Rodzina przyczyną niedostosowania społecznego dziecka

RODZINA PRZYCZYNĄ NIEDOSTOSOWANIA SPOŁECZNEGO DZIECKA

PLAN:
1. Definicja rodziny.
2. Przyczyny niedostosowania społecznego dziecka.
3. Komentarze niektórych autorów na powyższy temat i własna opinia.

Rodzina stanowi podstawową grupę społeczną, elementarną komórkę życia w społeczeństwie.

Dziecko przychodzi na świat w określonej rodzinie. Od urodzenia jest ono istota społeczną. Należy do swego określonego gatunku poprzez ta przynależność jest przygotowany do życia w społeczeństwie. Zanim zacznie pełnić określone funkcje, od wczesnego dzieciństwa, przygotowuje się poprzez środowisko wychowawcze do życia w społeczności.
Najwrażliwszym jest okres wczesnego dzieciństwa, na tym etapie dziecko zdobywa podstawowe formy zachowania się społecznego. Już wtedy kontakty z matką, rodzina i rówieśnikami sprawiają, że przyswaja sobie sposoby komunikowania się z nimi.
Pierwotna specjalizacja dziecka zachodzi w rodzinie, odbywa się w środowisku naturalnym i na pewno jest najważniejszym wynikiem wychowania. Formy zachowania się społecznego oparte są na naśladownictwie pierwowzorów.
Przyczyną porażek wychowawczych w rodzinie jest wiele. Są to na pewno:
• Niepowodzenia spowodowane postawą pary rodzicielskiej
• Rodziny powtórne
• Rodziny, w których oboje rodziców pracuje
• Brak matki, ojca lub ich błędy wychowawcze
• Rozpad rodziny
• Warunki materialne rodziny
• Choroby rodziców, do których często trzeba zaliczyć alkoholizm
Wszystko to sprowadza się do niekochania swoich dzieci, do braku miłości do partnera, o ile on jest, do silnej nienawiści na dziecko, jeśli ono przyszło na świat nieoczekiwanie, może w nieodpowiednim czasie dla matki. Właśnie ona jest najważniejsza w pierwszych chwilach, w pierwszych miesiącach i latach dziecka. Ona swoja miłością wnosi ciepło nie tylko do domu, ale też do serca dziecka
Matczynej miłości nie da się zastąpić niczym i nikim.
Dzieci, które zostały odrzucone przez swoje matki, nie były głaskane, pieszczone, przytulane właśnie w tych pierwszych latach życia, odnoszą urazy na swojej psychice. Niekiedy są to urazy niewielkie, małoznaczne.
Niestety są i takie gdzie dziecko nie potrafi przystosować się do społeczeństwa. Nie umie żyć z takim urazem na duszy, często zamyka się w sobie. Dzieci bite w rodzinach wielodzietnych, gdzie ojciec jest alkoholikiem, a matka nie ma szacunku ze strony męża, często żałuje, że w ogóle przyszły one na świat. Nie kocha takiego dziecka, a nawet bije. One dorastają niekiedy w różnych palcówkach, sierocińcach, wracają do rodzin, uciekają w poszukiwaniu wzorca matki.
Niezaspokojona miłości dziecka przeniesiona w dorosłość, staje się bardzo kłopotliwa dla przyjaciół, czy zastępczej matki, chcą dać przyjaźń tej niekochanej osobie, lecz nie można odwrócić biegu zdarzeń. Dorosłe osoby nie mogą „trzymać się spódnicy”, czy „siedzieć na kolanach swojej przyjaciółce” lub zastępczej mamie.
Czułość jest w przyjaźni ...