Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.
AKADEMIA Z OKAZJI ODZYSKANIA PRZEZ POLSKĘ NIEPODLEGŁOŚCI
PANTOMIMA (dziewczęta, będące alegorią Polski i zaborców, na tle muzyki klasycznej ukazują walkę Polski z zaborcami)
Po pantomimie następuje wygaszenie świateł. Uczniowie przygotowują się na scenie do montażu. W tym czasie z płyty leci piosenka „Żeby Polska była Polską”[i]
MONTAŻ SŁOWNO – MUZYCZNY
KONFERANSJER I
123 lata naród polski czekał na tę chwilę... nadzieję na odzyskanie niepodległości obudziła I wojna światowa. Społeczeństwo polskie podzielone zostało między dwa wojujące obozy i zmuszone do bratobójczej walki. Polak wcielony do armii austriackiej strzelał do Polaka w armii rosyjskiej. Z trzech zaborów brat szedł na brata, brat bratu ostrzem bagnetu w serce mierzył. I w końcu przyszła Polska wywalczona trudem i krwią ochotników, krwią kilku pokoleń. Tych, którzy świecie wierzyli, że jeszcze nie zginęła. Wnukowie powstańców z 1863 r. wypełnili ich patriotyczny testament; wywalczyli wolna Polskę.
KONFERANSJER II
11 listopada 1918 r. to jedna z najważniejszych dat w dziejach Polski. Dzień ten wieńczy blisko półtorawieczne dążenie kilku pokoleń Polaków do odzyskania, utraconej na skutek zaborów, niepodległości.
Tłumy entuzjastycznie witały na ulicach miłego wodza – Józefa Piłsudskiego.
Minęło już 88 lat...
Jak wiele pozostało w nas cech naszych przodków? Czym dla współczesnych jest patriotyzm, Ojczyzna?
Jak to czuje poeta, filozof, młody człowiek?
RECYTATOR
Oblicze ojczyzny[ii]
Ojczyzna to kraj dzieciństwa
Miejsce urodzenia
To jest ta mała najbliższa
Ojczyzna
Miasto miasteczko wieś
Ulica dom podwórko
Pierwsza miłość
Las na horyzoncie
Groby
W dzieciństwie poznaje się
Kwiaty zioła zboża
Zwierzęta
Pola łąki
Słowa owoce
KONFERANSJER I
Karol Wojtyła powiedział kiedyś:
„Ojczyzna – kiedy myślę – wówczas wyrażam siebie i zakorzeniam, mówi mi o tym serce, jakby ukryta granica, która ze mnie przebiega ku innym, aby wszystkich ogarniać w przeszłość dawniejszą. Z niej się wyłaniam, gdy myślę ojczyzna, by zamknąć ją w sobie jak skarb. Pytam wciąż jak go pomnożyć, jak poszerzyć tę przestrzeń, którą wypełnia”
RECYTATOR
***[iii]
To tu
Postawiłam pierwsze kroki
I się potknęłam
To tu
Zrywałam kwiaty
I plułam pestkami wiśni
To tu
Poznałam
Najwspanialszych ludzi na świecie
I tu
Już zostanę
RECYTATOR
Taka jest moja ojczyzna[iv]
Te zapachy –
Rosół i coś jeszcze...
Te kształty –
Krzesło, łóżko, podwórko i coś jeszcze...
Te osoby –
Mama, tata, siostra i ktoś jeszcze...
Te magiczne czasy...
Święta... jesień... wiosna.. coś jeszcze...
To moja Ojczyzna.
PIOSENKA
Wychowanie[v]
Dziękuję mamie i tacie a opiekę
Za ciepło rodzinne i kłótnie przy kolacji
Dziękuje szkole za pierwsze kontakty
Za dzikie wakacji i nerwy w ubikacji(zmiana na ...