Przemoc w rodzinie

Przemoc w rodzinie – formy i objawy stosowania przemocy wobec dzieci

W literaturze dotyczącej przemocy spotyka się wiele terminów, których używa się zamiennie do opisania tego zjawiska. Polscy autorzy używają określeń: przemoc, maltretowanie, nadużycie, krzywdzenie dzieci, złe traktowanie dzieci, zaniedbanie(A.L. Grygoruk).

Irena Pospiszyl definiuje przemoc jako wszystkie nieprzypadkowe akty godzące w osobistą wolność jednostki lub przyczyniające się do fizycznej, a także psychicznej szkody osoby, wykraczające poza społeczne zasady wzajemnych relacji.

J. Surzykiewicz uważa, że przemoc polega na świadomym wywieraniu presji na słabszą jednostkę lub grupę, na wykorzystywaniu własnej przewagi fizycznej lub psychicznej. Wiąże się to z fizycznym i psychicznym przymusem wbrew woli jednostki i na jej szkodę.

Według W. Badury – Madej i A. Dobrzyńskiej – Mesterhazy przemoc to zachowanie, którego intencją jest wyrządzenie fizycznej krzywdy drugiemu człowiekowi lub też czyn, który jest postrzegany jako mający taką

intencję.

Definicja Światowej Organizacji Zdrowia wskazuje na każde zamierzone lub niezamierzone działanie osoby dorosłej, społeczeństwa lub państwa, które ujemnie wpływa na zdrowie, rozwój fizyczny lub psychospołeczny dziecka.Termin „przemoc w rodzinie” dotyczy tych sytuacji, kiedy ofiarę i sprawcę przemocy łączy pewien związek osobisty, szeroko rozumiane relacje rodzinne formalne lub nieformalne.

Przemoc wobec dziecka przyjmuje różne formy. Do głównych typów zaliczamy: przemoc fizyczna, przemoc psychiczna (emocjonalna), zaniedbywanie i wykorzystywanie seksualne.

Przemoc fizyczna jest określana jako każde nieprzypadkowe użycie siły fizycznej wobec dziecka, to zachowania, które wywołują u dziecka znaczny ból fizyczny bez względu na to, czy pozostają ślady na jego ciele, czy nie. Obejmuje ona działania takie jak: bicie ręką lub przedmiotami, uderzenia dziecka o ścianę, podłogę, potrząsanie dzieckiem, szarpanie go, cięcia i kłucia ostrymi przedmiotami, przypalanie, oparzanie wrzątkiem, gorąca wodą, duszenie itp. Są to działania zaliczane jako postać czynna przemocy. Do biernej postaci można zakwalifikować, np. areszt domowy, zakaz chodzenia, ograniczenie snu i pożywienia, zakaz załatwiania potrzeb fizjologicznych itp.

Objawy stosowanej wobec dziecka przemocy to: sińce, obrzęki na twarzy, ramionach, klatce piersiowej, plecach, pod pachami, stopach, dłoniach, otarcia naskórka, krwawe pręgi i przebarwienia skóry na plecach, pośladkach, nogach, stopach, dłoniach, ślady po oparzeniach, rany cięte i kłute, blizny na ciele (za uszami, na głowie), trwałe ubytki włosów, widoczna trudność w chodzeni, siadaniu, duża wrażliwość na dotyk, częste złamania kości, apatia, problemy z koncentracją, częste bóle głowy, brzucha, reakcje kompulsywne np. ssanie palca, obgryzanie paznokci, obżarstwo, konieczność częstego korzystania z ubikacji.

Dziecko, które doznaje przemocy boi się rodzica lub opiekuna, czuje lęk, gdy podchodzi do niego osoba dorosła, a podawane przez niego wyjaśnienia dotyczące ran ...