III rocznica śmierci Jana Pawła II

Scenariusz uroczystości szkolnej. „Najboleśniej przemija to, co chcielibyśmy, by trwało wiecznie …” Dlatego bardzo ciężko jest mówić o kimś, kto odszedł tam, skąd nie ma powrotu. Mija już trzeci rok jak odszedł od nas Jan Paweł II – nasz ojciec i pasterz za którym podążaliśmy. Dziś jeszcze raz powróćmy do tych lat, gdy był pośród nas. Niech jeszcze raz przed oczami naszymi stanie jego poczciwa, uśmiechnięta twarz i dłoń wzniesiona w geście błogosławieństwa – obraz, który chyba każdy Polak zachował w swej pamięci.

III ROCZNICA ŚMIERCI JANA PAWŁA II

„Najboleśniej przemija to, co chcielibyśmy, by trwało wiecznie …”
Dlatego bardzo ciężko jest mówić o kimś, kto odszedł tam, skąd nie ma powrotu. Mija już trzeci rok jak odszedł od nas Jan Paweł II – nasz ojciec i pasterz za którym podążaliśmy. Dziś jeszcze raz powróćmy do tych lat, gdy był pośród nas. Niech jeszcze raz przed oczami naszymi stanie jego poczciwa, uśmiechnięta twarz i dłoń wzniesiona w geście błogosławieństwa – obraz, który chyba każdy Polak zachował w swej pamięci.

Pieśń „Barka”

WIERSZ
To ty, Panie, spojrzałeś na polska ziemię,
To ty, Panie, spojrzałeś na krakowski gród,
Ty wezwałeś nad brzegiem: Karolu,
Wypłyń głębiej i zacznij łów.
I zostawił Ojczyznę i Kraków, i dom,
Bo wzywał go Bóg, wzywał Kościół i świat.
Odtąd nie był Karolem, lecz „Ojcem”,
Sercem bliskim każdemu jak brat.

WIERSZ
A Jezus zapytał:
Piotrze, czy miłujesz mnie?
On odrzekł:
Tak Panie, Ty wiesz, ze Cię kocham.
I znów zapytał, i znów …
A Piotr odpowiadał:
Kocham, kocham, kocham,
A potem zapytał:
Karolu, czy i ty mnie miłujesz?
Tak, Panie, kocham Cię.
Wtedy Pan powiedział:
Daję ci więc klucze mojego Królestwa
Co złączysz na ziemi,
Będzie złączone w niebie,
A co rozłączysz, rozłączę i ja.
Tobie dziś daje te klucze.

Tak było 30 lat temu – 16 października 1978 roku – gdy na placu św. Piotra stał zniecierpliwiony tłum, oczekując znaku. Jest! Biały dym! Mamy papieża! Z ust do ust lotem błyskawicy wiadomość obiegła cały świat. Mamy papieża, słowiańskiego papieża! Wielu pamięta ten dzień; bicie serca, wzruszenie i łzę radości oraz dziękczynne modły w kościele. Mamy papieża! Jana Pawła II!

Dziś ogarnijmy pamięcią Jego służbę. W ciągu 27 lat pasterzowania poniósł wiele trudu, doświadczył uczucia radości, ale i cierpienia.

Wiersz
Wszyscy znamy te pochylona,
biało ubraną postać.
Jan Paweł II,
stoi w otwartych drzwiach samolotu, całuje ziemię,
wyciąga ręce do ludzi, przytula dzieci.
Dopóki mogłeś,
Jechałeś wszędzie, gdzie ktoś potrzebował
ojcowskiej troski, pouczenia, pocieszenia.

Jan Paweł II był misjonarzem, podróżował wokół świata
i odwiedzał wszystkie kraje, aby z Bogiem ludzi zbratać.

/dzieci mówią przekazując sobie globus/

- Spójrzcie, to jest Europa, w niej Ojczyzna, w niej Watykan.
Każdy kraj swym pocałunkiem i błogosławieństwem witał.

- Ameryki lud indiański bliski był papieża sercu.
Tutaj przyszłość, losy świata radosnej młodzieży powierzył.

- Młody kościół afrykański tańcem, śpiewem wielbi Boga.
Ta ich wiara i tradycja papieżowi była droga.

- Azji papież dał pociechę: słowa, które dają siłę, by odważnie wyznać wiarę, by się wiara ...