Dodaj publikację
Autor
Tatiana Żak
Data publikacji
2008-11-20
Średnia ocena
5,00
Pobrań
407

Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.

Eric Erikson uważał, że okres dojrzewania jest najtrudniejszy w życiu człowieka. W wieku trzynastu lat dziecko rozpoczyna naukę w gimnazjum, w jego wyglądzie zewnętrznym i zachowaniu następuje wiele istotnych zmian. Jest to czas, w którym dziecko zaczyna zmieniać się w osobę dorosłą. Ten artukuł pozwoli lepiej zrozumieć rodzicom i nauczycielom zachowanie trzynastolatka.
 Pobierz (doc, 81,0 KB)

Podgląd treści


CHARAKTERYSTYKA 13-LATKA
Adolescencja( od łac. adolescentia-młodość) to etap w rozwoju człowieka, w czasie którego obserwujemy bardzo złożone zjawiska. Przyjmuje się, że jest to wiek od 13 do 19 roku życia. W tym okresie następuje szereg istotnych zmian, które obejmują: rozwój fizyczny, seksualny, umysłowy, emocjonalny, moralny, rozwój światopoglądu i tożsamości. Zmiany te umożliwiają spełnienie zadań właściwych człowiekowi dorosłemu. W 13 roku życia względna równowaga osiągnięta w poprzednim okresie ulega załamaniu. Zachodzące zmiany są jednak konieczne, ponieważ przyczyniają się do przekształcenia dziecka w osobę dorosłą. Jest to czas gwałtownego zwrotu w stronę własnego wnętrza, stąd charakterystyczne dla 13-latka zamknięcie się w sobie:
„ Typowe dla trzynastolatka zamknięcie się w sobie i jego wrażliwa natura wydają się czymś negatywnym. Można jednak dostrzec pozytywne aspekty takiego zachowania. Dziecko broni się w ten sposób przed wpływami otoczenia i chroni swoją trudną, nieukształtowaną jeszcze osobowość. Podobnie jak czyniło to w wieku dwunastu lat, tak i teraz próbuje o własnych siłach zmierzyć się ze światem, ale mimo że pozornie mu się to udaje, dziecko samo zdaje sobie sprawę(choć może o tym nie mówić), że nie jest jeszcze w stanie sprostać otaczającej go rzeczywistości. Dlatego też jego „zamknięcie się w sobie”, pogrążenie we własnych myślach oddzielające go od świata zewnętrznego jest konieczne, by trzynastolatek poczuł się silniejszy i bardziej pewny siebie. Będzie tak aż do rozpoczęcia czternastego roku życia”. [1]
Trzynastolatek bardzo różni się od spokojnego, tolerancyjnego i przyjacielskiego 12-latka. Jego ciało i umysł podlega intensywnym i radykalnym zmianom, które powodują, że pełen entuzjazmu i optymizmu 12-latek zmienia się w zamkniętego w sobie, podejrzliwego i smutnego trzynastolatka. Zachodzące zmiany w jego wyglądzie i psychice rozpoczynają ostatni etap w procesie intensywnego rozwoju. Kończy się etap dzieciństwa i rozpoczyna okres dojrzewania, który zbliża go do dorosłości i samodzielnego życia. Zamknięcie się w sobie jest konieczne, aby 13-latek mógł lepiej poznać samego siebie, spojrzeć wnikliwiej na otaczający świat i znaleźć w nim swoje miejsce.
Skupia się na sobie, ponieważ zmienia się jego ciało i psychika. Na nowo próbuje poznać i zaakceptować zmieniające się ciało oraz poradzić sobie z chwiejnymi emocjami. Uczy się samodzielnie rozwiązywać swoje problemy, stąd wynika charakterystyczny dla tego wieku kryzys autorytetu rodziców i izolacja od rodziny. Trzynastolatek odczuwa silną potrzebę niezależności i autonomii, która wynika z poczucia siły fizycznej, zwiększonych możliwości intelektualnych i rozwoju samoświadomości. Dla dorosłych, którzy wychowują młodzież jest to ostatnia szansa oddziaływania, która umożliwia dobre przygotowanie dziecka do samodzielnego życia. Brak zrozumienia ze strony rodziców ...