Skuteczne wychowanie gimnazjalisty - refleksje

Aneta Palmowska-Surma
nauczycielka
Gimnazjum nr 2 w Zgierzu

Skuteczne wychowanie gimnazjalisty – refleksje

Spotykając się z wieloma różnymi problemami natury wychowawczej, nie tylko podczas pracy z moimi uczniami, ale przede wszystkim w trakcie rozmów z ich rodzicami, czasem bezradnymi wobec zachowania swoich dzieci, wielokrotnie zastanawiałam się, jak sprostać potrzebom rodziców, jak pomóc im oraz sobie zmierzeniu się z tą problematyką.
Bogata oferta poradników, jakie możemy znaleźć na rynku, nie zawsze jest tym czego tak naprawdę poszukujemy.
Jak wychowywać skutecznie? Jak spowodować, by młody człowiek czuł się dobrze w szkole, oraz doceniony w domu? Jak rozmawiać z młodym, butnym człowiekiem? Jak przekazać mu szacunek do innych i respektowanie praw innych ludzi?
Najważniejszą sprawą jest uświadomienie sobie, że okres dojrzewania przypadający na trudne lata gimnazjalne to jeden z etapów dzieciństwa, nieuchronny dla każdej osoby, jest to etap przejściowy między dzieciństwem a dorosłością.
Świat psychiki nastolatków nie jest najłatwiejszy. Nastolatek poszukuje wówczas własnej tożsamości. Często jego poczucie własnej wartości jest na tyle niskie i zaburzone, że pojawiają się napady gniewu i agresji oraz negowanie wszystkiego i wszystkich. Nastolatek buntuje się dla zasady lub po prostu z własnej bezradności, wołając w ten sposób o pomoc kogoś bliskiego lub po prostu dorosłego. Ze strony dorosłych, którzy pozostają w bliskim kontakcie z takim człowiekiem wymagane jest wówczas poświęcenie mu mnóstwa czasu, uwagi, życzliwości. Nastolatek potrzebuje potwierdzenia, że jest on ważny dla kogoś, że nie jest pozostawiony sam sobie. Nawet gdy walczy i reaguje agresją, i słowem ‘nie’ należy być z nim. Jest to niewątpliwie ciężka praca, ale nie należy chyba nikogo przekonywać, ze warto zrobić to dla swojego dziecka.
Młody dojrzewający człowiek charakteryzuje się ogromną emocjonalnością – nawet jego rozumowanie to przede wszystkim emocje. Stąd możemy obserwować odmowy wykonania różnych nawet najbardziej błahych czynności, które są wzbogacane komentarzem typu:” Nie założę tego, bo wyglądam jak kretyn”.
Młodzież charakteryzuje się ponadto wybiórczym spostrzeganiem, myśleniem skrajnościami, pochopnym wnioskowaniem, złudzeniem, że zawsze ma rację. Przez większość czasu nastolatek ma mechanizmy obronne.
Ktoś mógłby zapytać, dlaczego tak się dzieje? Kiedyś młodzież dorastająca nie sprawiała przecież tylu problemów, nie było arogancji, udowadniania racji na siłę czy aż takiej agresji. Moim zdaniem, przyczyną jedną z wielu, ale niezmiernie istotną jest zmieniające się społeczeństwo. Wpływ środków masowego przekazu jest obecnie ogromny- telewizja, internet, przed którymi młodzi ludzie spędzają coraz więcej swojego czasu, nie zawsze prezentują pozytywne wzorce dla podatnego gruntu, jakim jest psychika dorastającego młodego człowieka, który bezkrytycznie przyjmuje wszelkie treści.
Również zmiany w rodzinie ...