak z mundurkami...

[haLayla]

Wbrew pozorom, wielu. Jednakże niewielu z nich pracuje jako lekarz POZ.

Domyśl się których miałem na myśli;)

Otorynolaryngologów?

Dla mnie osobiście było śmieszne wymaganie tytułowania profesorem w LO. Głównie żądali tego młodsi nauczyciele, co potęgowało poczucie uczestnictwa w czymś gombrowiczowskim.

Takie żądanie zapewne śmiesznie brzmi. Ja natomiast, co chyba jasno sformułowałem, pisałem o kultywowaniu tradycji, a wtedy od młodszych roczników nie muszą tego żądać ani młodsi nauczyciele, ani starsi, bo ci przejmują zwyczaje od starszych kolegów.

Rozumiem co masz na myśli. W moim LO, tytułowało się profesorami starszych nauczycieli. Tych młodszych nie i można to uznać za swoistą tradycję tejże placówki. Raczej nie wyobrażam sobie zwracania się do osoby raptem 10 lat starszej od siebie per panie profesorze, bądź pani profesor. Zwłaszcza, że tego tytułu nie posiada. Inna sprawa ze starszymi nauczycielami, bo oni mają dużo doświadczenia zawodowego i należy im się szacunek z racji wieku.

To tak jak z mundurkami...

Nietrafiony pomysł.

[vuem]

Otorynolaryngologów?

No w sumie, to nie...raczej tych których doktorami nazywamy najczęściej, choć tytułu takowego nie piastują.

Rozumiem co masz na myśli. W moim LO, tytułowało się profesorami starszych nauczycieli. Tych młodszych nie i można to uznać za swoistą tradycję tejże placówki. Raczej nie wyobrażam sobie zwracania się do osoby raptem 10 lat starszej od siebie per panie profesorze, bądź pani profesor. Zwłaszcza, że tego tytułu nie posiada. Inna sprawa ze starszymi nauczycielami, bo oni mają dużo doświadczenia zawodowego i należy im się szacunek z racji wieku.

I to moim zdaniem byłoby bez sensu. "Psorowanie" wynikało z piastowanego stanowiska - bycia nauczycielem LO, a nie wieku.
W którym momencie życia zacząć tytułować starszego nauczyciela Panie Profesorze? Po 40-stce, 50-tce? I kto nagle zmieni zwyczaj mówienia Panie Kowalski lub Panie Janie na Panie Profesorze? Który rocznik?
To takie rozdwojenie jaźni, które musiało prowadzić do porzucenia zwyczaju.
I zanikłoby z momentem śmierci ostatniego starego nauczyciela, bo ci, którzy by sie po drodze starzeli, z przyzwyczajenia od lat byliby tytułowani inaczej.

Bez względu na wiek, zwyczajowe formy bywają w danym środowisku stosowane i tyle.

Jak zwracasz się do swojego lekarza rodzinnego? Panie lekarzu medycyny? Czy może pytasz o datę urodzenia, by dobrać odpowiednią formę?

vuem napisał/a:
To tak jak z mundurkami...


Nietrafiony pomysł.
_________________

Tak jak z mundurkami, czyli kwestia określonego zwyczaju, przyjętego w danym miejscu.
Nie miałem na celu wzniecać dyskusji o sensowności pomysłu ówczesnego ministra.

Wszedłbyś do szkoły z 200-letnią tradycją - stosującej nakaz noszenia mundurków - z tekstem, że to nie trafiony pomysł?
Udowadniałbyś im, że noszenie ich nic dobrego nie przynosi?
Czy może uznałbyś, że skoro czynią tak od dekad, to może lepiej pozostawić ten zwyczaj takim jaki jest?

Podobnie z tradycja tytułowania w LO, była powszechna, skoro odchodzi w przeszłość, trzeba to zaakceptować i tyle.

Ale argumentowanie sensowności wiekiem, czy faktem, że nauczyciele tego typu szkoły nie posiadają takowego tytułu naukowego uważam za totalnie bez sensu.

[haLayla]

Otorynolaryngologów?

No w sumie, to nie...raczej tych których doktorami nazywamy najczęściej, choć tytułu takowego nie piastują.

Tak często bywa, ale nie spieram się w tej materii

Rozumiem co masz na myśli. W moim LO, tytułowało się profesorami starszych nauczycieli. Tych młodszych nie i można to uznać za swoistą tradycję tejże placówki. Raczej nie wyobrażam sobie zwracania się do osoby raptem 10 lat starszej od siebie per panie profesorze, bądź pani profesor. Zwłaszcza, że tego tytułu nie posiada. Inna sprawa ze starszymi nauczycielami, bo oni mają dużo doświadczenia zawodowego i należy im się szacunek z racji wieku.

I to moim zdaniem byłoby bez sensu. "Psorowanie" wynikało z piastowanego stanowiska - bycia nauczycielem LO, a nie wieku.
W którym momencie życia zacząć tytułować starszego nauczyciela Panie Profesorze? Po 40-stce, 50-tce? I kto nagle zmieni zwyczaj mówienia Panie Kowalski lub Panie Janie na Panie Profesorze? Który rocznik?
To takie rozdwojenie jaźni, które musiało prowadzić do porzucenia zwyczaju.
I zanikłoby z momentem śmierci ostatniego starego nauczyciela, bo ci, którzy by sie po drodze starzeli, z przyzwyczajenia od lat byliby tytułowani inaczej.

Miałoby to jakieś uzasadnienie, gdyby nie to, że LO jest trzyletnie, a nie np. dziesięcioletnie. Więc w międzyczasie, kolejne roczniki będą odchodzić, zaś nauczyciele ci, nabiorą jakiejś szlachetności i zaczną być tytułowani profesorami. Tak przynajmniej było w moim LO.

Bez względu na wiek, zwyczajowe formy bywają w danym środowisku stosowane i tyle.

Jak zwracasz się do swojego lekarza rodzinnego? Panie lekarzu medycyny? Czy może pytasz o datę urodzenia, by dobrać odpowiednią formę?

Ciociu

Tak zresztą na boku. Nie istnieje coś takiego jak lekarz medycyny. Jest to częsty, aczkolwiek nadal błąd. Tytuł, uzyskiwany po ukończeniu uczelni medycznej na kierunku lekarskim, to tytuł lekarza, równoznaczny z tytułem magistra. Tytuł, uzyskany po ukończeniu kierunku lekarsko-dentystycznego, to lekarz dentysta (bądź stomatolog, nie jestem pewien - sprawdzę), a po weterynarii lekarz weterynarz.

Tak jak z mundurkami, czyli kwestia określonego zwyczaju, przyjętego w danym miejscu.
Nie miałem na celu wzniecać dyskusji o sensowności pomysłu ówczesnego ministra.

Wszedłbyś do szkoły z 200-letnią tradycją - stosującej nakaz noszenia mundurków - z tekstem, że to nie trafiony pomysł?
Udowadniałbyś im, że noszenie ich nic dobrego nie przynosi?
Czy może uznałbyś, że skoro czynią tak od dekad, to może lepiej pozostawić ten zwyczaj takim jaki jest?

Tutaj problem dotyczy czego innego. Wprowadzając mundurki do szkół publicznych, ministerstwo chciało konkretny cel osiągnąć. Nie oceniam ani celu, ani jego zasadności. Problem z mundurkami był tego typu, że najczęściej były brzydkie, nijakie i kiepskiej jakości. O ile nie miałbym nic przeciwko mundurkom takich, jak np. nosi się w prestiżowych szkołach w Anglii, o tyle polska wersja tych mundurków, które wprowadzać usiłowano także w moim LO, była po prostu żałosna. U nas wprowadzono coś w rodzaju zgrzebnej podomki, takiej jaką personel sprzątający nosi. Obowiązkowo. Kiedyś, przyszedłem w samym mundurku i bieliźnie. Genialny mundurek.

Ale argumentowanie sensowności wiekiem, czy faktem, że nauczyciele tego typu szkoły nie posiadają takowego tytułu naukowego uważam za totalnie bez sensu.

To Twoja opinia

[vuem]

Tak często bywa, ale nie spieram się w tej materii

Ale spierasz się w kwestii tytułowania nauczycieli. A to analogiczna w 100% sytuacja.

Miałoby to jakieś uzasadnienie, gdyby nie to, że LO jest trzyletnie, a nie np. dziesięcioletnie. Więc w międzyczasie, kolejne roczniki będą odchodzić, zaś nauczyciele ci, nabiorą jakiejś szlachetności i zaczną być tytułowani profesorami. Tak przynajmniej było w moim LO.

Te roczniki wchodzą co roku, pierwszaki patrzą na 3-klasistów itd.

W jaki sposób ten nauczyciel miałby na brać tej "szlachetności"? Kto i w którym momencie zdecyduje, że należy zmienić sposób tytułowania?
W jaki sposób chciałbyś wpłynąć na rzeszę uczniów, by nagle z Panie Gienku przeszli na Panie Profesorze?

Tak było w Twoim liceum?

Możesz opisać choć jeden przykład "uszlachetnienia" nauczyciela, który miał miejsce za Twojej kadencji?
W jakich okolicznościach przestaliście używać zwrotu Panie Profesorze, zamiast Proszę Pana, czy anie Janie?
Kto zdecydował o tym i w jaki sposób upowszechnił ten sposób?

Nie istnieje coś takiego jak lekarz medycyny.

Nie mnie decydować, czy lekarze popełniają sami błąd, gdy na drzwiach do gabinetu wypisują to na tabliczkach ze swoim nazwiskiem.
Może Ty czujesz się do tego uprawniony.

Tutaj problem dotyczy czego innego. Wprowadzając mundurk.....

No właśnie, problem dotyczy czegoś innego, nie dyskutujemy tu o mundurkach.

Wspomniałem o nich tylko jako przykładzie zwyczaju, nie mam zamiaru w tym wątku dyskutować, czy wprowadzenie w Polsce tego obowiązku było trafione.

Porzuć swe zapędy;)

To Twoja opinia

No dokładnie, moja, sam ją napisałem.

Ty wygłaszasz opinie innych osób?

[agadanuta]

Otóż jest coś takiego jak "lekarz medycyny", bowiem jest coś takiego również jak "lekarz weterynarii" oraz "lekarz stomatologii", więc gwoli rozróżnienia istnieje.

A propos tytułowania "pani profesor" - jest to tytuł zwyczajowy, który w mojej szkole średniej (lata 90-te) był jak najbardziej stosowany w stosunku do wszystkich nauczających, a równiez obecnie (bo uczę w szkole średniej), jest także stosowany przez wszystkich uczniów do wszystkich nauczycieli.

Stosowanie tych tytułów jak "doktór" i profesor są miłym reliktem starych, dobrych czasów. Nie wiem, czy warto walczyć z tradycją, gdy każdy wie, że istniej takie cos jak tutuły zwyczajowe.

[haLayla]

Tak często bywa, ale nie spieram się w tej materii

Ale spierasz się w kwestii tytułowania nauczycieli. A to analogiczna w 100% sytuacja

Nie do końca. Jeżeli zwrócisz się do lekarza per panie lekarzu, bądź proszę pana, nie sądzę, byś został pouczony. A ja mówiłem o sytuacji, która zdarzyła się w moim LO.

Miałoby to jakieś uzasadnienie, gdyby nie to, że LO jest trzyletnie, a nie np. dziesięcioletnie. Więc w międzyczasie, kolejne roczniki będą odchodzić, zaś nauczyciele ci, nabiorą jakiejś szlachetności i zaczną być tytułowani profesorami. Tak przynajmniej było w moim LO.

Te roczniki wchodzą co roku, pierwszaki patrzą na 3-klasistów itd.

Podam przykład niepedagogiczny. Moja klasa, zazwyczaj paliła wyroby tytoniowe przed szkołą. Nowsze roczniki, zaczęły kopcić w kiblu, lub za garażami koło szkoły. Podobnie też, my nie zmienialiśmy obuwia, a młodsze roczniki owszem. Oczywiście, nie zachęcam do palenia tytoniu, a wręcz to odradzam. Jak ktoś ma ochotę na dłuższy wykład dot. szkodliwości palenia - zapraszam na PW.

W jaki sposób ten nauczyciel miałby na brać tej "szlachetności"? Kto i w którym momencie zdecyduje, że należy zmienić sposób tytułowania?

Jakoś tak się czuło.

W jaki sposób chciałbyś wpłynąć na rzeszę uczniów, by nagle z Panie Gienku przeszli na Panie Profesorze?

W naszej szkole, przykład szedł z dołu. Pojedynczy uczniowie zaczęli się zwracać do danego nauczyciela per panie profesorze, a następnie się to rozpowszechniało. Z drugiej strony, nigdy nie ośmieliłbym się, a także podejrzewam, że większość uczniów, zwrócić do nauczyciela per panie Gienku, Władziu, Kowalski itd. Zawsze mówiliśmy proszę pana, bądź, jak już pisałem - panie profesorze.

Tak było w Twoim liceum?

Tak.

Możesz opisać choć jeden przykład "uszlachetnienia" nauczyciela, który miał miejsce za Twojej kadencji?

Opiszę go bez nazwisk. Ale jeden z nauczycieli, gdzieś w okolicach drugiej klasy, awansował do miana pana profesora. Wcześniej było proszę pana.

W jakich okolicznościach przestaliście używać zwrotu Panie Profesorze, zamiast Proszę Pana, czy anie Janie?
Kto zdecydował o tym i w jaki sposób upowszechnił ten sposób?

Inicjatywa oddolna.

Nie istnieje coś takiego jak lekarz medycyny.

Nie mnie decydować, czy lekarze popełniają sami błąd, gdy na drzwiach do gabinetu wypisują to na tabliczkach ze swoim nazwiskiem.
Może Ty czujesz się do tego uprawniony.

To tak jakby napisać, nauczyciel nauki. Nie ma to sensu. Ale to wątek poboczny.

Tutaj problem dotyczy czego innego. Wprowadzając mundurk.....

No właśnie, problem dotyczy czegoś innego, nie dyskutujemy tu o mundurkach.

Wspomniałem o nich tylko jako przykładzie zwyczaju, nie mam zamiaru w tym wątku dyskutować, czy wprowadzenie w Polsce tego obowiązku było trafione.

Ty zacząłeś - trochę jak w piaskownicy się poczułem z tym stwierdzeniem

Porzuć swe zapędy;)

Zatem to czynię

To Twoja opinia

No dokładnie, moja, sam ją napisałem.

Ty wygłaszasz opinie innych osób?

Zdarza mi się. Zwłaszcza, jeżeli są to opinie uznanych specjalistów w danej dziedzinie

[vuem]

Lekarz może i nie pouczy, bo też nie ma za zadanie edukować w tej materii.

Natomiast umiejętność zachowania się zgodnie z panującymi zwyczajami, przydatna w życiu dorosłym, to już zadanie szkoły;)
I stąd upór w podtrzymywaniu jej i "pouczaniu" tych "wyłamujących się z tradycji".

W naszej szkole, przykład szedł z dołu....

Powiem szczerze, że nadal nie mam pojęcia w jaki sposób doszło do "uszlachetnienia" tego nauczyciela.

"Inicjatywa oddolna", jedna klasa zaczyna, potem kopiują to następne, ale kto zdecydował i na podstawie jakich kryteriów, że to już czas?

To tak jakby napisać, nauczyciel nauki.

Nie. To tak jakby napisać nauczyciel matematyki, albo nauczyciel LO, a to już nie brzmi tak nonsensownie.
Ale racja, że to poboczny wątek;)

Ty zacząłeś

NIe.

Ja jedynie porównałem zwyczaj/obowiązek zwracania się per "Panie Profesorze" do zwyczaju/obowiązku noszenia mundurków. Są, więc trzeba je nosić i tyle.

Ty zechciałeś wyrazić swoje negatywne zdanie na temat ich ponownego wprowadzenia w Polsce przez Pana Ministra G.

Zatem to czynię

Czyń

Zdarza mi się. Zwłaszcza, jeżeli są to opinie uznanych specjalistów w danej dziedzinie

No to co specjaliści w dziedzinie zwyczajów szkolnych mówią na temat tytułowania swych nauczycieli?

Pozdrawiam:)

[haLayla]

Powiem szczerze, że nadal nie mam pojęcia w jaki sposób doszło do "uszlachetnienia" tego nauczyciela.

"Inicjatywa oddolna", jedna klasa zaczyna, potem kopiują to następne, ale kto zdecydował i na podstawie jakich kryteriów, że to już czas?

Nikt nie decydował. Po prostu tak się działo. Tak samo, jak zmienia się świadomość społeczeństwa, bez widocznych wpływów, tak samo miało to miejsce tutaj.

Nie. To tak jakby napisać nauczyciel matematyki, albo nauczyciel LO, a to już nie brzmi tak nonsensownie.

Dlatego mówimy lekarz specjalista neurologii, lekarz specjalista anestezjologii, bądź krócej: neurolog, anestezjolog. Analogicznie mamy z nauczycielami: nauczyciel matematyki, matematyk.

No to co specjaliści w dziedzinie zwyczajów szkolnych mówią na temat tytułowania swych nauczycieli?

Proponuję ich [specjalistów] zapytać.