Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.
Inteligencja i jej wpływ na przyswajanie wiedzy ucznia w odniesieniu do nauki języka obcego.
Inteligencja <z łac. intelligentia = pojętność> jest to zdolność rozumienia otaczających sytuacji i znajdowanie na nie właściwych, celowych reakcji, zdolność rozumienia w ogóle, bystrość, pojętność. Według definicji Encyklopedii PWN, jest to cecha umysłu odpowiadająca za sprawność w zakresie myślenia, rozwiązywania problemów i innych czynności poznawczych, umożliwia jednostce sprawne korzystanie z nabytej wiedzy oraz skuteczne zachowanie się wobec nowych zadań i sytuacji.
Badania nad inteligencją rozpoczęły się w Paryżu w roku 1900 – kiedy to ojcowie miasta zwrócili się do psychologa Alfreda Bineta z prośbą, aby opracował jakąś miarę pozwalającą przewidzieć, którzy spośród uczniów paryskich szkół podstawowych będą mieli kłopoty z nauką, a którzy nie. Wszyscy wiedzą, że Binetowi udało się stworzyć takie narzędzie. Jego odkrycie zaczęto niebawem nazywać „testem inteligencji”, zaś jej miarę ilorazem inteligencji, w skrócie IQ.
Należy tu podkreślić, że badanie inteligencji testem IQ jest jednowymiarowym podejściem do oceny ludzkich umysłów odpowiadającym podobnemu podejściu do szkolnictwa, zwanemu „podejściem ujednoliconym”. Dotyczy ono tylko jednej wybranej grupy osób i jak zawsze w takiej sytuacji posiada rzeszę zwolenników jak i krytyków niezadowolonych z tego typu koncepcji IQ.
Prawdziwej rewolucji nad badaniem inteligencji dokonał w latach 80 – tych XX w. psycholog Howard Gardner - profesor Harvardu oraz profesor neurologii na University School of Medicine w Bostonie. Wysunął on podejście alternatywne do tradycyjnego, opierające się na zupełnie odmiennym widzeniu umysłu i prowadzące do zupełnie odmiennej koncepcji szkoły. Jest to podejście pluralistyczne, uznające istnienie wielu różnych, niezwiązanych ze sobą aspektów poznania, które opiera się na założeniu, że różni ludzie mają różne zdolności poznawcze i odmienne style poznawania.
Odkrywczość Howarda Gardnera, jego analiza inteligencji wychodząca daleko poza tradycyjne językowo – logiczne narzędzia, doprowadziły do nowego poglądu na edukację, który określił jako „kształcenie skoncentrowane na jednostce”. W swojej książce „Frames of Mind” [Ramy umysłu] sugeruje, że my jako ludzie, nie posiadamy jednej pojedynczej inteligencji, ale szereg różnych inteligencji (Gardner 1983).
Wyróżnił on siedem typów inteligencji:
1. Językową,
2. Logiczno – matematyczną,
3. Muzyczno – rytmiczną,
4. Wzrokowo – przestrzenną,
5. Cielesno – kinestetyczną,
6. Interpersonalną,
7. Intrapersonalną.
Gardnerowska teoria „inteligencji wielorakich” odbiega od tradycyjnych ujęć
i punktów widzenia już na poziomie definicji. W tradycyjnym ujęciu inteligencję definiuje się operacyjnie, jako „zdolność rozwiązywania zadań wchodzących w zakres testów inteligencji. Wnioskowanie na podstawie wyników testów o istnieniu pewnej zdolności poparte jest technikami statystycznymi, za pomocą, których porównuje się rozwiązania zadań testowych podawane przez osoby badane w różnym wieku; zauważalna korelacja tych wyników ...
