Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.
Scenariusz uroczystości z okazji 11 listopada „WYŚPIEWAĆ HISTORIĘ”
Dzieje Polski opowiedziane pieśniami.
Scenografia: na kotarze napisy- walczyłem o polską mowę, byłem powstańcem wielkopolskim, zabito mnie.
Na scenie krzyż z brzozy wbity w kamienie, na nim czapka żołnierska, krzyż zbroczony krwią.
Piosenka „Jak długo w sercach naszych”
Dyrektor- powitanie wszystkich .... ZACHĘCENIE DO WSPÓLNEGO ŚPIEWU!!!
Zapraszam Państwa do krainy wspomnień- w jedno z wielu miejsc ziemi wielkopolskiej, ziemi ojczystej, gdzie historia lokalnych wydarzeń dziś na tej Wieczornicy obudzona zostaje, by wskazać nam drogę ku przyszłości ... Zatrzymajmy się więc chwilę w pędzącej rzeczywistości i zastanówmy się nad tym, co minęło bo stanowi to wszak fundament lepszego jutra.
Wiersz
Ja jestem Polakiem z całej mojej duszy
i tego uczucia noc we mnie nie skruszy,
żadna ludzka siła ani tez nauka,
ani ta obrzydła Bismarckowa sztuka.
Ja jestem Polakiem, jak mi Pan Bóg miły,
Z całej mojej myśli, z całej mojej siły,
Ja jestem Polakiem tu pomiędzy swymi,
Ja jestem Polakiem i miedzy obcymi.
Ja jestem Polakiem z krwi, kości i ciała;
Choćby mnie niemczyzna i zatopić chciała.
Niecały rok po upadku insurekcji kościuszkowskiej, 24 października 1795, władcy Rosji, Prus i Austrii uzgodnili traktat, zgodnie z którym przeprowadzili ostatni, pełny, III rozbiór Rzeczypospolitej. Rzeczpospolita przestała istnieć jako państwo, lecz nie jako naród. Kolejne zrywy narodowe powodowały przelewanie mnóstwa krwi, a jednocześnie zacieśniały kajdany niewoli. Represjom poddawano nawet najmłodszych.
We Wrześni doszło do zamieszek spowodowanych wprowadzeniem języka niemieckiego w nauce religii; 20 maja wybuchł strajk szkolny dzieci polskich we Wrześni, zaś
19 XI 1901 w Gnieźnie odbył się proces przeciwko rodzicom i uczniom protestującym przeciwko germanizacyjnej polityce Niemiec
13 III 1902 W Królestwie Polskim zamknięto większość gimnazjów, których uczniowie odmawiali śpiewania rosyjskiego hymnu „Boże chroń cara”.
WRZEŚNIA- scenka
Pruski nauczyciel, 2 uczniów, ławka, wskaźnik.
N.- Guten Morgen. Ab heute lernen wir auch Religion im Deutsch. Es gibt nicht mehr polnische Sprache in der Schule. Also Martin, sagt jetzt „Vater Unser“.
M- Nie proszę pana. Nie będę modlić się po niemiecku. I nie jestem Martin, lecz Marcin.
N.- Sei ruhig! Du musst machen, was ich sage. Wenn nicht ..... (uderza wskaźnikiem o swoją rękę)
M.- Proszę nie straszyć mnie biciem. Nie zmusi mnie pan.
N.- (uderza wskaźnikiem o ławkę- mocno) Halt die Knape! Jetzt du!
D.- (płacze) Nie .... nie powiem pacierza po niemiecku...
N.- Raus, Alle raus!
Pomimo wszelkich przeciwności losu Polacy nie poddawali się. Usilnie szukali drogi do niepodległości. Nadzieja wciąż trwała.
1911 Powstało harcerstwo polskie, założycielem ...