Rocznica Odzyskania Niepodleglości

ROCZNICA ODZYSKANIA NIEPODLEGŁOŚCI
11 LISTOPADA

Droga do wolności

Dzisiaj wielka jest rocznica -
jedenasty listopada!...
Tym, co zmarli za Ojczyznę,
hołd wdzięczności Polska składa.

Przystrojony portret "Dziadka",
wzdłuż ram spływa czarna wstęga...
Odszedł od nas Wódz w zaświaty -
ból do głębi serca sięga.

Żył dla Polski, walczył za nią,
na bój krwawy wiódł legiony,
siał i orał dla Ojczyzny -
my zbieramy dzisiaj plony.

Żołnierzyków mamy dzielnych,
bacznie strzegą granic kraju -
od nas tylko dziś zależy,
aby było nam jak w raju.

Więc o przyszłość walczmy społem,
pod sztandarem z Orłem Białym,
tylko pracą i nauką
przysporzymy Polsce chwały!

(L. Wiszniewski „11 Listopada”)

To już bardzo dawna historia, kiedy Polska utraciła wolność. Trzej sąsiedzi: Rosja, Prusy i Austria zawarły między sobą sojusz i dokonały rozbiorów Polski. Było to w 1772, 1793 i 1795 roku.
Podejmowano próby ratowania ojczyzny, ale silne wojska państw zaborczych
Skutecznie próby te udaremniły.
Mimo że Polskę wymazano z mapy świata, nie wymazano jej z serc Polaków.

O Polsko, święte Twe imię
po cichu i po kryjomu
z trwogą za siebie i innych
szeptano w ojców mych domu.
Prawdziwe jakieś nieprawdy
Opowiadano o Tobie −
Mówiono, że jesteś święta,
Mówiono, że leżysz w grobie .

Społeczeństwo polskie podjęło walkę z wrogiem. Przeciwstawiło się skutecznie wynarodowieniu, zakazowi używania języka polskiego, rugowaniu narodowego języka z kościołów.

Domy i rodziny były szczególnymi stróżami polskości. Dbano, by dzieci mówiły po polsku, by znały i przestrzegały polskich obyczajów i obrzędów.
Wychowywano je w duchu patriotyzmu i szacunku dla bohaterów narodowych.

Na krakowskim rynku wszystkie dzwony biją,
Cisną się mieszkańcy z wyciągniętą szyją.
Na krakowskim rynku - tam ludu gromada,
Tadeusz Kościuszko dziś przysięgę składa.

Zagrzmiały okrzyki jak tysięczne działa,
swego bohatera wita Polska cała.
Wyszedł pan Kościuszko w krakowskiej sukmanie,
Odkrył jasne czoło na to powitanie.

Odkrył jasne czoło, klęknął na kolana:
- Ślubuję ci życie ,ojczyzno kochana.
Ślubuję ci wiarę, ślubuję ci życie,
za Bożą pomocą wolność wrócić muszę” .

(M. Konopnicka – „Na krakowskim rynku”)

Nawet dzieci polskie potrafiły opierać się zaborcy.

(Uczeń gra pieśń „O mój rozmarynie”)
Po upadku powstania nastąpiły represje. Wielu Polaków zostało wywiezionych na Sybir.

Wstań , Polsko moja!

Uderz w czyn!
Idź znów przebojem w bój szalony.
Już płonie lont podziemnych min –
Krwawą godzinę biły dzwony –
Zerwane pęta – Uderz w czyn!

Wstań, Polsko moja!
Strząśnij proch!
Żałosne marzeń ucisz łkanie!
Za Tobą zimny smutków loch –
Przed Tobą świty zmartwychwstania!...
Z anielskich skrzydeł strząśnij proch!

Wstań, Polsko moja!
W ogniach zórz
Nowe się szlaki krwawią ...