Metody aktywizujące w edukacji ekologicznej

,,Metody aktywizujące w edukacji ekologicznej”- scenariusz rady samokształceniowej w ramach WDN

Cele:
- wskazanie aspektów metodycznych prowadzenia edukacji ekologicznej w szkole,
- prezentacja różnorodnych form i metod;
- kształcenie umiejętności stosowania różnorodnych metod edukacji ekologicznej
na wszystkich przedmiotach;

Przebieg spotkania:
* Wprowadzenie: Podstawową forma realizowania edukacji ekologicznej w szkole jest ścieżka edukacyjna, która uzupełnia wiedzę przedmiotową w zakresie ochrony środowiska
i uczy odpowiedzialności za środowisko, w którym żyje dziecko. W przedszkolu i klasach młodszych prowadzenie działań edukacyjnych wynika z podstawy programowej.
Prowadząc edukacje ekologiczna w klasach młodszych pamiętajmy, ze powinna ona polegać
na konkretnych działaniach w środowisku i dla środowiska. Na tym etapie bardzo ważne jest wykorzystywanie artystycznej ekspresji dzieci w formie inscenizacji, twórczości plastycznej
i muzycznej.

• ćwiczenie 1- praca z plakatem
Praca w grupach: każda grupa otrzymuje ilustracje przedstawiająca krajobraz naturalny (łąka, pole, las)– rozmowa na temat ilustracji, praca twórcza polegająca na ,,rozszerzeniu” ilustracji
o wybrane przez siebie elementy, wyobrażanie dźwięków i zapachów , tworzenie krótkich opisów lub własnych utworów literackich”, słuchanie odgłosów natury.
Refleksja: edukacja ekologiczna jest ściśle związana z praca twórczą, doświadczalną , skorelowana międzyprzedmiotowo.

Podstawowymi formami prowadzenia edukacji ekologicznej w szkole są obok zajęć lekcyjnych, zajęcia w terenie i wycieczki szkolne. Do podstawowych metod ,,uczenia się” ekologii należą: a)metody badawcze ( obserwacje i eksperymenty),
• ćwiczenie 2- sieć życia (ćwiczenie podzielone na część 1- budowanie sieci życia i część 2- jej destrukcja). Za pomocą kłębka włóczki tworzymy pajęczynę symbolizującą ,,sieć życia”. Przy podawaniu konkretnych przykładów niszczenia życia przecinanie włóczki w dowolnym miejscu.
Refleksja: edukacja ekologiczna winna być oparta na następującym schemacie postępowania: prezentacja działania- wywołanie troski- dostarczenie wiedzy
b) metody aktywizujące( burza mózgów, metaplan, mapa mentalna, drzewo decyzyjne, szkielet ryby itp.). Odrębną miarę należy przyłożyć do metody projektów , która zamiast uczenia się ,,o czymś” proponuje uczenie się ,,poprzez robienie czegoś” np. szkolna ostoja przyrody, jestem obserwatorem przyrody, my też umiemy pomagać przyrodzie, moja miejscowość to ,,zielony punkt”, zielona Polska, wodni detektywi, dźwięki wokół nas.

• ćwiczenie 3 ,,Gniazda”- zajęcia warsztatowe (załącznik)

Podsumowanie: Największym sukcesem nauczyciela będzie w edukacji ekologicznej aktywna samodzielna działalność w zakresie ochrony przyrody i prośrodowiskowego stylu życia obserwowana przez szkołę i społeczność lokalną, która będzie oparta na solidnej wiedzy i umiejętnościach w dziedzinie ekologii i ochrony środowiska.

Gniazda- zajęcia warsztatowe
Cele zajęć:
- kształtowanie postaw miłości i szacunku do przyrody poprzez uczestnictwo w dramie,
- rozwijanie wyobraźni i kreatywności przez tworzenie scenografii i treści dramy ,,na poczekaniu”,
- rozwijanie wyobraźni przestrzennej przez budowanie gniazd o konstrukcji spełniającej określone kryteria i modeli ptasiego jaja,
- zapoznanie ...