Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.
Praca z uczniem
z trudnościami w uczeniu się matematyki.
W każdej klasie bywają uczniowie, którzy mają opinię lub orzeczenie z Poradni Psychologiczno- Pedagogicznej o obniżeniu poziomu wymagań z matematyki lub o niskich możliwościach uczenia się. Wtedy nauczyciel staje przed problemem: jak pomóc uczniowi w zdobywaniu wiedzy i większych umiejętności matematycznych, sprawności rozwiązywania zadań, promocji do następnej klasy. Co zrobić, gdy uczniowie mimo wysiłku nie potrafią radzić sobie nawet z łatwymi zadaniami? Nie rozumieją ich sensu, nie dostrzegają zależności między liczbami. W takich przypadkach można mówić o specyficznych trudnościach w uczeniu się matematyki. Uczniowie, którzy mają takie trudności potrzebują fachowej pomocy. Jeśli jej nie otrzymają wówczas pojawiają się niepowodzenia i blokady w uczeniu się matematyki, towarzyszą temu silne napięcia emocjonalne, które niekorzystnie odbijają się na rozwoju osobowości ucznia, co powoduje brak motywacji do nauki.
Chcę przedstawić sposoby jakimi pracuję z uczniami mało zdolnymi, mającymi ograniczone możliwości uczenia się.
Na początku należy nawiązać kontakt z wychowawcą, zapoznać się z opinią i zaleceniami Poradni Psychologiczno- Pedagogicznej oraz uwagami w arkuszach ocen.
Program pomocy uczniom mającym problemy w uczeniu się matematyki należy rozpocząć od rozpoznania sytuacji w klasie, gdyż wśród uczniów wykazujących zaległości w opanowaniu materiału programowego są zarówno tacy, którzy sami mogą się z nich wydobyć, jak i tacy, dla których nasza pomoc jest niezbędna.
Zaczynając pracę z uczniami w klasie czwartej zauważam uczniów, którzy nie biorą udziału w zajęciach, biernie przepisują zadania z tablicy, nie udzielają odpowiedzi na zadane pytanie. Pozostali uczniowie klasy reagują różnie, jedni patrzą z politowaniem, inni śmieją się. Uczeń taki zamyka się w sobie i na pewno nie zgłosi się sam do odpowiedzi. Gdy już zorientuję się w możliwościach poszczególnych uczniów, proponuję takie usadzenie, aby uczeń mało zdolny siedział z uczniem o przeciętnych zdolnościach. Ma to swoje uzasadnienie. Uczeń średnio zdolny ma też wiele pytań i wątpliwości, pracuje wolniej i uczeń słaby ma odwagę zapytać go o pomoc. Takie usadzenie ucznia jest słuszne również podczas pracy w grupie. Wtedy należy dobrać stopień trudności zadań do możliwości grupy. Wtedy poziom grupy jest wyrównany, każdy uczeń ma odwagę zaproponować swoje rozwiązanie. Proces myślenia i rozumowania przebiega w zbliżonym tempie. Uczniowie z trudnościami w uczeniu się zmuszeni są więc do pracy, a często również do zaprezentowania efektów wspólnych działań. Praca uczniów słabszych w zespołach ma często wpływ na zmianę ich postawy: zaczynają się interesować lekcją, i częściej osiągają pozytywne oceny. Wtedy czują się dowartościowani, mają możliwość przeżywania sukcesu, a każdy sukces ...
